Ζήτημα χρόνου είναι απ' ό,τι φαίνεται η πλήρης απελευθέρωση της χαρτοπαιξίας και η νομιμοποίηση της διενέργειας τυχερών ηλεκτρονικών παιγνιδιών. Η κυβέρνηση, στο όνομα του ελέγχου, αλλά και της φορολόγησης των επιχειρήσεων του τζόγου, που είναι πράγματι κερδοφόρες και φοροδιαφεύγουν, προχωρεί στην κατάρτιση σχεδίου νόμου, με το οποίο ρυθμίζονται όλα τα θέματα χορήγησης αδειών σε αιθουσάρχες ή λεσχειάρχες, για τη διενέργεια τυχερών και μη παιγνιδιών.

Για την παρακολούθηση του κυκλώματος των τυχερών και μη παιχνιδιών προβλέπεται η ίδρυση "Επιτροπής Παιχνιδιών", που θα απαρτίζεται από 11 μέλη (καθηγητές ΑΕΙ, ηλεκτρονικοί, ο εκάστοτε Αττικάρχης, ανώτεροι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών, αλλά και ιδιώτες) και θα υποστηρίζεται από 60μελή γραμματεία.

Αδειες θα μπορούν να βγάζουν ακόμα και οι Δήμοι ή οι Κοινότητες, οι δημόσιοι οργανισμοί (σε αεροδρόμια, σιδηροδρομικούς σταθμούς κλπ.), ενώ η μοναδική απαγόρευση αφορά την είσοδο στις αίθουσες, όσων δεν έχουν συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας τους.

Το νομοσχέδιο προβλέπει αναλυτικά πώς θα γίνεται η παρακολούθηση του τζίρου των παιχνιδιών και της χαρτοπαιξίας. Η φορολόγηση της χαρτοπαιξίας θα γίνεται με καταβολή αφ' άπαξ σημαντικού ποσού για την απόκτηση της άδειας και την καταβολή ετήσιου τέλους ανά τραπέζι, ανάλογα με την κατηγορία της αίθουσας. Από τη φορολόγηση δεν ξεφεύγουν ούτε τα παραδοσιακά τεχνικά παιχνίδια όπως πρέφα, δηλωτή κλπ.

Ο τρόπος, όμως, με τον όποιο επιχειρεί να περάσει η κυβέρνηση τις ρυθμίσεις για τη νομιμοποίηση του ηλεκτρονικού τζόγου, όσο και οι ίδιες οι διατάξεις του νομοσχεδίου, κρίνονται ως σκανδαλώδεις, αφού πολλές απ' αυτές είναι φωτογραφικές. Επιχειρείται με σκανδαλώδη τρόπο η ανάθεση της αγοράς των ηλεκτρονικών τυχερών παιγνιδιών σε ξένες εταιρίες, ενώ παράλληλα ευνοείται η δημιουργία μονοπωλιακών καταστάσεων. Προβλέπει συγκεκριμένα την εγκατάσταση πολύπλοκων ηλεκτρονικών μηχανισμών παρακολούθησης των 20.000 "κουλοχέρηδων", ενώ θέτει ως προϋπόθεση ο κάθε επιχειρηματίας που θα πάρει τη σχετική άδεια να εγκαταστήσει τουλάχιστον 5.000 "κουλοχέρηδες". Δηλαδή το πολύ τέσσερις επιχειρηματίες θα ελέγχουν και θα εκμεταλλεύονται αυτή τη "βιομηχανία χρήματος". Σκάνδαλο, επίσης, μπορεί να θεωρηθεί και η εκροή συναλλάγματος, που υπολογίζεται ότι θα είναι περίπου 100 δισεκατομμύρια δραχμές.

Οι ηλεκτρονικοί "κουλοχέρηδες" έχουν μετατραπεί σε πραγματική μάστιγα, καθώς βρίσκονται σήμερα ακόμη και στο καφενείο του τελευταίου χωριού της χώρας. Η εγκατάστασή τους σήμερα γίνεται ελεύθερα, καθώς κατά περίεργο τρόπο πριν τρία περίπου χρόνια, η αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης τους χαρακτήρισε ως "τεχνικά παίγνια", αν και είναι εμφανώς καθαρά τυχερά.Τα σχέδια αυτά συναντούν την αντίθεση και των κατασκευαστών μηχανημάτων ηλεκτρονικών παιγνιδιών και των ιδιοκτητών αιθουσών μπιλιάρδου και ψυχαγωγίας. Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Καταστηματαρχών Αιθουσών Μπιλιάρδου και Ψυχαγωγίας Μιχάλης Τσιμόγιαννης και του Συλλόγου Κατασκευαστών - Καταστηματαρχών Βορείου Ελλάδας Χαράλαμπος Διονυσόπουλος, αυτές τις μέρες ζητούν επίμονα να συναντηθούν με τον υπουργό Οικονομικών. "Πρόκειται περί σκανδάλου", μας είπε ο Χ. Διονυσόπουλος. "Με φωτογραφικές διατάξεις καταργούν στην ουσία τους Ελληνες κατασκευαστές και αναθέτουν τη δουλιά σε μια ξένη εταιρία, που δεν είναι καν ευρωπαϊκή. Πρόκειται για την αυστραλέζικη "Ολύμπικ". Αφήνουν και κάποια περιθώρια για κάποιες αμερικανικές, αλλά στην ουσία τούς αναθέτουν το ρόλο του κομπάρσου. Τα συμφέροντα του κλάδου πάνε περίπατο, αν εφαρμοστεί το νομοσχέδιο που έχει στα σκαριά η κυβέρνηση και το οποίο, παρά τις συνεχείς μας προσπάθειες, δεν έχουμε καταφέρει να το πάρουμε επισήμως, επειδή μας λένε ότι τέτοιο νομοσχέδιο δεν υπάρχει...".