Εντονη ανησυχία έχει καταλάβει το κυβερνητικό επιτελείο, καθώς οι λαϊκές κινητοποιήσεις αγκαλιάζουν διαρκώς και περισσότερα λαϊκά στρώματα και ομάδες και οι αγώνες γίνονται σκληροί και αποφασιστικοί και παρατεταμένοι. Οι αρχικές προσδοκίες, ότι οι αγώνες θα εκτονωθούν και θα εξασθενήσουν, διαψεύδονται παταγωδώς, γεγονός που οδηγεί την κυβέρνηση σε σπασμωδικές κινήσεις.

Η αγωνία της κυβέρνησης Σημίτη, όπως την εξέφρασε δημόσια ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Θ. Τσουκάτος, εντοπίζεται στο αν η κυβέρνηση θα εξέλθει "νικητής" (!) από αυτήν την αναμέτρηση και, άρα, αν θα μπορέσει να επιβάλει τη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων, τσακίζοντας το λαϊκό κίνημα.

Ο στόχος αυτός αποτελεί για την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος το "ύψιστο καθήκον", για την επίτευξη του οποίου κινούνται όλα τα νήματα και οι μηχανισμοί. Παράλληλα, δε διστάζει να προσφύγει στη χρήση βίας και την καταστολή, ενώ ξεθάβει το αντιδραστικό οπλοστάσιο της δεκαετίας του '50 για κράτος δικαίου και κορυφώνει την επιχείρηση κατατρομοκράτησης των λαϊκών μαζών με την αναβίωση και υποδαύλιση του "φαινομένου" των "αγανακτισμένων πολιτών".

Φυσικά, η κυβέρνηση δεν παραιτείται από την προσπάθεια ενσωμάτωσης των λαϊκών μαζών με τη γνωστή μέθοδο του κοινωνικού διαλόγου - απάτης, γιατί αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να σταθεί και να επιβάλει τα αντιλαϊκά μέτρα χωρίς κοινωνική συναίνεση. Επιπλέον, γιατί, όπως είπε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Ρέππας, "οι λύσεις έξω από τη συνεννόηση έχουν ένα κόστος, το οποίο πιστεύω ότι θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο, αντί να διευκολύνει, την ήδη υπάρχουσα εμπλοκή". Από την πλευρά του όμως, ο πρωτεργάτης της υπονόμευσης των λαϊκών κινητοποιήσεων Θ. Τσουκάτος,αναφερόμενος στις αγροτικές κινητοποιήσεις, δεν έκρυψε το στόχο της κυβέρνησης: "Πιστεύουμε, είπε στο "Φλας", ότι στο τέλος θα βγούμε νικητές (!) σε σχέση με το να μην πάμε σε κινητοποιήσεις που δημιουργούν κρίσεις, αλλά να πάμε σε διάλογο".

Ταυτόχρονα, η έκβαση της αναμέτρησης με τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα έχει ιδιαίτερη σημασία για την κυβέρνηση και για το εσωκομματικό παιχνίδι νομής της εξουσίας, το οποίο έρχεται στο προσκήνιο με ένταση, μετά τη γνωστή συνέντευξη του Κ. Σκανδαλίδη.Ο γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ επανέρχεται με συνέντευξή του σε μηνιαίο περιοδικό, όπου επαναλαμβάνει τις γνωστές θέσεις του και υποστηρίζει ότι η επίθεση που γίνεται εναντίον του από ορισμένους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού οφείλεται σε εσωκομματική νομή της εξουσίας. Δηλώνει αντίθετος στη μετατροπή της πρωινής σύσκεψης του πρωθυπουργού με τους συνεργάτες του ("πρωινός καφές") σε διαδικασία εκπόνησης στρατηγικής και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της παραίτησής του: "Αν δεν πετύχω, παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω. Δεν έχω παντρευτεί καμία καρέκλα".

Π. Κ.