Ωρα 3.30 μ.μ. Η βαμμένη από το αίμα του εξεγερμένου λαού τον Νοέμβρη του '73 σημαία φεύγει από το Πολυτεχνείο στα χέρια των μελών του ΚΣ της ΕΦΕΕ, από την πύλη της οδού Τοσίτσα, για να πάρει τη θέση της στην κεφαλή της παλλαϊκής αντιιμπεριαλιστικής πορείας στην αμερικάνικη πρεσβεία.

Είναι η στιγμή όπου οι εμφανιζόμενοι υπερασπιστές της "ελεύθερης διακίνησης ιδεών και ανθρώπων" στο Πολυτεχνείο προσπαθούν να εισβάλουν στο άσυλο με τη βία, επιτιθέμενοι στα μέλη της περιφρούρησης των φοιτητών και των συνδικάτων και αγνοώντας επιδεικτικά την απόφαση της Συγκλήτου να κλείσουν όλες οι πύλες του Ιδρύματος στις 3.30 μ.μ.

Η προσπάθειά τους πέφτει στο κενό καθώς φοιτητές και εργάτες με το σύνθημα "Φοιτητές - εργατιά μια φωνή και μια γροθιά" κατορθώνουν να επιβάλουν τελικά την εφαρμογή της απόφασης της Συγκλήτου.

Από εκείνη την ώρα και για πολλές ώρες αργότερα, ο πρύτανης του ΕΜΠ δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από τυχοδιωκτικά στοιχεία, εντός και εκτός της πολυτεχνειακής κοινότητας, να ανοίξει τις πύλες του ΕΜΠ και κατά συνέπεια να αφήσει το ίδρυμα και το άσυλο στις ορέξεις των "γνωστών - αγνώστων".

Μία ώρα περίπου μετά, γύρω στις 4.30 το απόγευμα, το Πρυτανικό Συμβούλιο (απαρτίζεται από τον πρύτανη του ΕΜΠ Ν. Μαρκάτο και τους δύο αντιπρυτάνεις Γ. Τσαμασφύρο και Γ. Πολύζο) με νέα απόφαση, σύμφωνη με την προηγούμενη της Συγκλήτου και ψήφους 2 προς 1, καταλήγει να παραμείνουν κλειστές οι πύλες του Πολυτεχνείου.

Ο ψυχολογικός εκβιασμός, που ασκείται προς τα μέλη της Συγκλήτου, που έμεναν πιστά στην απόφαση που είχαν πάρει από την προηγούμενη βδομάδα, μόνο φυσική βία δεν τους ασκήθηκε, αν και δεν έλειπαν οι απειλές ακόμα και γι' αυτό,κορυφώνεται στη συνέχεια. Ηταν χαρακτηριστική η στιγμή που ένας φοιτητής της Αρχιτεκτονικής, από την ομάδα που προσπαθούσε να πυροδοτήσει την κατάσταση μέσα στο Πολυτεχνείο όλο το τριήμερο, επιτέθηκε με χυδαίο υβρεολόγιο στον Γ. Τσαμασφύρο, επειδή παρέμενε ακλόνητος στην απόφαση της Συγκλήτου να μείνουν κλειστές οι πύλες του Πολυτεχνείου.

Κύριο επιχείρημα όσων ήθελαν να μείνουν ανοιχτές οι πύλες ήταν ότι στο Πολυτεχνείο και σε όλα γενικά τα πανεπιστημιακά ιδρύματα πρέπει οι ιδέες και τα άτομα να κινούνται ελεύθερα. Επιχείρημα γενικά σωστό που το πρότασσαν επί ώρες στη Σύγκλητο, αλλά και στα μέλη της περιφρούρησης. Μόνο που όσοι έκαναν την πρόταση, δε μιλούσαν απλά για διακίνηση ιδεών. Εκτός κι αν εννοούν "διακίνηση ιδεών" το σύνθημα που φώναξαν "Ο Κυριακίδης ήταν η αρχή",θυμίζοντας πως πέρσι τέτοια μέρα έκαψαν με μολότοφ το στέλεχος της ΚΝΕ που τόλμησε να αντισταθεί στους αναρχοφασίστες.

Οι πιέσεις εντάθηκαν, όταν, μετά το τέλος της πορείας στην αμερικάνικη πρεσβεία, συγκροτήθηκε μια πολυπληθής ομάδα, τουλάχιστον από 1.000 άτομα, η οποία κατευθύνθηκε προς το Πολυτεχνείο μέσω της Αλεξάνδρας, για να "υπερασπίσουν το άσυλο". Ομως, στη διασταύρωση Πατησίων και Ιουλιανού συνάντησαν παρατεταγμένες ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, που τους εμπόδισαν να συνεχίσουν. Εκεί άρχισε ένας μαραθώνιος διαπραγματεύσεων με τους επικεφαλής αστυνομικούς, που συνοδεύτηκε με - μέσω τηλεφώνου - έντονες πιέσεις διαφόρων παραγόντων προς τη Σύγκλητο για να ανοίξουν οι πόρτες.

