Τα δάση του Αμαζονίου στη Βραζιλία συνεχίζουν να καταστρέφονται με ανησυχητικούς ρυθμούς. Περίπου 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα το χρόνο, αναφέρεται σε έκθεση της βραζιλιανής κυβέρνησης που δόθηκε στη δημοσιότητα. Η έκθεση του Εθνικού Ινστιτούτου Διαστημικής Ερευνας (ΙΝΡΕ), που βασίζεται σε εικόνες δορυφόρου, δείχνει ότι 60.257 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους - έκταση περίπου διπλάσια από το Βέλγιο - έχει καταστραφεί, καεί ή αποψιλωθεί την περίοδο 1995 - 97.

Το 50% της καταστροφής έγινε το 1995, μετά τη θέσπιση το 1994 ενός προγράμματος οικονομικής σταθεροποίησης που έσπρωξε χιλιάδες Βραζιλιάνους να ασχοληθούν με την καλλιέργεια της γης.

"Πιστεύουμε πως το πρόβλημα αυτό έχει άμεση σχέση με την οικονομική δραστηριότητα", επισημαίνει ο Εντουάρντο Σούζα Μάρτινς, πρόεδρος της Βραζιλιανής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος ΙΒΑΝΑ και πρόσθεσε ότι η οικονομική ανάπτυξη έχει αρνητικές επιπτώσεις στη σωτηρία των δασών.

Η έκθεση δείχνει ότι ο ρυθμός της αποψίλωσης έχει μειωθεί από το 1995 έως σήμερα από 18.161 σε 13.037 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Περιβαλλοντικές οργανώσεις περίμεναν με ανυπομονησία την έκθεση αυτή και κατηγορούν τον Πρόεδρο της Βραζιλίας, Ενρίκε Καρντόζο, ότι καθυστέρησε τη δημοσιοποίηση των στοιχείων αυτών σε μια προσπάθεια να αποφύγει τη διεθνή κατακραυγή.

Πριν από δεκαπέντε χρόνια μπήκαν γεμάτοι ορμή για πρώτη φορά στη Βουλή οι Γερμανοί Πράσινοι. Με ριζοσπαστικές και αντικαπιταλιστικές θέσεις ανατάραξαν τα λιμνάζοντα νερά της γερμανικής κοινωνίας, σκορπίζοντας ελπίδες σε πολλά ριζοσπαστικά τμήματα της χώρας τους που ήταν πολύ δύσκολο να εκφραστούν - λόγω ειδικών συνθηκών - μέσα από άλλα κόμματα. Και ναι μεν το κόμμα αυτό διατηρήθηκε (παρά τις πολλαπλές αποχωρήσεις στελεχών του) όμως έχει ενσωματωθεί πλήρως στο σύστημα. Συχνά οι θέσεις του είναι συμπληρωματικές σε αυτές των σοσιαλδημοκρατών. Αποκορύφωμα η ψήφιση κι από αυτό του νομοσχεδίου για τη νομιμοποίηση των παρακολουθήσεων πολιτών και εντύπων για λόγους εθνικής ασφάλειας...

Οι τελευταίες εκπομπές με τα "Οικο - λογικά" θέματα του πανεπιστημιακού Ν. Μάργαρη από την ΕΤ3 είναι κάτι παραπάνω από καλές. Μέσα στο χάος των τηλεοπτικών σκουπιδιών, η κρατική τηλεόραση της Θεσσαλονίκης αποτελεί πραγματική όαση. Ας φροντίσουν να την περιφρουρήσουν οι συντελεστές της μια και έρχονται οι δημοτικές και διάφοροι υποκλαδικάριοι έχουν διαφορετική άποψη για το τρόπο λειτουργίας της.

Από τις εκδ. "Σαββάλας" κυκλοφορούν πέντε παραμυθιακές ιστορίες γραμμένες από την εκπαιδευτικό Ζωή Σπυροπούλου και εικονογραφημένες από τον Γρηγόρη Ντετζιόρτζιο. Η πρώτη ιστορία αναφέρεται στην οικολογική καταστροφή του Θριάσιου Πεδίου με πρωταγωνιστή ένα βατραχάκι, μέσα στο μικρόκοσμο του περίγυρου. Στο Σκαραμαγκά, μιαν ανάσα από την Ελευσίνα, την πιο μολυσμένη περιοχή της Αττικής. Εκεί όπου η Δήμητρα, σύμφωνα με τη μυθολογία, ευλόγησε τα σπαρτά, το βατραχάκι κι ένας γλάρος προσπαθούν να επιζήσουν στην κόλαση της σημερινής πραγματικότητας. Θα τα καταφέρουν; Η ανεμώνα που έκλαιγε, είναι η δεύτερη ιστορία και μιλά για τη ρύπανση, το νέφος, την οικοπεδοποίηση, την άναρχη ανάπτυξη και το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αλλες τρεις ιστορίες, η σκυλίτσα που την έλεγαν Βαγγελίτσα, ο Νικόλας και το πετροχελίδονο και τα κοτσύφια που σώζουν το δάσος συμπληρώνουν τις πέντε πράσινες ιστορίες. Ομως το βιβλίο δε σταματά εκεί. Γιατί υπάρχουν θέματα για συζήτηση, πληροφορίες, δραστηριότητες και παιχνίδια. Ετσι το βιβλίο μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα πολύ καλό εργαλείο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου.