Στόχος αμετακίνητος, πίσω από τις "ασαφείς" δηλώσεις της για ανάγκη "μεγάλων αποφάσεων", ήταν η επέλαση στα λαϊκά εισοδήματα. Ετσι, αμέσως μετά τις εκλογές άρχισε ο βομβαρδισμός όλων των Μέσων Ενημέρωσης, για να γίνει αποδεκτή η οποιαδήποτε απόφασή τους για φορολογική αφαίμαξη ΕΒΕ, εργαζομένων, συνταξιούχων, αγροτών. Ολοι ήταν τόσο "έχοντες", όσο και "κατέχοντες", και "οι μόνοι" που μπορούσαν να οδηγήσουν τη χώρα στο μονόδρομο του μεγάλου οράματος(!) της ΟΝΕ!
Η κυβέρνηση τιμωρεί! Τιμωρεί το λαό, γιατί δεν κατάλαβε τι ψήφιζε και τι σήμαιναν οι προεκλογικές διακηρύξεις για "μεγάλες" και "κρίσιμες" αποφάσεις. Οποιαδήποτε ερμηνεία και αν έδωσε ο απλός ψηφοφόρος στα συνθήματα αυτά, η κυβέρνηση δυστυχώς υφάρπαξε το δικαίωμα να είναι αυτή ο αποκλειστικόςερμηνευτής τους. Ετσι θεώρησε ότι απέσπασε ένα "εν λευκώ" δικαίωμα διακυβέρνησης, μέσα στο οποίο πάει να νομιμοποιήσει τη νέα μεγάλη επιχείρηση αναδιανομής του εθνικού εισοδήματος υπέρ της οικονομικής ολιγαρχίας.
***
Αυτές οι αντιφάσεις και τα ερωτήματα, βέβαια, έχουν θέση μόνο στα κεφάλια των κυβερνώντων και των "βαμμένων" κομματικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Για όλους τους άλλους τα πράγματα είναι απλά: Κανείς δεν ψήφισε υπέρ της ανάλγητης και απάνθρωπης λιτότητας (πλην βιομηχάνων) και κανείς δεν είναι διατεθειμένος να τη νομιμοποιήσει (πάλι πλην βιομηχάνων και πολυεθνικών).
Τα πολύχρονα και συνεχόμενα "σταθεροποιητικά" προγράμματα λιτότητας - χειρότερο των οποίων είναι το φετινό - είχαν ένα κοινό προπαγανδιστικό σλόγκαν: Θυσιαστείτε, γιατί η χώρα χάνεται και χάνει και την "Ευρώπη". Το ίδιο προπαγανδιστικό μοντέλο γελοιοποιημένο κακέκτυπο όμως εμφανίζεται και τώρα με την ΟΝΕ, την οποία αν χάσουμε "χάθηκε" η χώρα!
Κοινός παρονομαστής, επίσης, των προγραμμάτων λιτότητας ήταν η πραγματική κίνηση του πλούτου και του εθνικού εισοδήματος προς τη χρηματιστηριακή ολιγαρχία, τις πολυεθνικές, τα μονοπώλια, τα στρατιωτικοβιομηχανικά συγκροτήματα και τις τράπεζες του ΔΝΤ.
Ετσι αγωνιζόμενοι και θυσιαζόμενοι χάριν της "Ευρώπης" μερικές εκατοντάδες οικογένειες απέσπασαν το μισό πλούτο της χώρας, χωρίς να υποβάλλονται σε θυσίες και φορολόγηση, ενώ ο ελληνικός λαός όχι μόνο πλήρωνε τους φόρους, αλλά έβλεπε τον πλούτο που δημιουργούσε καθημερινά να διαρρέει, μέσω των "θυσιών", στην οικονομική ολιγαρχία. Για τέτοια οράματα μιλάμε, για τέτοιες θυσίες και για τέτοια αποτελέσματα.
***
Δε διστάζει φυσικά καθόλου να βάζει τους πολιτικούς υπηρέτες της να προπαγανδίζουν την πολιτική της, την πολιτική δηλαδή του Μάαστριχτ και των πολυεθνικών.
Επειδή, όμως, οι κυβερνώντες και η ολιγαρχία δεν καταλαβαίνουν από ιδέες και αρχές - αυτά, μαζί με διάφορα άλλα ευτράπελα "πλουραλιστικά", τα χρησιμοποιούν μόνο για τον αντικομμουνιστικό τους "αγώνα" - πρέπει κι εμείς να καταλάβουμε ότι το μόνο που καταλαβαίνουν είναι η δύναμη. Μόνο η δύναμη του λαού μπορεί να τους αγγίξει, μπορεί να τους γκρεμίσει, μπορεί ν' αλλάξει την κατάσταση. Ετσι το δικό μας μονόδρομο τον προκαθόρισε αναγκαστικά και πάλι η οικονομική ολιγαρχία μαζί με τους πολιτικούς εκφραστές της - συνηθισμένοι άλλωστε σ' αυτό - και αυτός είναι ο μονόδρομος του αγώνα και της αντίστασης.
***
Οσοι δεν το κατάλαβαν αυτό θα ξυπνήσουν απότομα από τα οράματα της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ. Σ' αυτή την κίνηση, άλλωστε, ο ελληνικός λαός δεν είναι μόνος. Ολοι σχεδόν οι λαοί της ΕΕ, ο καθένας με τον τρόπο του, έχουν μπει στο ίδιο ποτάμι της αντεπίθεσης. Οσον αφορά δε, τη συμβολή των ΕΒΕ σ' αυτό τον αγώνα καταθέτουν τις δικές τους δυνάμεις στο κοινό μέτωπο με τις κινητοποιήσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει, και με σταθμό την ημέρα πανελλαδικών κινητοποιήσεων, την 9η Δεκέμβρη, οι οποίες και θα συνεχιστούν και θα διευρύνονται μέχρι την ανατροπή αυτών των αντιλαϊκών πολιτικών.
Διονύσης ΚΟΡΦΙΑΤΗΣ
πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ
Το δικό μας μονόδρομο τον προκαθόρισε αναγκαστικά και πάλι η ολιγαρχία, μαζί με τους πολιτικούς εκφραστές της. Κι αυτός είναι ο μονόδρομος του αγώνα και της αντίστασης