Παρ' όλες τις πιέσεις, οι πύλες του Πολυτεχνείου έμειναν κλειστές, με αποτέλεσμα στις 9.15 να φυγαδευτούν τελικά εκτός Πολυτεχνείου, φωνάζοντας πάντα το "Ο Κυριακίδης ήταν η αρχή" και άλλα αναλόγου Χρυσαυγίτικης έμπνευσης συνθήματα, όσοι δεν μπόρεσαν τελικά να δώσουν στα κανάλια και τα αφεντικά τους το θέαμα για το οποίο είχαν προκαταβολικά χρυσοπληρώσει τα γνωστά μπαλκόνια. Αυτοί που έφυγαν από το Πολυτεχνείο συναντήθηκαν με τους συγκεντρωμένους στην Πατησίων και λίγο αργότερα όλοι διαλύθηκαν.

Λίγο αργότερα και αφού το άσυλο δε διέτρεχε άμεσο κίνδυνο, οι δυνάμεις περιφρούρησης αποχωρούν συντεταγμένα από το Πολυτεχνείο από την οδό Στουρνάρη με κεντρικά συνθήματα: "Το Πολυτεχνείο ζει, έξω οι Αμερικανοί" και "Φοιτητές εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά".

Αργά το βράδυ η αυτοονομαζόμενη "Κίνηση Πολιτών για ένα Ανοιχτό Πολυτεχνείο" κατήγγειλε μεν την αστυνομοκρατία έξω από το Πολυτεχνείο, "ξέχασε" όμως να αναφέρει έστω και μία λέξη για την αντικομμουνιστική υστερία που πυροδότησαν και μέλη της εντός του Πολυτεχνείου.

"Δεν υποχωρήσαμε στις πιέσεις που δεχτήκαμε να θάψουμε την ιδέα και τα μηνύματα του Πολυτεχνείου", τόνισε χτες ο πρύτανης του ΕΜΠ Ν. Μαρκάτος κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στην Πολυτεχνειούπολη.

Ο Ν. Μαρκάτος εξέφρασε δημόσια τις ευχαριστίες του για τη - όπως είπε -συμβολή της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα και των κοινωνικών φορέων για την περιφρούρηση του χώρου και του γιορτασμού του Πολυτεχνείου. "Εσπασε η παράδοση της βίας" είπε, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία της Συντονιστικής Επιτροπής για το γιορτασμό του Πολυτεχνείου - η οποία απαρτιζόταν από τη Σύγκλητο, το ΕΚΑ, την ΑΔΕΔΥ, την ΟΛΜΕ, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, την Ομοσπονδία Οικοδόμων, την ΚΝΕ, τις ΠΚΣ, την Πολυτεχνειακή Κοινότητα κ. ά. - τονίζοντας ότι αν οι κυβερνήσεις θέλουν να αποφευχθούν τα επεισόδια, μπορούν να το πετύχουν, αρκεί να μη σπρώχνουν κάθε χρόνο αυτούς που δημιουργούν τα επεισόδια μέσα στο Πολυτεχνείο...

Ο πρύτανης του ΕΜΠ κατήγγειλε όσους του ασκούσαν προσωπικές πιέσεις για να αφήσει ανοιχτές τις πόρτες του Πολυτεχνείου, λέγοντας: "Εκφράζω την πικρία μου για τους ψυχολογικούς εκβιασμούς που δέχτηκα από ορισμένους, για να μείνουν ανοιχτές οι πόρτες του Πολυτεχνείου. Στο ερώτημα όμως για το ποιος θα έπαιρνε την ευθύνη αν γινόταν οτιδήποτε απαντούσαν "ο Πρύτανης"". Μίλησε επίσης και για κάποια μέλη της Πολυτεχνειακής Κοινότητας, τα οποία ήταν και μέλη της "Πρωτοβουλίας Πολιτών για Ανοιχτό Πολυτεχνείο", οι οποίοι έπαιζαν το ρόλο του προβοκάτορα κατά τη διάρκεια όλου του τριημέρου."Οι περιπτώσεις αυτές θα αντιμετωπιστούν εντός της κοινότητας του ΕΜΠ...", είπε.

Καταλήγοντας ο πρύτανης του ΕΜΠ τόνισε ότι η μεγάλη κινητοποίηση του λαού και ο ενεργός ρόλος των πολιτών μπορούν να κρατήσουν ζωντανά τα μηνύματα του Πολυτεχνείου.