Η Θεσσαλονίκη τίμησε το Πολυτεχνείο. Ο φετινός αγωνιστικός γιορτασμός του σφραγίστηκε το απόγευμα της Κυριακής με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση και πορεία των τελευταίων χρόνων. Η μαχητικότητα, η μαζικότητα και ο δυναμισμός της νέας γενιάς ξεπέρασε κάθε πρόσφατο προηγούμενο, απαντώντας έτσι σε όσους παρουσιάζουν τη νέα γενιά σαν "χαμένη" και χωρίς οράματα. Το κέντρο της Θεσσαλονίκης δονήθηκε από αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα, από συνθήματα που ζητούσαν αύξηση των δαπανών για την παιδεία, ειρήνη, μόρφωση και δουλιά. Εκτός από τους χιλιάδες νέους αγωνιστές και συνεχιστές των αγώνων για "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία" ήταν εκεί και οι αντιστασιακοί, αλλά και η γενιά του "114" και των Λαμπράκηδων.

Από κάθε μεριά της πόλης νέοι, γέροι και παιδιά, πήραν το δρόμο για την πλατεία Αριστοτέλους. Παράλληλα, ξεκίνησαν οι προσυγκεντρώσεις από την Καμάρα (φορείς και σύλλογοι), την πλατεία Χημείου (φοιτητές) και το Αγαλμα Βενιζέλου (ΚΚΕ, ΚΝΕ). Εκεί, στις 4.15 υψώθηκαν τα κόκκινα λάβαρα και τα πανό. Στην πρώτη γραμμή οι Κνίτες και οι Κνίτισσες και το σύνθημα "ένας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός" επαναλαμβανόταν ασταμάτητα μαζί με το σύνθημα προοπτικής: "Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός". Οταν η προσυγκέντρωση έφτασε στην πλατεία Αριστοτέλους, ο κόσμος τους υποδέχτηκε με χειροκροτήματα.

Πρώτος στη συγκέντρωση μίλησε ο 17χρονος μαθητής, εκπρόσωπος του 2ου Γενικού Λυκείου Συκεών, Χρήστος Λεβεντίδης.Κατήγγειλε τα νέα αντιδραστικά μέτρα στο χώρο της εκπαίδευσης και αναρωτήθηκε πού είναι η ελευθερία, όταν συνδικαλιστές μαθητές οδηγούνται στα δικαστήρια και καταδικάζονται σε φυλάκιση για τη συμμετοχή τους σε μαθητικές κινητοποιήσεις. Ο Δημήτρης Καραβίδας,εκπρόσωπος του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού του ΑΠΘ, εξέφρασε τη βεβαιότητα πως το νεολαιίστικο κίνημα μαζί με το λαϊκό μπορούν να επιβάλλουν τους δικούς τους όρους στο εργασιακό μέλλον των νέων.

"Το Πολυτεχνείο ζει, όχι απλά σαν ιστορική μνήμη, αλλά στην καθημερινή δράση, για να αποκρουστεί η πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας, για μην περάσουν οι αντιλαϊκές επιταγές του εκτρώματος που ακούει στο όνομα "πρόγραμμα σύγκλισης"", τόνισε ο εκπρόσωπος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, Χάρης Κουτσουράς.

Ο Τριαντάφυλλος Μυταφίδης,από το Σύλλογο Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών της περιόδου 1967 - '74 (ΣΦΕΑ) έφερε στη μνήμη τη νύχτα της 16-17 Νοέμβρη του 1973. "Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν ήταν σπορά της τύχης, αλλά τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής", είπε χαρακτηριστικά.

Στην κεφαλή της πορείας την ελληνική σημαία του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας την κρατούσαν φοιτητές. Για πρώτη φορά φέτος οδηγοί της πορείας δεν ήταν τα μέλη της ΦΕΑΠΘ, αφού απουσίαζαν από τον γιορτασμό, όπως απουσιάζουν μονίμως από τους φοιτητικούς αγώνες.

Ακολουθούσε η διοίκηση του ΣΦΕΑ και οι εκπρόσωποι μαζικών και νεολαιίστικων φορέων που θα κατέθεταν στεφάνια στο μνημείο. Πίσω, οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης με τα λάβαρα στα χέρια και οι φοιτητές του Συλλόγου Φυσικού.

