Μπορεί τα παϊδάκια και οι μυρωδιές της σούβλας της Τσικνοπέμπτης, να είχαν... τη νοστιμιά τους, αλλά και τα μεζεδάκια που αποτελούν το τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας, δεν πάνε καθόλου πίσω. Χταποδάκια, καλαμαράκια, τουρσιά και η παραδοσιακή λαγάνα, που έχουν την τιμητική τους αυτή τη μέρα, δεν μπορούν παρά να ανοίξουν την όρεξη ακόμα και στους φανατικούς "κρεατοφάγους". Ομως, τόσο κατά την αγορά, όσο και κατά την προετοιμασία όλων αυτών των νοστιμιών πρέπει κανείς να έχει υπόψη κάποιους κανόνες.

Συγκεκριμένα, όταν αγοράζουμε λαγάνα θα πρέπει να προσέχουμε να είναι καλοψημένη, γιατί αυτή τη μέρα λόγω της μεγάλης ζήτησης συχνά είναι σχεδόν άψητη, πράγμα το οποίο προκαλεί στομαχικές διαταραχές. Στον ταραμά - που προσοχή: "βαρυστομαχιάζει" και περιέχει συνθετικά χρώματα και διατηρημένα αυγά ψαριών - πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα τη μυρωδιά του, να μην είναι δυσάρεστη και να μην έχει ξινή γεύση. Το ΙΝΚΑ συνιστά να αποφεύγουμε τον ταραμοπολτό στον οποίο προστίθενται αμυλούχες ουσίες. Σε ό,τι αφορά το νοστιμότατο, αλλά πλήρη θερμίδων χαλβά,κατασκευάζεται από ταχίνι, ζάχαρη, σοκολάτα, κακάο, ξηρούς καρπούς και καθένας διαλέγει τη γεύση που προτιμάει. Οι ελιές,που η χώρα μας έχει μια μεγάλη ποικιλία, απαιτούν πολύ καλό πλύσιμο, ενώ καλό είναι να αποφεύγεται η ανάμειξη διαφόρων τύπων. Οσο για τους "στομαχικούς", που την Καθαρή Δευτέρα θα χρειαστεί να δοκιμάσουν την... αυτοσυγκράτησή τους, καλό θα ήταν να μπορούσαν να αντισταθούν στα νοστιμότατα, αλλά "ασήκωτα" για το ευαίσθητο στομάχι, τουρσιά,που είναι λαχανικά διατηρημένα σε λάδι, ξίδι και άλμη.

Το χταποδάκι, είτε το προτιμάτε στα κάρβουνα είτε στην κατσαρόλα με λαδόξιδο, θέλει καλό πλύσιμο, ενώ το ΙΝΚΑ συνιστά να προτιμάμε το χταπόδι από το μοσχοχτάποδο (ή μελιδόνα). Προσοχή στα καλαμαράκια "μαϊμούδες", συνιστά το ΙΝΚΑ, επισημαίνοντας ότι το αληθινό καλαμάρι έχει χρώμα λευκό που ροδίζει, δεν έχει πλευρικά πτερύγια ούτε κηλίδες. Τα πτερύγιά του πιάνουν τα 2/3 του σώματός του, που είναι κυλινδρικό. Τα θράψαλα έχουν χρώμα μπλε και μικρότερα πτερύγια. Τυπικά, τα κατεψυγμένα καλαμαράκια θεωρούνται πιο "εγγυημένα", καθώς υποτίθεται ότι έχουν περάσει από σχετική επεξεργασία και έλεγχο. Οσο για τα οστρακοειδή,δηλαδή τα μύδια, τα στρείδια, τα κυδώνια, τους αχινούς, τις αχιβάδες, επιβάλλεται προσοχή κατά την αγορά και μέτρο στην κατανάλωση. Το όστρακο πρέπει να είναι καλά κλεισμένο, η μυρωδιά τους αυτή του ιωδίου της θάλασσας και ανάμεσα στις βαλβίδες εισαγωγής - εξαγωγής πρέπει να υπάρχει καθαρό υγρό. Χτυπώντας το όστρακο καταλαβαίνει κανείς εάν είναι γεμάτο, από τον υπόκωφο ήχο. Από ένα "αξιοπρεπές" τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας, δεν μπορούν να λείπουν οι γαριδούλες ή οι καραβίδες και όχι απαραίτητα φρέσκες. Αυτές, όμως, είναι οι πιο ευαίσθητες από τα θαλασσινά, καθώς αλλοιώνονται εύκολα. Τα φρέσκα διακρίνονται από τη "ζωηράδα" στα μάτια και στο χρώμα και είναι σφικτά. Προσοχή, εάν πρασινίζουν, αν μυρίζουν ή αν παρουσιάζουν χαλάρωση.

Τέλος, μην ξεχνάμε το αλκοόλ, που συνοδεύει όλες τις παραπάνω νοστιμιές και ειδικά το ουζάκι ή το τσίπουρο, που απαιτούν τα θαλασσινά της παράδοσης. Εδώ, θα πρέπει να προσέχουμε και να αποφεύγουμε να "ανακατεύουμε" διαφορετικά είδη. Και βέβαια, μετά, "τα μάτια μας δεκατέσσερα" στην οδήγηση.

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