Λαός και ιστορία | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Λαός και ιστορία

Μου συμβαίνει κάθε φορά που ακούω τα καθημερινά δρώμενα των αρμόδιων και υπεύθυνων να φέρνω στη μνήμη μου τα έργα και τις μέρες παλιότερων εποχών, όπως σκιαγραφούνται ή φωτίζονται άπλετα με τη φιλότιμη και πολύτιμη ερευνητική διάθεση κάποιων αφανών και αθόρυβων που αναδιφούν την αληθινή μας Ιστορία, που πασκίζουν να φωτίσουν τις πλευρές της, οι οποίες συσκοτίζονται σκόπιμα και μεθοδικά από το διεφθαρμένο κατεστημένο, για να κρατιέται ο λαός σε αμάθεια και άγνοια. Και αναλογίζομαι με ικανοποίηση και θαυμασμό, πόσο αυτά τα έργα ανοίγουν δρόμους και ποια πρέπει να είναι η οφειλή όλων μας σ' αυτούς τους σεμνούς εργάτες που μοχθούν για την ιστορική αλήθεια, χωρίς σκοπιμότητες, στρεβλώσεις, προσθήκες ή αποσιωπήσεις για σκοπούς ανομολόγητους. Πόσοι, όμως, είναι αυτοί και πόσο μπορούν να κρατήσουν στους ώμους τους αυτό το βαρύ φορτίο, τη βαριά ευθύνη για αναζήτηση της αλήθειας, όταν οι άλλοι μόνο τη συσκότιση της αλήθειας έχουν ως έργο τους;

Δύσκολη η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα. Ωστόσο, φαίνεται πως τέτοιες φωτεινές εξαιρέσεις - όσο λίγες - διαδραματίζουν τεράστιο ρόλο στην προσπάθεια για ιστορική ενημέρωση του λαού. Ενα τέτοιο έργο είναι η πολύχρονη έρευνα και συγγραφή του Κυριάκου Σιμόπουλου, που απέδωσε πολύτιμο καρπό, πολλούς (κοντά είκοσι!) ογκώδεις τόμους με τεκμηριωμένα στοιχεία για το βίο και την πολιτεία όλων εκείνων που ελέγχουν τη ζωή και τη μοίρα του λαού (και όχι μόνον του ελληνικού) και πολλές φορές παίρνουν τα εύσημα για τον παράδεισο, ενώ τα έργα τους βοούν πως μόνο η κόλαση τους ταιριάζει, και μάλιστα η πιο σκοτεινή!

Δεν θα επιχειρήσω κανενός είδους αξιολόγηση αυτού του έργου. Επιβάλλεται μόνο του με ό,τι προσφέρει και χρείαν μαρτύρων ή τιμητών δεν έχει. Πέρα, όμως, από αυτό θέλω να υπογραμμίσω μια πλευρά των συνεπειών στον αναγνώστη: Ο μελετητής λ.χ. του βιβλίου "Ξενοκρατία, μισελληνισμός και υποτέλεια" ή του "Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα" ή του "Η λεηλασία και καταστροφή των Ελληνικών αρχαιοτήτων" ή του "Ο μύθος των "μεγάλων" της Ιστορίας" ή του "Διανοούμενοι και καλλιτέχνες ευτελείς δούλοι της εξουσίας", για να σταθώ στα πιο διαφωτιστικά και αποκαλυπτικά, αιφνιδιάζεται ευχάριστα, γιατί τα έργα αυτά ανοίγουν ορίζοντες στον αναγνώστη και διαφωτίζουν την ιστορική πορεία του τόπου, αποκαλύπτοντας το ρόλο όλων εκείνων που ασέλγησαν σε βάρος του λαού, σε βάρος της ανθρωπότητας, που ευτέλισαν αξίες και θεσμούς, ιδανικά και όνειρα, καταδικάζοντας τον άνθρωπο σε κάθε είδους αθλιότητα!

Και πέρα από τις διαπιστώσεις έρχεται το σωτήριο και πολύτιμο μήνυμα: Τα ιδανικά, οι αξίες και η ελευθερία κατακτώνται με συνεπείς αγώνες, με επίμονες και σταθερές προσπάθειες, με πίστη στην αξία "άνθρωπος" που τόσο λεηλατείται από τους ζηλωτές της κερδοσκοπίας και του αμοραλισμού! Τώρα και πάντα. Μέσα από την τεκμηριωμένη αναφορά πράξεων και παραλείψεων όλων εκείνων που κατάντησαν επίορκοι της όποιας ευθύνης και όποιου ρόλου, είτε στο χώρο της πολιτικής είτε στο χώρο της Επιστήμης και της Τέχνης, μορφώνει ο αναγνώστης αντίληψη και συνείδηση για τα τερατουργήματα που έχουν διαπραχθεί σε βάρος του απληροφόρητου και ανύποπτου, αλλά και καλοπροαίρετου λαού που δεν μπορεί - όντας ο ίδιος αγνός - ούτε να φανταστεί! Με αποτέλεσμα να είναι το μόνιμο θύμα όλων των φαυλεπίφαυλων "διαχειριστών" κάθε εξουσίας, κοσμικής και θείας!

Είναι τραγική αλήθεια ότι ο λαός δεν έχει πολλές δυνατότητες να πληροφορηθεί, να μάθει την αλήθεια. Ολες οι δυνάμεις εξουσίας μάχονται για συγκάλυψη της αλήθειας, για ωραιοποίηση των αντιλαϊκών τους έργων. Και όταν η καθημερινή βιοπάλη πιέζει ασφυκτικά, πού να βρει ο άνθρωπος του μόχθου το χρόνο, το χρήμα ή και τη διάθεση να τρέξει να βρει την αλήθεια μέσα από βιβλία, θέατρα, κινηματογράφους, διαλέξεις, συγκεντρώσεις; Ωστόσο, η επίκληση των όποιων δυσκολιών δεν απαλλάσσει κανέναν από την ευθύνη για αγώνα, γνώση, πάλη για το καλύτερο. "Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλιά πολλή"!

Μέσα από τους όποιους φραγμούς, ο καθένας πρέπει να ανάβει τους δαυλούς της γνώσης και περπατώντας μέσα από τις ναρκοθετημένες κακοτοπιές - όσο δύσβατες και σκοτεινές - με τους "φανούς θυέλλης" ψηλά, να τραβάει τραγουδώντας προς τη νίκη. Τη νίκη του Ανθρώπου. Τη νίκη της κοινωνικής δικαιοσύνης. Με οδηγό πολύτιμο την ιστορική γνώση.

Γιάννης Σ. ΚΩΤΣΑΔΑΜ