"Σήμερα είναι η καλύτερη μέρα για μας, τιμή για τον αγώνα μας και για αυτούς που θυσιάστηκαν, πάνω από όλα". Η φράση ανήκει στον Αντώνη Παπαϊωάννου,αγωνιστή του Δημοκρατικού Στρατού που παρευρέθη στην εκδήλωση του Σαββάτου. Δίπλα του ο Ιωάννης Μπιντέβης: "Ηρθαμε να τιμήσουμε τους αγωνιστές που σκοτώθηκαν στα Πατώματα, όπου ήμουν και εγώ και τραυματίστηκα". "Ο αγώνας εκείνος θα δικαιωθεί μια μέρα", λέει στο "Ρ", φανερά συγκινημένος, ο αγωνιστής Αντρέας Στέφος, και θυμάται: "Είμαι περήφανος που πήρα μέρος σε εκείνο τον αγώνα. Σήμερα, αγωνιζόμαστε για τα ίδια ιδανικά". Μια κνίτισσα, η Αλέκα Κουμέλη,γραμματέας της ΚΝΕ Ιωαννίνων, μιλά για το χρέος της νέας γενιάς: "Να συνεχίσουμε το δίκαιο αγώνα τους". Η Θεοδώρα Σδούκου,αγωνίστρια του ΔΣΕ, στα 74 χρόνια της σήμερα μιλά για τον άντρα της, αξιωματικό του ΔΣΕ, που έχασε τη ζωή του στις μάχες στα Πατώματα. Για τις άλλες δυο αδελφές της που και αυτές έχασαν τότε τους άντρες τους, στις μάχες για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Για τα αεροπλάνα των κυβερνητικών που σκορπούσαν τον τρόμο και τον όλεθρο στα χωριά του Γράμμου. Θυμάται που 7 μηνών έγκυος πήγε πυρομαχικά στο βουνό και τελικά έμεινε στο αναρρωτήριο του ΔΣΕ σαν νοσοκόμα. Αισθάνεται περηφάνια για όσα έκανε και με βλέμμα που δε σηκώνει αντίρρηση το δηλώνει ορθά - κοφτά: "Και να ξαναγεννιόμουν τα ίδια θα 'κανα".

Ο Βαγγέλης Γαϊτάνης,21 χρονών τότε πολεμούσε στις τάξεις του ΔΣΕ. "Ηταν δύσκολα εκείνα τα χρόνια, αλλά αντέξαμε. Υπήρχαν τα ιδανικά, υπήρχε πίστη και αντέξαμε". Ο Κυριάκος Κοντός είναι σήμερα 71 χρονών, αλλά θυμάται σαν τώρα πως βγήκε στα 17 του στο βουνό, "γέρασα, λέει, και δεν μπορώ να ξεπληρώσω το χρέος μου στο Κόμμα, να αγωνιστώ όπως παλιά, να αντέξω όπως τότε. Αλλά και έτσι συνεχίζω. Οπως μπορώ... ".