Το τετραήμερο 25 έως 28 του Ιούνη πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο "Κάραβελ" διεθνές συνέδριο (!) με θέμα "εθελοντισμός και πολιτική για τη νεολαία" με "πρωτοβουλία" της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και της Κομισιόν. Στο "συνέδριο" η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας κλήθηκε να συμμετάσχει, όπως και άλλες πολιτικές νεολαίες (π.χ. Ν. ΠΑΣΟΚ, ΟΝΝΕΔ κλπ. οι οποίες τελικά δε συμμετείχαν) με αναγνωρισμένη, κατά τους διοργανωτές πάντα, εμβέλεια στη νεολαία της χώρας μας.

Θεωρούμε σκόπιμο να σταθούμε στο διαδικαστικό μέρος του συνεδρίου, εξετάζοντας καταρχήν τι είδους ήταν.

Για παράδειγμα, ο χρόνος που διέθεσαν οι διοργανωτές στην ανταλλαγή απόψεων που θα συνέβαλε τα μάλα στην επίτευξη του περιβόητου στόχου της "κοινωνικής συναίνεσης" και "συναντίληψης" (όροι που κατά κόρον χρησιμοποιήθηκαν στους... μονολόγους των ομιλητών), ήταν ελάχιστος. Από τις τέσσερις μέρες του συνεδρίου, η πρώτη ήταν δεξίωση υποδοχής (!), η τελευταία εκδρομή στο Σούνιο (!) κι όσο για τις ενδιάμεσες... το 50% και πλέον του χρόνου αφιερώθηκε σε διαλείμματα για καφέ, τσάι ή για εκλεκτά εδέσματα(γεύμα - δείπνο καθημερινά) που αφειδώς παρέχονταν από τη ΓΓ Νέας Γενιάς που πλήρωνε μάλλον από... τη δική μας τσέπη.

Η δομή της συζήτησης σε κάθε περίπτωση εξυπηρετούσε την προπαγάνδα του "ευρωπαϊκού οράματος - ιδεώδους", καθώς επίσης και το μονόλογο - αυτοπροβολή των ομιλητών. Φυσικά οι ομιλητές ήταν προκαθορισμένοι, με "ξεσκονισμένες" ομιλίες και ως εκ τούτου, δεν μπορούσαν παρά να είναι υπερασπιστές των συμφερόντων των μονοπωλίων. Εννοείται πως δεν είχε "προβλεφτεί", ούτε και υιοθετήθηκε - παρά το ότι απαιτήθηκε από τους εκπροσώπους της - ομιλία της ΚΝΕ, ούτε ακόμα ομιλία από τη Γραμματεία Νέων της ΓΣΕΕ (ή και άλλου συνδικαλιστικού φορέα, που δεν είχαν μπει καν στον κόπο να καλέσουν).

Στους 104 συνέδρους (που είχαν αποδεχτεί την πρόσκληση) οι 15 ήταν στελέχη της ΓΓ Νέας Γενιάς, ενώ από τους 20 ομιλητές που προέβλεπε το πρόγραμμα, οι 4 ήταν από τη ΓΓ Νέας Γενιάς. Ευνόητο είναι πως ο χρονικός περιορισμός της κάθε ομιλίας έμεινε κυριολεκτικά στα χαρτιά, καθώς οι ομιλητές χρησιμοποίησαν όσο χρόνο θεώρησαν ικανοποιητικό, προκειμένου να αναπτύξουν (και να πείσουν!) τα φιλοευρωπαϊκά αισθήματα κι επιχειρήματά τους, πάντα υπό την αντιλαϊκή αιγίδα και τον έλεγχο της ΓΓ Νέας Γενιάς.

