Φθηνότερα 10 - 15 δραχμές το κιλό πουλάνε φέτος το σιτάρι οι παραγωγοί. Αν ληφθεί υπόψη ότι η στρεμματική απόδοση είναι μικρότερη από πέρσι - λόγω κακών καιρικών συνθηκών κι άλλων παραγόντων - ενώ, ταυτόχρονα, αυξήθηκε το κόστος παραγωγής, γίνεται φανερό πως το εισόδημα των σιτοπαραγωγών δέχεται καίριο πλήγμα.

Το πρόβλημα έχει μεγάλες διαστάσεις στη Θεσσαλία, όπου καλλιεργούνται πάνω από 1.000.000 στρέμματα με σιτάρι (απ' αυτά, περίπου 900.000 στρέμματα στο νομό Λάρισας) και χιλιάδες αγρότες απασχολούνται με τη σιτοκαλλιέργεια, περιμένοντας να "φάνε ψωμί" απ' αυτή.

Πέρσι καλλιεργήθηκαν τα ίδια περίπου στρέμματα και η στρεμματική απόδοση κυμάνθηκε κατά μέσο όρο στα 360 κιλά το στρέμμα, μ' αποτέλεσμα η συνολική παραγωγή σε μαλακό και σκληρό σιτάρι να φτάσει τις 400.000 τόνους. Η τιμή στο μαλακό σιτάρι είχε φτάσει μέχρι τις 52 δραχμές το κιλό και στο σκληρό τις 60 δραχμές.

Φέτος - σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία των αρμοδίων υπηρεσιών - η στρεμματική απόδοση δε θα ξεπεράσει τα 300 κιλά κατά μέσο όρο και η τιμή κυμαίνεται από 40 - 45 δραχμές το κιλό.

Εδώ και χρόνια η καλλιέργεια σιταριού έχει καταντήσει προβληματική, αφού δεν αφήνει αξιόλογο εισόδημα στον παραγωγό. Με τις φετινές τιμές ο παραγωγός του μαλακού σιταριού εισπράττει κάτι παραπάνω από 12.000 δραχμές το στρέμμα, όταν το στρεμματικό κόστος παραγωγής - σπόροι, καλλιεργητικά, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, συλλεκτικά κ.ά.- υπολογίζεται ότι φτάνει μέχρι και τις 15.000 δραχμές. Ο παραγωγός σκληρού εισπράττει και την επιδότηση - περίπου 17.000 δραχμές το στρέμμα - αλλά κι αυτός, ακόμα κι αν καλλιεργεί μέχρι 150 δικά του - κι όχι νοικιασμένα - στρέμματα, δεν μπορεί να ζήσει την οικογένειά του.

"Η σιτοκαλλιέργεια - λέει στον "Ρ" ο Γ. Παττάκης,πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας - εδώ και χρόνια πλέον δε συμφέρει τον αγρότη. Αλλά και ποια καλλιέργεια σήμερα εξασφαλίζει τον παραγωγό; Το καλαμπόκι πουλιέται σε εξευτελιστική τιμή. Τα καρπούζια πέρσι έμειναν απούλητα στο χωράφι, ή πουλήθηκαν για "πενταροδεκάρες". Αλλα φρούτα και γενικά τα οπωροκηπευτικά δε θα έχουν από τώρα και πέρα - αν γίνουν πράξη οι προτάσεις της Κομισιόν - περιθώριο ούτε στη χωματερή να πάνε! Στα ζαχαρότευτλα μπαίνει όριο στην καλλιέργεια. Τα καπνά εξαφανίζονται. Και το βαμβάκι, που μέχρι πρότινος άφηνε κάποιο εισόδημα και ήταν η "απαντοχή" για τους αγρότες, τώρα πλήττεται άγρια. Οι βαμβακοπαραγωγοί δεν πληρώθηκαν ακόμα όλο το ποσό για το προϊόν που πούλησαν εδώ και 6 - 7 μήνες, ενώ τα μαντάτα για τη νέα σοδειά είναι μαύρα. Το πρόστιμο συνυπευθυνότητας αναμένεται να ξεπεράσει τις 100 δραχμές το κιλό - που σημαίνει ότι η τιμή θα κατέβει ακόμα και από το "φράγμα" των 200 δραχμών.

Είναι φανερό λοιπόν, ότι η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις επιχειρούν κυνικά και μελετημένα την παραγωγική συρρίκνωση της Ελλάδας και το ξεκλήρισμα χιλιάδων αγροτών στη χώρα μας. Και κανείς "υπεύθυνος" δεν ενδιαφέρεται και δε λέει τι θα γίνουν τα χιλιάδες στρέμματα που θα εγκαταλειφθούν και πού θα πάνε, τελικά, οι χιλιάδες αγρότες που θα μείνουν χωρίς απασχόληση.

"Οι αγρότες δε θα μείνουμε, βεβαίως, με σταυρωμένα χέρια, περιμένοντας την τελική καταστροφή μας. Θ' αντιδράσουμε όσο κι όπως μπορούμε. Ηδη οι αγροτικές οργανώσεις στη Θεσσαλία ετοιμάζουν νέες δυναμικές κινητοποιήσεις κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης και το φθινόπωρο αναμένεται τόσο "θερμό" που μπροστά του θα "ωχριά" ακόμα και ο Μάρτης του '95, όταν ο αγροτικός ξεσηκωμός που ξεκίνησε από τη Θεσσαλία αγκάλιασε και συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα. "Οψόμεθα ες Φιλίππους", λοιπόν".