Η Πυρσόγιαννη,ριζωμένη εκεί στην πλαγιά του Γράμμου, η "πρωτεύουσα" των μαστοροχωριών, των γνωστών χτιστών, ακόμα αντιστέκεται στο χρόνο με το χρώμα των περίφημων σπιτιών της, με τη δουλιά του πολιτιστικού συλλόγου της, που επί 70 χρόνια συντηρεί και αναπτύσσει την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής. Και, σήμερα, με την ομόθυμη θέληση των κατοίκων, αλλά και των συντοπιτών, που ζουν αλλού, μα συνεχίζουν τις παραδόσεις και τους δεσμούς με τον τόπο τους, ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ στην πολιτιστική αλλοτρίωση που χτυπά την πόρτα τους με το δέλεαρ της τουριστικής ανάπτυξης...

Παλεύουμε για ανάπτυξη, τονίζει ο πρόεδρος της κοινότητας Βασίλης Παπαγεωργίου,εκφράζοντας την ομόθυμη θέληση των κατοίκων και προσθέτει: Θέλουμε, όμως, να κρατήσουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Εδώ, στα 19 απομονωμένα μαστοροχώρια οι κάτοικοι, όπως τόνισαν στο βουλευτή του ΚΚΕ Σπ. Στριφτάρη στη σχετική συζήτηση τους οι εκπρόσωποι κι από τα χωριά Λυκοράχη, Λαγκάδα, Πληκάτι κλπ., φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει την κοινή τύχη τους και έτσι, συλλογικά, αντιμετωπίζουν και παλεύουν για λύσεις και μέτρα ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής.

Τέλος, δραματική είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των παραμεθόριων χωριών Πωγωνίου,όπως την παρουσίασαν στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ οι εκπρόσωποι των κοινοτήτων Κτισμάτων, Δημόκορης, Χαραυγής, Κεράσοβο κλπ. Τα σημάδια της εγκατάλειψης είναι ολοφάνερα στο οδικό δίκτυο, στη μη επαρκή συγκοινωνία (στα Κτίσματα, ελάχιστα παρακάτω από τα σύνορα με την Αλβανία, το ΚΤΕΛ που περνά από την Κακκαβιά δε σταματά να πάρει τον κόσμο γιατί φοβούνται ότι είναι Αλβανοί! ), στη λειψή περίθαλψη και προπαντός στην έλλειψη υποδομής για ανάπτυξη. Κύριο αίτημα που προβάλλουν οι κάτοικοι (που δεν έχουν νερό για να διατηρήσουν έναν κήπο στο σπίτι τους) είναι να γίνει το φράγμα στην περιοχή, για να γίνει η τεχνητή λίμνη που πιστεύουν πως θα δώσει ζωή στην περιοχή.