Την ίδια στιγμή που το πυρηνικό λόμπι έχει περάσει στην αντεπίθεση, με αφορμή το "φαινόμενο του θερμοκηπίου",από τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, διαλαλώντας την "καθαρή" ενέργεια που προσφέρει (σ.σ. αποσιωπώντας φυσικά τους κινδύνους από κάποιο ατύχημα ή το πρόβλημα με τα πυρηνικά κατάλοιπα), στη Σουηδία έγινε ένα τεράστιο άλμα προς την κατεύθυνση της απεξάρτησης από τα πυρηνικά.

Η υπόθεση ξεκινά το 1980 όταν το 58% των πολιτών της χώρας αυτής είπε ΟΧΙ σε κάθε επέκταση των πυρηνικών. Μάλιστα τότε είχε αποφασιστεί να περιοριστεί το "πυρηνικό πρόγραμμα" σε δώδεκα αντιδραστήρες με χρονικό ορίζοντα εκμετάλλευσης τα είκοσι πέντε χρόνια. Το 2010 είχε προσδιοριστεί σαν το έτος που η Σουηδία δε θα είχε την ανάγκη των πυρηνικών εργοστασίων. Ολα αυτά είχαν γίνει κάτω από την πίεση του αντιπυρηνικού κινήματος,το οποίο αυτή την περίοδο είχε μεγάλη απήχηση λόγω του ατυχήματος στο Θρι Μάιλ Αϊλαντ στις ΗΠΑ. Τον προηγούμενο Φλεβάρη η κυβέρνηση προσδιόρισε τις ημερομηνίες κλεισίματος των δυο αντιδραστήρων του Barseback για τη 1η Ιούλη του 1998 και του 2001 αντίστοιχα. Να προσθέσουμε ότι εδώ και χρόνια η δανέζικη κυβέρνηση απαιτούσε το κλείσιμο των δυο μονάδων, επειδή απέχουν μόλις 25 χιλιόμετρα από την Κοπεγχάγη και θεωρούνται από τις παλιότερες και ξεπερασμένης τεχνολογίας.

Στις 14 Μάρτη 1997 παρουσιάστηκε στο κοινοβούλιο ένα νομοσχέδιο που είχε σαν βάση μια συμφωνία μεταξύ του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, του Κόμματος της Αριστεράς και του Κόμματος του Κέντρου. Το κείμενο αυτό, που είχε το τίτλο "βιώσιμη παροχή ενέργειας" έγινε δεκτό τρεις μήνες μετά. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο προβληματισμός που έθετε δεν περιοριζόταν στα πυρηνικά, αλλά προσέγγιζε σφαιρικά το ενεργειακό. Οι βιομήχανοι του κλάδου, όπως ήταν φυσικό, απάντησαν με μεγάλη διαφημιστική καμπάνια υπέρ των πυρηνικών, κινδυνολογώντας με δήθεν αυξήσεις στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος ή μείωση των δημόσιων εσόδων από τις εξαγωγές. Ομως όταν χρειάστηκε σε κάποια φάση να κλείσουν πέντε από τους δώδεκα αντιδραστήρες, για λόγους ασφαλείας, το 1995 - στην καρδιά του χειμώνα - δεν έγινε το παραμικρό. Κι αυτό γιατί υπάρχει υπερεπάρκεια.

Ενδιαφέρον είναι ότι το 30% των μετοχών της εκμεταλλεύτριας εταιρίας (σ.σ. "Sydkraft") κατέχουν οι γερμανικές "Preussenelektra" και HEW που απειλούν τη σουηδική κυβέρνηση με προσφυγή στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι επιχειρήσεις έχουν πάψει από καιρό να ενεργούν με βάση τα εθνικά συμφέροντα της χώρας τους.

Τα μέτρα στη Σουηδία στοχεύουν στη μείωση της κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος για τις ανάγκες της θέρμανσης, την εκμετάλλευση του ηλεκτρισμού με αποδοτικότερους τρόπους και την εφαρμογή εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Τι θα στοιχίσουν αυτά τα μέτρα; Για τα προσεχή πέντε χρόνια θα διατεθούν 1.650 εκατομμύρια κορόνες για μετατροπή των δικτύων θέρμανσης στα αστικά νοικοκυριά, 450 εκατ. κορόνες για τη χρησιμοποίηση βιομάζας,150 εκατ. κορόνες για μικρο-υδραυλικά έργα, 100 εκατ. για ανανεώσιμες πηγές και 800 εκατομμύρια κορόνες για την πληροφόρηση - επιμόρφωση - χρηματοδότηση των δημοτικών υπηρεσιών που σχετίζονται με την ενέργεια. Η εξέλιξη της ιστορίας αυτής ούτως ή άλλως αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί μπορεί να σηματοδοτήσει σοβαρές αλλαγές στον τομέα αυτό και σε άλλες χώρες.