Το άσπρο έγινε μαύρο και το αντίστροφο. Οι συνεργάτες των κατακτητών έγιναν "πατριώτες", κι αυτοί, που τους πολέμησαν, "προδότες".

Βγήκε έτσι όλο το κατακάθι του δοσιλογισμού στην επιφάνεια. Και ο ανθός του έθνους, οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, κλείστηκαν στις φυλακές. Βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν, εκτελέστηκαν...

...Το μάθημα της αντιστροφής των αξιών, όπως και των εννοιών, το μάθανε καλά οι εκφραστές των συμφερόντων του μεγάλου, ντόπιου και ξένου, κεφαλαίου, οι υποτελείς του ιμπεριαλισμού, όλοι όσοι κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο, από τότε μέχρι τώρα. Κι αν όλοι αυτοί τέλειωσαν τη "θητεία" τους με "λίαν καλώς",ο κ. Σημίτης θα πάρει άριστα.

Αυτό το κατάλαβε, και το διακήρυξε μάλιστα, και ο Γ. Ράλλης. Εμείς το υποστηρίζουμε, πέρα απ' όλα τ' άλλα, και για όσα ο Κ. Σημίτης είπε - ανερυθρίαστα μάλιστα - με την έναρξη του "κοινωνικού διαλόγου". Σημειώσαμε ιδιαίτερα το περίφημο: "Η αντίσταση ενάντια στις πολυεθνικές θα είναι εθνική ήττα".

Και βέβαια, αυτά δεν είναι μόνο λόγια. Υπάρχει η διακυβέρνηση της χώρας με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη. Πριν, αλλά, προπάντων, ύστερα από τις εκλογές της 22.9.96. Υπάρχει η επέλαση ενάντια στο χαμηλό βιοτικό επίπεδο του λαού. Κι αυτή η πολιτική αποτελεί για τον Κ. Σημίτη και την κυβέρνησή του "εθνική τιμή"."Τιμή" για όσα έκανε σε βάρος του λαού, αλλά και όσα σημαντικά παρέλειψε να κάνει - ως όφειλε - για το καλό του λαού και της πατρίδας.

Ενα απ' αυτά είναι οι γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις και το γερμανικό κατοχικό γάνειο. Τέτοιου είδους, όμως, "τιμή" ισοδυναμεί με ΝΤΡΟΠΗ.Ανεξίτηλη μάλιστα. Ντροπή,που θα συνοδεύει αυτόν και ολόκληρη την κυβέρνηση, ως τον τάφο. Κι όχι μόνο αυτούς, αλλά και τους απογόνους τους: γενιές και γενιές.

***

Χαριστικός στην πανίσχυρη οικονομικά Γερμανία, ο Κ. Σημίτης αποδείχνεται ανάλγητος μπροστά στη φτώχεια και δέρνει τους εργαζόμενους της πόλης και του χωριού, τους ΕΒΕ, τις γυναίκες. Χωρίς ίχνος πραγματικού ενδιαφέροντος για την οικονομία της χώρας, που βουλιάζει κάτω από το βάρος ασήκωτων χρεών. (Σε 35 τρισ. δρχ. ανέρχεται μόνο το εξωτερικό δημόσιο χρέος).

Απονος μπροστά στη δυστυχία, που δέρνει τη μεγάλη μάζα των συνταξιούχων και των ανέργων. Ασυγκίνητος,ανέκφραστος, ψυχρός σαν χιονάνθρωπος, για το δράμα που δέρνει το λαό. Αδιάφορος γι' αυτόν! Μια μόνο είναι η έγνοια του, που προβάλλει ακαταμάχητη μέσα από το μονότονο και μονόχνοτο λόγο του: Η εξυπηρέτηση του μεγάλου - ντόπιου και ξένου -κεφαλαίου, με το ασταμάτητο κυνήγι των αριθμών, που ζητούν το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, ο ΣΕΒ κλπ., αλλά και με την ΑΠΑΤΗ του "κοινωνικού διαλόγου".Απάτη, που μυρίζει από πολύ μακριά απ' την ιδιάζουσα μπόχα της.

Οι αντιλαϊκοί σκοποί του "διαλόγου" είναι ολοφάνεροι, γι' αυτό κανένας λογικός δεν μπορεί να ξεγελαστεί. Κανένας εκφοβισμός (υποτίμηση δραχμής κλπ.) δεν μπορεί να πτοήσει κανένα, καμιά τρομοκρατία δε θα μπορέσει να ανακόψει τους αγώνες των εργαζομένων κλπ. Αγώνες, που προβάλλουν σαν ιεροί, όσο και μοναδικοί, για την υπεράσπιση των κατακτήσεων με θυσίες πέντε τουλάχιστον γενεών. Μέσα απ' τους αγώνες αυτούς και όχι μόνο, θα βγει η μάσκα του Σημίτη, για να φανεί αυτός που είναι πραγματικά (και όλη του η κυβέρνηση) σαν ο πιο ανελέητος,απ' όλους τους κοινοβουλευτικούς που κυβέρνησαν την Ελλάδα.

Νίκανδρος ΚΕΠΕΣΗΣ