Πιο πίσω το μπλοκ της Νεανικής Δράσης για την Ειρήνη, που έστελνε το μήνυμα ενάντια στις δυνάμεις ταχείας επέμβασης και τα μισθοφορικά σώματα. Μαζί οι παράνομα απολυμένοι της "Good Year", οι οικοδόμοι, οι καπνεργάτες, οι καθηγητές, οι δάσκαλοι.

Ακολουθούσαν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Για άλλη μια φορά οι κομμουνιστές, με τη νεολαία μπροστά, έδωσαν όγκο και παλμό στον αγωνιστικό γιορτασμό. Κόκκινες σημαίες, υψωμένες γροθιές και το σύνθημα "Θέλουμε ειρήνη, μόρφωση, δουλιά, όχι υποκατάστατα και ναρκωτικά", σκιαγραφούσαν το μέλλον.

Εξω από το αμερικανικό προξενείο κάθε μπλοκ σταματούσε φωνάζοντας: "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι", "Οι ιμπεριαλιστές τη Γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν". Εκεί ήταν και οι Κούρδοι αγωνιστές, οι οποίοι τίμησαν τους ήρωες του Πολυτεχνείου, βάδισαν στο δρόμο του αγώνα ενάντια στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές που στηρίζουν το καθεστώς της Τουρκίας.

Η μεγάλη διαδήλωση συνεχίστηκε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, με συνθήματα και τραγούδια. "Πότε θα κάνει ξαστεριά" τραγουδούσαν οι μεγαλύτεροι και οι νέοι βροντοφώναζαν: "Η ανεξαρτησία δεν παζαρεύεται, με αγώνες καταχτιέται και σιγουρεύεται".

Η κεφαλή της πορείας έφτασε στην Εγνατία και οι τελευταίοι ακόμη δεν είχαν φύγει από τη Λεωφόρο Νίκης.

Στο κενό έπεσαν τα μεμονωμένα επεισόδια που προσπάθησαν να δημιουργήσουν γνωστοί κύκλοι. Κάποια μέλη της ΦΕΑΠΘ τελευταία στιγμή θυμήθηκαν πως πρέπει να συμμετέχουν στη γιορτή του Πολυτεχνείου και είχαν το θράσος να διεκδικούν και λόγο. Μέλη της ΦΕΑΠΘ - που εδώ και 1,5 χρόνο παράνομα κρατούν τη διοίκηση, αρνούμενοι να κάνουν συνέδριο - απαίτησαν να μιλήσουν στη συγκέντρωση, ενώ δε συμμετείχαν στην Οργανωτική Επιτροπή που συστήθηκε με πρωτοβουλία του ΣΦΕΑ. Απωθήθηκαν όμως και πήραν το δικό τους μοναχικό δρόμο.

Ταυτόχρονα, κάποιοι, γύρω στα 20 άτομα, από τους ονομαζόμενους "γνωστούς - άγνωστους" μπήκαν στη Θεολογική Σχολή και πέταξαν μολότοφ, χωρίς ευτυχώς να υπάρχει συνέχεια.

Με αγωνιστικές συγκεντρώσεις και πορείες έγιναν σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Βόρειας Ελλάδας. Η μαζικότητα, η συμμετοχή της νεολαίας και ο δυναμισμός χαρακτήρισε τις αγωνιστικές εκδηλώσεις μνήμης και αγώνα.

Στις Σέρρες, η συγκέντρωση έγινε στην πλατεία Ελευθερίας και ακολούθησε μαχητική πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και κατάθεση στεφάνων από τις αντιστασιακές Οργανώσεις στο μνημείο του Εμμανουήλ Παπά. Στην Ημαθία και στην Πιερία το Πολυτεχνείο γιορτάστηκε με πρωτοβουλία των ΝΕ του ΚΚΕ, αφού οι υπόλοιποι φορείς, όπως πάντα τα τελευταία χρόνια, περιορίζονται μόνο στην κατάθεση στεφανιών. Στην Κατερίνη η πορεία ξεκίνησε από το παλιό Δημαρχείο και κατέληξε στην πλατεία Ελευθερίας.