Η περικοπή των "ενοχλητικών" ερωτήσεων και η μη δυνατότητα ουσιαστικής και ελέγξιμης παρέμβασης στη διαμόρφωση του τελικού κειμένου - απόφασης ή πορίσματος, όπως αρέσκονταν να το αποκαλούν, πρόσβαλε την ίδια την παρουσία μας (γι' αυτό και αποχωρήσαμε την τρίτη μέρα). Μας δημιούργησε δε την πεποίθηση ότι αυτό το ψευτοσυνέδριο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την προπαγάνδα υπέρ των νέων εργασιακών σχέσεων και των μηχανισμών που βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματα των νέων και του λαού μας. Αλλωστε, έτσι αξιωματικά και ως αποφάσεις συνεδρίων παρουσιάστηκαν από κάποιους ομιλητές (ξένους κατά κύριο λόγο) πορίσματα που συνέτειναν στη δημιουργία "δικτύων" νέων και οργανώσεων "μη κερδοσκοπικών" (;;;) που θα λειτουργούν σαν... απορροφητήρες της διάθεσης για προσφορά των νέων, της διάθεσής τους για ενασχόληση με τα κοινά. Με δυο λόγια, να γίνουν επαγγελματίες εθελοντές!!! Εξάλλου, όπως θα δούμε και στη συνέχεια, το όλο σκεπτικό οικοδομήθηκε πάνω στην παραδοχή ότι η ανεργία είναι πρόβλημα ψυχολογικό - ούτε κουβέντα για κοινωνική διάσταση, έστω. Επομένως, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα των ομιλητών, το πρόβλημα της ανεργίας θα λυθεί μόλις οι νέοι πάψουν,μέσα από την εθελοντική προσφορά (βλ. Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης) να αισθάνονται άνεργοι (!), ανεξάρτητα από το αν είναι στην πραγματικότητα!... Ποιον κοροϊδεύουν;

Ας εστιάσουμε όμως, στα ίδια τα λόγια των ομιλητών, που αποκαλύπτουν τη λογική γύρω από την οποία περιστράφηκε το συνέδριο. Κοινός τόπος ήταν ότι "... δεν μπορούμε να μιλάμε πια για εκμεταλλευόμενη και εκμεταλλεύτρια τάξη στην κοινωνία, αλλά για περιθωριοποιημένους και μη...". Τονίστηκε πως "... δεν είναι η ανεργία το σημαντικότερο πρόβλημα, αλλά η έλλειψη κινητικότητας των νέων... Η εθελοντική εργασία εξασφαλίζει την κινητικότητα των νέων..." (Τσολάκης, Γ. Διεύθυνση 22, προϊστάμενος για την εκπαίδευση - κατάρτιση και νεολαία).

Η ακόμα καλύτερα, "... πρέπει να ξεπεράσουμε την παθητική πολιτική για την ανεργία... Ο δόκιμος ορισμός για την εργασία είναι απασχολησιμότητα... Στο EVS οι νέοι θα πηγαίνουν σε χώρα του εξωτερικού για 6-12 μήνες... θα δουλεύουν εθελοντικά και θα παίρνουν κι ένα... χαρτζιλίκι...". (Καβουριάρης, καθηγητής στο 8ο Πανεπιστήμιο του Παρισιού).

Ενώ ο Μπάμπης Ανθόπουλος (από τη ΓΓ Νέας Γενιάς) μας τα είπε πιο συγκεκριμένα: "... ήταν παράγοντας ανάπτυξης η κρίση του κοινωνικού κράτους που επήλθε από την επίθεση στη σοσιαλδημοκρατία - υποκειμενικά - αλλά και αντικειμενικά, από την παγκοσμιοποίηση και την ανάγκη για ανταγωνιστικότητα πέρα από συντεχνιακές πολιτικές... έτσι εξηγείται κι η στροφή προς το φιλελευθερισμό: λιγότερο γραφειοκρατικό κράτος, περισσότερο ελεύθερη αγορά...". Κι ο κ. Amorim έσπευσε να τον συνδράμει, "... η ανάπτυξη Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης με σκοπό την αποκέντρωση, με κύρια τη διεύρυνση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα... να οδηγεί στην κοινοτική ανάπτυξη...", ή ο κ. Αλεξόπουλος, "... η εθελοντική δράση μέσα από επιχειρηματικές πρωτοβουλίες... κι η ενασχόληση με κοινωνικά προβλήματα θα συμβάλλει στη δόμηση μιας κοινωνίας των πολιτών...".

Η κ. Τουραλή, όμως, μας έδωσε συμπυκνωμένο το νόημα της όλης κουβέντας: "... είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα με την ανεργία έγκειται στο ότι κινδυνεύει σοβαρά ο κοινωνικός ιστός... η εθελοντική εργασία θα βοηθήσει να αποκατασταθεί..."!

"... εγκαταλείποντας τους παραδοσιακούς και οριακούς πλέον τρόπους έκφρασης... με νεολαιίστικα δίκτυα... σε μια συντονισμένη προσπάθεια να ενισχύεται η αντίληψη μιας Ενωμένης Ευρώπης...", "... Ο εθελοντισμός είναι μια ευγενέστερη πολιτική νεολαίας... πέρα από τη συμμετοχή σε κόμματα και πολιτικές οργανώσεις... ιδιαίτερα, ο εθελοντισμός χρησιμοποιείται ως εργαλείο, στην ουσία, πολιτικού διαλόγου που οφείλει να ανακόψει τα ακραία κινήματα που αναπτύσσονται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και που οδηγούν σε συγκρούσεις, αμφισβητώντας τη δράση της Ευρωπαϊκής Ενωσης..." (Φυτάκης Μακρής, από τη ΓΓ Νέας Γενιάς και Manchini από την πλευρά της ιταλικής κυβέρνησης).

