Η αδράνεια των κυβερνήσεων να ρυθμίσουν με θεσμικό τόπο, απ' το 1992, το πλαίσιο λειτουργίας των Διαγνωστικών Κέντρων δεν οδηγεί μόνο σε ανεξέλεγκτες επιχειρηματικές καταστάσεις στο χώρο της πρωτοβάθμιας φροντίδας, αλλά δίνει και την ευκαιρία παραγωγής "έννομων" αποτελεσμάτων με αυθαίρετες ερμηνείες διαφόρων ενδιαφερομένων.

Η ιστορία έχει ως εξής: Η νομαρχία της Αθήνας ζήτησε τη γνωμάτευση δικηγόρου περί της νόμιμης ή μη λειτουργίας ενός διαγνωστικού κέντρου. Της γνωμοδότησης αυτής προηγήθηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο αποφάνθηκε (απόφαση 4865/95) ότι οι δύο εγκύκλιοι του υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας (Υ2/6077/2.2.1993 και Υ2/ΟΙΚ 331/1.2.1994), με τις οποίες απαγορεύονταν η χορήγηση αδειών σκοπιμότητας εργαστηρίων δεν παράγουν αποτελέσματα λόγω μη νομικής κάλυψης. Ετσι το ΣτΕ δέχτηκε ότι επιτρέπεται η χορήγηση άδειας λειτουργίας αξονικού τομογράφου σε συγκεκριμένο διαγνωστικό κέντρο. Επιπλέον, υπάρχει και η γνωμοδότηση του Νομικού συμβουλίου του Κράτους 710/91, που έχει γίνει δεκτή απ' τον υπουργό Υγείας. Τα ίδια έγιναν δεκτά και στη γνωμοδότηση που ζήτησε η Νομαρχία της Αθήνας.

Από εκεί και πέρα αρχίζει ένας κύκλος αυθαίρετων ερμηνειών: Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων με ανακοίνωσή του παρουσίασε τη γνωμοδότηση της Νομαρχίας Αθήνας ως γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με την οποία μπαίνει "τέρμα στο ημιπαράνομο καθεστώς που λειτουργούσαν, εξαιτίας της πολιτείας, τα Διαγνωστικά Κέντρα" και ότι "οι επιχειρήσεις που διαχειρίζονται τα Διαγνωστικά Κέντρα να ζητήσουν και να λάβουν άδεια λειτουργίας για τα εργαστήριά τους". Χτες η Πανελλήνια Ενωση Εργαστηριακών γιατρών με ανακοίνωσή της χαρακτηρίζει αυθαίρετη τη γνωμοδότηση για λογαριασμό της Νομαρχίας και θέτει το ερώτημα τι "άδεια λειτουργίας θα πάρει ένα νομικά ανυπόστατο σχήμα;", όπως υποστηρίζει για το Διαγνωστικό Κέντρο.

Εκείνο, πάντως, που προκύπτει απ' την απόφαση του ΣτΕ, τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και τη γνωμοδότηση για λογαριασμό της Νομαρχίας Αθήνας είναι κάτι το πανθομολογούμενο: Οτι δηλαδή δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει τη λειτουργία των Διαγνωστικών Κέντρων ως εταιρίες - για αυτό άλλωστε αυξάνονται και πληθύνονται. Και όσο η κυβέρνηση μένει με σταυρωμένα χέρια το κεφάλαιο είτε με τη μια είτε με την άλλη επιχειρηματική μορφή θα εξακολουθήσει να λυμαίνεται το χώρο της πρωτοβάθμιας φροντίδας, αφαιμάσσοντας τα ασφαλιστικά ταμεία.