Με σημαία τη θεωρία του "αναπόφευκτου" της ληστρικής, καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης της οικονομίας εμφανίστηκε, χτες, ο πρωθυπουργός ενώπιον των στελεχών του Συνδικαλιστικού Τομέα του ΠΑΣΟΚ, για να ζητήσει την κομματική - συνδικαλιστική συνδρομή τους στην κυβερνητική πολιτική που στοχεύει: στην πλήρη αποδόμηση του κράτους πρόνοιας, στη σύσταση ζωνών μεσαιωνικής εκμετάλλευσης των εργαζόμενων, στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας, στην υπονόμευση των οικονομικών αιτημάτων των εργαζόμενων και στην εμπέδωση στη συνείδηση του λαού της "νέας μεγάλης ιδέας του Εθνους", δηλαδή του Μάαστριχτ...

Ο Κ. Σημίτης μέσα από το βαθιά συντηρητικό ιδεολογικό πρίσμα "αυτή είναι η διεθνοποίηση, άρα η υπαγωγή της Ελλάδας στους κανόνες των πολυεθνικών είναι μονόδρομος", είπε:

• Συντελείται "εκ των πραγμάτων αναμόρφωση του παραδοσιακού κοινωνικού κράτους" και ότι "στις σύγχρονες οικονομικές συνθήκες το κόστος του κοινωνικού κράτους, με τη σημερινή του μορφή δημιουργεί προβλήματα"! Δίνοντας το στίγμα της "κοινωνικής ευαισθησίας" της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας, ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξε ότι στα δεδομένα πλαίσια στόχος είναι η μετακύληση όλων των βαρών στον εργαζόμενο, ο οποίος πρέπει "να αναλάβει περισσότερο ο ίδιος τις ευθύνες για την ασφάλισή του, τη στέγαση και την υγειονομική του περίθαλψη, με αντίστοιχη μείωση (όχι κατάργηση) - όπως συμπλήρωσε υποκριτικά - των ευθυνών του κράτους"!
• Προχώρησε σε απύθμενη ψευδολογία του τύπου "η κυβέρνησή μας μετά το 1993, όχι μόνο διασφάλισε απόλυτα τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζόμενων, αλλά έδωσε πραγματικές αυξήσεις, που ξεπέρασαν τον πληθωρισμό..." (!) για να καταλήξει στο προκείμενο, που δεν είναι άλλο από την απόλυτη υποταγή στην Ευρωπαϊκή Ενωση του Μάαστριχτ και τη γνωστή κινδυνολογία περί "καταστροφής" αν δεν υποταχθούμε στις πολυεθνικές: "Θέλουμε να συμμετάσχουμε στον πυρήνα των χωρών της ΕΕ που θα καθορίσουν και θα συντονίσουν τη συνολική παρουσία της ΕΕ... Η πολιτική που ακολουθούμε δε μας επιβάλλεται από το Μάαστριχτ. Μας επιβάλλεται από την απόφασή μας να μην περιθωριοποιηθούμε... να μην διολισθήσουμε σε φτώχεια, ανεργία, υποτέλεια", συνέχισε.
• Κάλεσε τους εργαζόμενους να μην υπονομεύουν τη χώρα, προβάλλοντας οικονομικές διεκδικήσεις, αφού - όπως ανερυθρίαστα ανέφερε - "διεκδικήσεις που υπερβαίνουν τις δυνατότητες της οικονομίας, οδηγούν σε ανεργία και πληθωρισμό"!

Ολα τα παραπάνω βέβαια, κατέτειναν στην επισήμανση προς τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ ότι έχουν υποχρέωση να δώσουν "τον καλύτερο εαυτό τους", ώστε να αιχμαλωτιστούν οι εργαζόμενοι στο στημένο παιχνίδι του "κοινωνικού διαλόγου", όπου "όλα συζητούνται" και φυσικά "με ανοιχτή ατζέντα... δίχως προαπαιτούμενες ενστάσεις και φοβίες"...