Ο θανάσιμος αυτός κίνδυνος, ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, μας υποχρεώνει να αντιδράσουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Ενας κύριος και βασικός τρόπος αντίδρασης είναι η αξιοποίηση των πιο προοδευτικών και εξελίξιμων στοιχείων των λαϊκώνπαραδόσεών μας, η ενδυνάμωση και ο εμπλουτισμός τους, ιδίως με τις ηρωικές σελίδες του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα 1941 - '44 και βέβαια η μεταλαμπάδευσή τους στις νεότερες γενιές.

Ετσι κάτω από τη λαϊκή πίεση και την επίδειξη "αριστερού προφίλ" η κυβέρνηση αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέμα αυτό. Ομως στην εφαρμογή του παρουσιάζονται σοβαρές δυσκολίες και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, γιατί γεννιέται το ερώτημα: Ποιοι είναι οι κατάλληλοι που θα κληθούν να συγγράψουν το σχετικό ιστορικό που θα διδαχθεί;

Και προτού προχωρήσουμε θα πρέπει να επισημάνουμε ότι οι ντόπιοι και ξένοι αντιδραστικοί κύκλοι σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τις προσπάθειές τους για τον αφανισμό της υστεροφημίας της ΕΑ και του περιεχομένου της.

Παραδέχτηκαν ότι, ναι μεν η ΕΑ έδρασε, αλλά δεν έπρεπε να πάρει μεγάλες διαστάσεις γιατί έτσι προκάλεσε και μεγάλα αντίποινα από τους κατακτητές. Με άλλα λόγια δηλαδή αγνοούν ή κάνουν πως αγνοούν ότι η ΕΑ,με τους αγώνες της, εμπόδισε τον αφανισμό του λαού από την πείνα και την επιστράτευσή του, για να γίνει βορά στο μακελειό των πολεμικών μετώπων (μάχη σοδειάς, αγώνας επιβίωσης στις πόλεις, συσσίτια, απεργίες, διαδηλώσεις κλπ.).

Ακόμη λένε ότι η ΕΑ ήταν δημιούργημα του πατριωτισμού των Ελλήνων, και γι' αυτό η συμμετοχή τους ήταν καθολική. Με άλλα λόγια, αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν, ότι η κατοχική επιποιία ξεκίνησε από το ΚΚΕ, που, μαζί με άλλες προοδευτικές δυνάμεις, οργάνωσε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα -ΕΑΜ. Ετσι με τις αντιστασιακές οργανώσεις ΕΑΜ, ΕΠΟΝ, ΕΛΑΣ, ΕΑ, ξεσήκωσαν τον πατριωτισμό των Ελλήνων, ανύψωσαν το εθνικό φρόνημα και με τα ηρωικά κατορθώματά τους, βοήθησαν αποφασιστικά το συμμαχικό αγώνα. Καθήλωσαν επίλεκτες Μεραρχίες του εχθρού, απέκοψαν την επικοινωνία των δυνάμεών του με την Αφρική και απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Και ακόμη με κοινωνικούς θεσμούς, έσπειραν το σπόρο της αναμόρφωσης της ελληνικής κοινωνίας.

Για το έργο αυτό χρειάζονται άνθρωποι που εβίωσαν τα γεγονότα της κατοχικής εποποιίας, αυτόπτες μάρτυρες, αγωνιστές και μπροστάρηδες. Ακόμη νεότεροι που φτερουγίζουν μέσα τους τα κατορθώματα και οι θυσίες του ελληνικού λαού για τα ιδανικά και τα οράματα της ΕΑ. Αυτοί είναι εκείνοι που μπορούν να μεταγγίσουν στις ψυχές των παιδιών τους ηρωισμούς και τα κατορθώματα των προγόνων τους, το πλούσιο υλικό ιδεολογικής θωράκισης, έτσι ώστε να τους μιμηθούν, για να παλεύουν νικηφόρα ενάντια σε όποιους εχθρούς ή "φίλους", απειλούν και ποδοπατούν το δικαίωμα του λαού μας να ορίζει την τύχη του με βάση τα συμφέροντά του.

Παράλληλα, υπέβαλε μελέτη (υπεύθυνος Κ. Καλοκαιρινός) στην οποία επισήμανε τα "λάθη" (επιεικώς), που έχουν γίνει στα σχολικά βιβλία, όπου αναφέρονται(έστω και για λίγο) στην ΕΑ. Ακόμη η ΚΑΕ εξέδωσε ένα βιβλιαράκι, με περιεχόμενο την ΕΑ, κατάλληλο εξωσχολικό ανάγνωσμα για τους μαθητές και ζητούσε να το προμηθευτούν οι σχολικές βιβλιοθήκες.

Το υπουργείο Παιδείας απαντώντας προφορικά και γραπτά στις... "ενοχλήσεις" της ΚΑΕ, καιρορίχνει το θέμα με διάφορες παραπομπές, πότε στις"αρμόδιες" υπηρεσίες, πότε στο "Παιδαγωγικό Ινστιτούτο" και πότε στους... συγγραφείς.

Από τα παραπάνω, αλλά και από την πείρα και γνώση που έχουμε, ξέρουμε ότι μόνο με αγώνες θα υλοποιηθεί η εξαγγελία του υπουργείου Παιδείας, για τη διδασκαλία της αληθινής ιστορίας της ΕΑ στα σχολεία.

Ετσι, χρέος ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας, με επικεφαλής τους εκπαιδευτικούς, είναι να συμπεριληφθεί και το θέμα της ΕΑ στη λίστα των αγωνιστικών αιτημάτων για την παιδεία.

Τάκης (Δημ.) Π. ΧΙΟΥΡΕΑΣ

Αντιστασιακός εκπαιδευτικός

Αντιπρόεδρος Κέντρου Μελέτης Ιστορίας Εθνικής Αντίστασης