Την υποκρισία της ΕΕ και των μεγάλων βιομηχανικών χωρών κατήγγειλε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Γ. Θεωνάς, κατά τη συζήτηση έκθεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τη συνέχεια που θα δώσει η ΕΕ στην Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για την Κοινωνική Ανάπτυξη της Κοπεγχάγης του 1995. Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ανέφερε "όταν η ΕΕ και τα μέλη της Ομάδας των 7 μιλάνε για ανάπτυξη της κοινωνικής διάστασης στα πλαίσια μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, εννοούν τη σε παγκόσμιο επίπεδο επιβολή των αντιλαϊκών επιλογών τους, όπως αυτές προσδιορίζονται στις συναντήσεις στο Χάλιφαξ, στη Λυών και στη Λιλ. Η "νέα τάξη πραγμάτων" έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που να καθορίζονται τα μέτρα που θα παρθούν σε κάποιες απρόσιτες, μακριά από κάθε δημοτικό έλεγχο, διασκέψεις, και στη συνέχεια να έρχονται οι περιφερειακοί οργανισμοί και τα κράτη να την υλοποιούν. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η Επιτροπή, αφού αναφέρει σαν παράδειγμα ολοκληρωμένης προσέγγισης της σχέσης μεταξύ οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης την πολιτική της μείωσης των δημόσιων ελλειμμάτων και τα μέτρα που περιλαμβάνονται στη "Λευκή Βίβλο" την οποία και χαρακτηρίζει "οδηγό", ζητά την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ της ΔΟΕ και του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΠΟΕ, με σκοπό τη "συμπλήρωση των κατευθύνσεων που συμφωνήθηκαν στο Χάλιφαξ και συνεχίστηκαν στη Λυών"".

Αναφορικά με το στόχο για την καταπολέμηση της φτώχειας, ο Γ. Θεωνάς υπογράμμισε ότι "τα 50 και άνω εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και που συνεχώς αυξάνουν, αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα της χρεοκοπίας των συνταγών που ακολουθούνται. Το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των αναπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών αποδεικνύει επίσης την ακαταλληλότητα των μέσων που χρησιμοποιούνται δήθεν για την ανάπτυξη του Tρίτου Kόσμου. Ούτε η περίφημη εταιρική σχέση, ούτε τα δάνεια της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ που συνοδεύονται από συγκεκριμένους, όρους οικονομικούς πολιτικής και δρακόντειες δεσμεύσεις δεν αποτελούν φυσικά λύση στο πρόβλημα. Ούτε τα ανεπαρκή κεφάλαια που διατίθενται στα πλαίσια της περίφημης αναπτυξιακής βοήθειας από τον κοινοτικό προϋπολογισμό και τα κράτη - μέλη και που στην πραγματικότητα συνδέονται με άλλες εμπορικές ή οικονομικές δεσμεύσεις για την εισχώρηση του κεφαλαίου των χωρών αυτών στην οικονομία των δικαιούχων κρατών και την καταλήστευση του πλούτου τους".

Καταλήγοντας ο Γ. Θεωνάς τόνισε πως "εμείς θεωρούμε ότι χωρίς μια νέα, διεθνή οικονομική τάξη πραγμάτων, που θα σέβεται το δικαίωμα όλων των λαών για αυτοδιάθεση, ανάπτυξη και κοινωνική προκοπή, που θα εγγυάται την ελευθερία πολιτικών επιλογών των κρατών, που θα έχει ως επίκεντρο την εξάλειψη της πείνας, της φτώχειας και της ανεργίας και όχι την απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών και τη μεγιστοποίηση των κερδών, είναι αυταπάτη να πιστεύουμε ότι μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά η κατάσταση. Οι τάσεις που διαμορφώνονται το επιβεβαιώνουν. Το κεφάλαιο σε διεθνές επίπεδο τείνει να καταργήσει στοιχειώδη δικαιώματα των κρατών και των λαών, όπως προκύπτει από το σχέδιο συμφωνίας του ΟΟΣΑ για την Πολυμερή Συμφωνία για τις Επενδύσεις, όπου αποδεικνύεται η υποκρισία όσων λέγονται για κοινωνικά δικαιώματα, καθώς θα μπορεί να προσβληθεί οποιαδήποτε ρύθμιση κοινωνικού χαρακτήρα ή προστασίας του δημόσιου συμφέροντος. Το ίδιο προκύπτει και από περιφερειακές συμφωνίες τύπου NAFTA ή από το σχέδιο για τη δημιουργία μιας διατλαντικής ζώνης ελεύθερων ανταλλαγών. Μπροστά σε τέτοιες επιλογές, η μόνη λύση που έχουν οι λαοί είναι να δυναμώσουν την πάλη τους για την ανατροπή της σημερινής τάξης πραγμάτων, την εγκαθίδρυση μιας νέας αντίληψης στις διεθνείς σχέσεις και την αλλαγή του σημερινού συσχετισμού δυνάμεων στις μεγάλες βιομηχανικές χώρες".