Τα "διεθνή" πιόνια | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τα "διεθνή" πιόνια

Μαθήματα διεθνισμού (!) από τη σκοπιά της Αριστεράς (!), μάλιστα, επιχείρησε να παραδώσει ο Κ. Σημίτης, μιλώντας στην πρόσφατη πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ... Ετσι επέβαλλε και επιβάλλει η "παραμυθία" της περίφημης "Κεντροαριστεράς", που θέλει να συγκροτήσει ως πολιτικό φορέα το κυβερνών κόμμα. Είναι φυσικό ότι ένα τέτοιο πολιτικό εργαλείο, όπως το φαντάζονται οι "κεντροαριστεροί" αρχιτέκτονες, έχει ανάγκη από το απαραίτητο ιδεολογικό υπόβαθρο για να σταθεί στα πόδια του. Ανταποκρινόμενος σε αυτή την αναγκαιότητα, ο πρωθυπουργός συχνά - πυκνά αρέσκεται στην προβολή των βασικών πολιτικών επιλογών της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας, προσπαθώντας να τις "στολίσει" με επιχρίσματα θεωρητικής "αριστεροσύνης". Κατά αυτόν τον τρόπο, η εξύμνηση και εξυπηρέτηση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας εκ μέρους των σοσιαλδημοκρατών, υπηρετείται σε δύο επίπεδα: Πρώτον, με την προσπάθεια να εμφανιστεί η ερμηνεία της σημερινής κατάστασης σαν "αριστερή σκέψη", αφού, πρώτα, αποσιωπηθεί παντελώς ότι βασικό συστατικό της Αριστεράς δεν είναι απλώς η ερμηνεία της άθλιας πραγματικότητας, αλλά η ανατροπή της. Σε καμία δε, περίπτωση, η υποταγή σε αυτήν. Δεύτερον, ακόμα και αυτή η ερμηνεία είναι μισή και επιλεκτική, ώστε να αφήνονται ανοιχτοί οι δρόμοι για τη διατύπωση των πελώριων ψεμάτων από τους σοσιαλδημοκράτες.

Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και του ανταγωνισμού είναι δεδομένη, λέει ο πρωθυπουργός, και σε αυτήν το πάνω χέρι δεν έχουν οι πολυεθνικές, αλλά το χρηματιστηριακό κεφάλαιο... Ω, τι βαθιά "αριστερή" ανάλυση! Μα το να απομονώνεις τη μια πλευρά του χρηματιστικού κεφαλαίου - 100 και πλέον χρόνια μετά την ολοκληρωτική σύμφυση του πολυεθνικού με το χρηματιστηριακό κεφάλαιο - ώστε να "αθωώσεις" την άλλη, συνιστά σοβαρή υποψηφιότητα για "Οσκαρ" σε σενάριο φαρσοκωμωδίας.

Το πράγμα όμως έχει και συνέχεια. Διότι, όπως λέει ο πρωθυπουργός, αυτή η δεδομένη παγκοσμιοποίηση ορίζει τους κανόνες στους οποίους απαιτείται να κινηθεί η "Αριστερά". Αλήθεια, αυτή η παγκοσμιοποίηση δεν έχει όνομα; Δεν έχει χαρακτηριστικά; Δεν έχει επιδιώξεις, όπως αυτές καθορίζονται από τις επιδιώξεις των δυνάμεων που ηγεμονεύουν σε αυτήν;

Μην περιμένει κανείς από τον πρωθυπουργό να αναφερθεί στον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της παγκοσμιοποίησης. Ως εκ τούτου, μην περιμένει κανείς να βρει ψήγματα αριστερής σκέψης και δράσης σε εκείνους που βαφτίζουν σαν "Αριστερά" οτιδήποτε προσαρμόζεται στους παγκόσμιους κανόνες που θέλει να επιβάλει το κεφάλαιο για την αύξηση της κερδοφορίας του.

Να όμως που ο Κ. Σημίτης ασκεί και κριτική! Κριτική γιατί, λέει, όσοι αρνούνται αυτό το είδος παγκοσμιοποίησης, δεν είναι αριστεροί. Είναι εγκλωβισμένοι στα σύνορα του εθνικού κράτους και προσβλέπουν στη στασιμότητα...

Οι κομμουνιστές ποτέ δεν έπαψαν να αναγνωρίζουν το "διεθνισμό" των υπαλλήλων του κεφαλαίου. Το "διεθνισμό" που υπαγορεύεται από τον κοσμοπολιτισμό και το διεθνισμό της τάξης των κεφαλαιοκρατών, που στην εξαρτημένη του μορφή εκπροσωπείται (και) από τον Σημίτη στην Ελλάδα. Και φυσικά θα άρχιζαν να προβληματίζονται αν οι τελευταίοι, οι εκπρόσωποι της στασιμότητας της ιστορίας στο στάδιο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, αναγνώριζαν την πρόοδο στον πραγματικό διεθνισμό. Το διεθνισμό της πάλης για την αποτίναξη της καπιταλιστικής κυριαρχίας που, μέσα στη χώρα μας, διεξάγει η πραγματική Αριστερά, δίνοντας όλες τις δυνάμεις της για συντονισμό της αντικαπιταλιστικής - αντιιμπεριαλιστικής πάλης σε κάθε γωνιά της "παγκοσμιοποιημένης" σταυροφορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου.