Ο Γιώργος Δ. Ζωιτόπουλος - Ζιούτος γεννήθηκε το 1903 στη Μακρυνίτσα του Πηλίου. Μόλις τελείωσε το γυμνάσιο, προσχώρησε στο εργατικό κίνημα. Παρακούοντας τις επίμονες πατρικές ορμήνιες "να μη γίνεις δημοσιογράφος, δε θα ιδείς καμιά προκοπή, θα πεθάνεις στην ψάθα",τόλμησε το 1921 να βγάλει την εφημερίδα "Εργατική" στο Βόλο.

Εργάστηκε σε πολλές εφημερίδες σε διάφορες θέσεις. Μετά το Πανεπιστήμιο της Αθήνας εργάστηκε ως δικηγόρος και νομικός σύμβουλος σωματείων και οργανισμών. Ηταν καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στην Εμπορική Σχολή του Βόλου, απ' την οποία παύθηκε για τις αριστερές του ιδέες.

Στον πόλεμο ήταν όμηρος των Ιταλών. Πήγε φυλακή και εξορία. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και ήταν ένας απ' τα βασικά στελέχη του παράνομου αντιστασιακού Τύπου του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Δυο φορές διατέλεσε αρχισυντάκτης του "Ριζοσπάστη". Ηταν διευθυντής του εκδοτικού οίκου τα "Τα Νέα Βιβλία".

Στις αρχές του 1944 ανέβηκε στο βουνό και ήταν ο πρακτικογράφος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Τα ντοκουμέντα της ΠΕΕΑ, που φυλάχτηκαν με χίλιους δυο κινδύνους απ' την οικογένεια του Ζιούτου, εξέδωσε σε βιβλίο η "Σύγχρονη Εποχή" το 1990.

Ο Γ. Ζιούτος πήγε το 1947 στο Παρίσι για να πλουτίσει τις γνώσεις του. Τελικά παρέμεινε εκεί και πέθανε εις την ξένην στις 9.11.1967.