Δυστυχώς ο αγρότης δεν έχει τη δυνατότητα, αν εγκαταλείψει τη βαμβακοκαλλιέργεια, να προσφύγει σε άλλη καλλιέργεια, διότι και όλες, σχεδόν, οι άλλες κατάντησαν πια ζημιογόνες.

Η σιτοκαλλιέργεια δεν αφήνει εισόδημα. Φέτος η παραγωγή - λόγω καιρικών συνθηκών κι άλλων παραγόντων - ήταν μειωμένη και η τιμή χαμηλότερη από πέρσι από 10 έως 15 δραχμές το κιλό. Αν ληφθεί υπόψη ότι το κόστος παραγωγής (καλλιεργητικά, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, συλλεκτικά κ. ά.) ανέβηκε, γίνεται φανερό πως ο σιτοπαραγωγός όχι μόνο δεν εξασφαλίζει κανένα κέρδος, αλλά μπαίνει "σούμπιτος μέσα".

Η καλλιέργεια καλαμποκιού είναι επίσης προβληματική, αφού η τιμή είναι χαμηλή και δε συμφέρει τον παραγωγό, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας παράγει την καλύτερη ποιότητα στον κόσμο και με στρεμματική απόδοση πολύ υψηλή.

Η καπνοκαλλιέργεια "πνέει τα λοίσθια" - οι ποσοστώσεις και τα πρόστιμα μείωσαν την παραγωγή και χιλιάδες αγρότες εγκατέλειψαν την καλλιέργεια - ενώ οι καπνοπαραγωγοί καλούνται να πληρώσουν πρόστιμο, ύψους πάνω από 10 δισ. δραχμές συνολικά, που επιβάλλει η ΕΕ στη χώρα μας, για κλεψιές κι ατασθαλίες 4-5 μεγάλων καπνεμπόρων.

Τα οπωροκηπευτικά βρίσκονται στο στόχαστρο της Κομισιόν, η οποία αναμένεται να λάβει καταστροφικά μέτρα, εντός των ημερών, που προβλέπουν μειώσεις τιμών, ακόμα και στέρηση του δικαιώματος της χωματερής.

Ιδιαίτερα τα καρπούζια - καλλιέργεια στην οποία παρότρυνε ο υπουργός Γεωργίας Στ. Τζουμάκας να προσφύγουν οι βαμβακοπαραγωγοί... για να τα κονομήσουν - φέτος πουλιούνται σ' εξευτελιστικές τιμές κι αρκετές ποσότητες μένουν αδιάθετες και σαπίζουν. Η κυβέρνηση δε φρόντισε να κρατηθούν αγορές στην ΕΕ και να βρεθούν άλλες στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και δεν πήρε κανένα μέτρο για ν' αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις του "εμπάργκο" στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Στα ζαχαρότευτλα οι περιορισμοί που θέτει η ΕΕ "φρενάρουν" την παραγωγή.

Και, βεβαίως, εναλλακτική λύση για τον αγρότη δεν αποτελεί η κτηνοτροφία,αφού αυτή πλήττεται ακόμα περισσότερο και φθίνει συνεχώς. Οι μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες έριξαν την τιμή του αιγοπρόβειου γάλακτος κατά 100 δραχμές το κιλό, στο αγελαδινό η ΕΕ επιβάλλει πρόστιμα, επειδή ξεπεράστηκε το πλαφόν, το κόστος των ζωοτροφών ανέβηκε μέχρι 40% και διάφορες ασθένειες των ζώων επιφέρουν το τελειωτικό πλήγμα στον κτηνοτρόφο, όπως ο τυφώδης πυρετός στη Θράκη, με πρόσχημα τον οποίο η ΕΕ θέλει να επιβάλει "εμπάργκο" στις εξαγωγές ελληνικών κρεάτων.

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι ο Ελληνας αγρότης δε διαθέτει, πλέον, σχεδόν καμιά εναλλακτική λύση καλλιέργειας, για να μπορέσει να συνεχίσει ν' ασχολείται με τη γεωργία. Αρα το πρόβλημα δεν είναι - όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και άλλα κόμματα - να ψάχνει μόνος του να βρει κάποια προσοδοφόρα καλλιέργεια εγκαταλείποντας τις "παραδοσιακές", αλλά βρίσκεται στην πολιτική που καθορίζεται στις Βρυξέλλες και υλοποιείται από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Μια πολιτική που πρέπει με τους αγώνες ν' ανατραπεί για να εφαρμοστεί άλλη - από άλλους φυσικά - η οποία θα προωθεί την αγροτική ανάπτυξη και θα βοηθά τον Ελληνα αγρότη να μείνει στο χωριό του, να δουλεύει στο χωράφι του και να διαθέτει ένα εισόδημα αρκετό να ζήσει σαν άνθρωπος.