Η εφαρμογή της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς έφερε το κλείσιμο των εργοστασίων - ναι, δε λέω, αυτών της παλιάς τεχνολογίας - μ' αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να χάσουν τη δουλιά τους.
Η "αποκρατικοποίηση" της γης, οδήγησε στο χορτάριασμα των χωραφιών.
Η εισβολή της "δημοκρατίας" άλλαξε τα πολιτικά ήθη και τη διακυβέρνηση ανέλαβε η πολιτική μαφία.
Η επιβολή της "ελευθερίας" άνοιξε τα σύνορα και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους, αναζητώντας στον "ήλιο μοίρα", στον καπιταλιστικό "παράδεισο".
Στην έρημη χώρα, που ονομάζεται Αλβανία, διαλύθηκαν τα πάντα κι άρχισε το πλιάτσικο. Πολυεθνικές άνοιξαν επιχειρήσεις και μαγαζιά, "αετονύχηδες", κολλητοί και κολαούζοι της νέας εξουσίας έστησαν τράπεζες και παρατράπεζες.Ο λαός πεινούσε, υπέφερε. Οι νέοι κυβερνώντες ζούσαν στη χλιδή, δίνοντας όρκους πίστης στην αστερόεσσα.
Κι ύστερα έγινε το "μπαμ".
Οι λεηλατημένοι, οι πεινασμένοι, μετανάστες που γύρισαν εξαγριωμένοι, ξεσηκώθηκαν και βγήκαν να διαδηλώσουν στους δρόμους. Οι ταπεινωμένοι εισέβαλαν σε αστυνομικά τμήματα και στρατιωτικές μονάδες και πήραν το νόμο στα χέρια τους. Η χώρα προ του κινδύνου εμφυλίου πολέμου. Τα τανκς βγαίνουν στους δρόμους.
Φωτιά, πάλι, στη γειτονιά μας. Οι δικοί μας κυβερνώντες - που πιστεύουν στον ίδιο "Θεό" της αστερόεσσας - ανησυχούν. Δεν τους βγήκε, όπως περίμεναν, η εφαρμογή της "νέας τάξης" στα Βαλκάνια. Ανέμεναν παγίωση της νέας κατάστασης, για να συνεχιστεί το πλιάτσικο, στο οποίο έπαιρναν μέρος και "δικοί" μας βιομήχανοι, μεγαλέμποροι. Δεν υπολόγιζαν ότι ο λαός της γειτονικής χώρας θα μπορούσε ν' αντιδράσει, να ξεσηκωθεί, ν' απειλήσει τη "νέα τάξη". Πώς ν' αντιδράσουν - σκέφτονταν - οι απογοητευμένοι, οι απελπισμένοι, οι ρακένδυτοι και οι πεινασμένοι, εναντίον του εκλεκτού της Δύσης, Σαλί Μπερίσα; Επεσαν, όμως, έξω. Ο λαός της Αλβανίας ξεσηκώθηκε, απαιτώντας το δικαίωμα στο αύριο. Και τώρα οι "δικοί" μας ανησυχούντες παίρνουν πρωτοβουλίες καλώντας τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να επιβάλλουν την "τάξη" στην πολύπαθη χώρα. Κάποιοι άλλοι - γνωστοί και μη εξαιρετέοι "Ελληνάρες" του γλυκού νερού - δεν ανησυχούν και σκεπτόμενοι ότι "ο λύκος στην αντάρα χαίρεται", προτείνουν εισβολή της Ελλάδας στη Νότια Αλβανία, με πρόσχημα την υπεράσπιση της ελληνικής μειονότητας που κινδυνεύει. Από ποιον κινδυνεύει; Οχι από τη χούντα του Μπερίσα - λένε οι "Ελληνάρες" - αλλά από τον αλβανικό λαό, με τον οποίο η μειονότητα ζει πολλά χρόνια, αντιμετωπίζει, τώρα, τα ίδια προβλήματα κι έχει τους ίδιους στόχους.
Ο ελληνικός λαός δεν έχει τις ίδιες ανησυχίες με τους κυβερνώντες του, ούτε, φυσικά, διαπνέεται από τα εθνικιστικά αισθήματα των επικίνδυνων "υπερπατριωτών". Θλίβεται για την τραγωδία του αλβανικού λαού και συμπάσχει. Είναι έτοιμος να συμπαρασταθεί με κάθε τρόπο στον αγώνα του, πιστεύοντας ότι η φιλία και η συνεργασία πρέπει να χαρακτηρίζουν τις σχέσεις δύο γειτονικών λαών. Ταυτόχρονα, γνωρίζει ο λαός μας ποιοι ευθύνονται για τη νέα φωτιά στη γειτονιά μας. Είναι οι μεγάλοι "σύμμαχοι και εταίροι" της χώρας μας - ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ - που επιδίδονται σε πλιάτσικο σε βάρος της Αλβανίας και γενικότερα των βαλκανικών χωρών και λαών. Αντιλαμβάνεται ο ελληνικός λαός ότι μόνο ο κοινός αντιιμπεριαλιστικός αγώνας των λαών της Βαλκανικής, μπορεί να φέρει την ειρήνη, τη δημοκρατία και την ευημερία στην περιοχή.
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Feeds
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στον αλβανικό λαό 