Ενώ ο κ. Σφηκάκης (γενικός γραμματέας Νέας Γενιάς) μας έδειξε και την... προοπτική: "... δεν υπάρχουν δυστυχώς σήμερα συνομιλητές από την πλευρά της νεολαίας... στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα λόμπι νεολαίας..."!

Επιπλέον ακούσαμε: "... η προσφορά της άτυπης εκπαίδευσης... είναι πολυδιάστατη... ο εθελοντισμός λειτουργεί ως μοχλός διαμόρφωσης μιας διαρκούς επιμόρφωσης... η άτυπη εκπαίδευση αποκτά πια χαρακτηριστικά επαγγελματικής κατάρτισης" (Αλεξόπουλος). Επαυξάνοντας οι κ.κ. Καβουριάρης και Amorim δήλωσαν ότι "... η παγκόσμια αυτή εκπαίδευση πρέπει να πιστοποιείται ενιαία... μια και οι επιχειρήσεις προτιμούν νέους με προϋπηρεσία στον εθελοντικό τομέα... πρέπει να άρουμε την ασυμβατότητα των ειδικοτήτων με τις ανάγκες των επιχειρήσεων, μια και η ανεργία εξαρτάται από τις δεξιότητες των νέων".

Κι αν αναρωτιέστε ποιος θα πληρώσει, ώστε να "γίνει πράξη το όραμα", ο κ. Μακρής (ΓΓ Νέας Γενιάς) μας έδωσε με αφοπλιστική φυσικότητα την απάντηση: "... διαφεύγουν πολλά χρήματα... πρέπει να γίνει ειδική φορολογική ρύθμιση των εθελοντικών οργανώσεων..."!!!

Σας θυμίζουν τίποτε τα παραπάνω;

Πάντως, σ' εμάς θύμισαν τις κυβερνητικές εξαγγελίες για το πώς πραγματικά"θα γίνει πράξη το όραμα", που περιγράφεται στις σελίδες της Λευκής Βίβλου και της Συνθήκης του Μάαστριχτ: το όραμα δηλαδή για ένα νέο τύπο ανθρώπου, ο οποίος θα καταρτίζεται "διά βίου" προκειμένου να είναι συνεχώς "απασχολήσιμος", θα τρέχει αλλόφρων να προλάβει τα καθημερινά τρίωρα ή τετράωρα δουλιάς, που θα διαδέχονται το ένα το άλλο (αν είναι τυχερός και τα έχει εξασφαλίσει). Θα κοιμάται για λίγα λεπτά σε... συρταριέρα - κατά τα γιαπωνέζικα πρότυπα - θα στέκεται όρθιος με... αμφεταμίνες και θα του επιτρέπεται, όταν νομίσει ότι πλήττονται τα δικαιώματά του, να κάνει απεργία... δουλεύοντας!!!

Είναι ξεκάθαρο πως το διεθνές συνέδριο που παρακολουθήσαμε στήθηκε μόνο και μόνο για να νομιμοποιήσει και να δώσει επιστημονικό άλλοθι στην κυβέρνηση, που ξεδιάντροπα εφαρμόζει μια πολιτική που απομυζά κι αφυδατώνει τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δίνοντας εξετάσεις καλής θέλησης στα μάτια των αφεντικών της και βάζοντας και το δικό της οβολό στο συσσωρευμένο, στα χέρια των κεφαλαιοκρατών πλούτο, και με δεδομένη την πολιτική της να στηρίξει την κοινωνική πρόνοια στον εθελοντισμό.

Η ΚΝΕ,μέσα στη ζωή και τους προβληματισμούς των νέων, ξέρει ότι οι απαντήσεις στα προβλήματα της νέας γενιάς, που βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αντιλαϊκής πολιτικής, δε χωρούν σε στημένα συνέδρια με καλοπληρωμένους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εμείς οι νέοι κομμουνιστές, στο πλάι του λαού μας θα δώσουμε τη μάχη για αξιοπρεπή ζωή, δουλιά με δικαιώματα, σύγχρονη ολόπλευρη μόρφωση, ταγμένη στην εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων και την πρόοδο του τόπου μας.

Τατιάνα ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