Υπερεντατικοποίηση της εργασίας, συρρίκνωση και δυσλειτουργία τομέων καθώς και έλλειψη προσωπικού είναι μερικά από τα προβλήματα που διαπίστωσε ο Σπύρος Χαλβατζής, υποψήφιος πρόεδρος της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθήνας - Πειραιά της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας" (ΝΑΣ), κατά τη χτεσινή περιοδεία και συζήτηση με τους εργαζόμενους στην Τεχνική Διεύθυνση της "Ολυμπιακής Αεροπορίας". Προβλήματα που ενισχύει η διάχυτη ανησυχία των εργαζομένων για το μέλλον της υπηρεσίας τους και των ίδιων, κατά τη μεταφορά του αεροδρομίου στα Σπάτα. Αλλωστε, δεν υπάρχει καμία εγγύηση πως οι εργαζόμενοι, μαζί και η τεχνογνωσία και εμπειρία που "κουβαλάνε", θα είναι και αύριο, στα Σπάτα στις θέσεις τους.

"Είχατε έναν αγώνα. Το μέλλον το δικό σας και της επιχείρησης μπορεί να εγγυηθεί μόνο η συνέχιση αυτού του αγώνα", ήταν το μήνυμα που έστειλε στους εργαζόμενους ο Σπ. Χαλβατζής. Για να προσδιορίσει στη συνέχεια πως "ο αγώνας αυτός θα πρέπει, πριν απ' όλα και κυρίως, να υπερασπίζεται την παραμονή της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" στο δημόσιο και ακολούθως την αναβάθμιση των υπηρεσιών της, την καλυτέρευση των εργασιακών σχέσεων και διασφάλιση των κεκτημένων".

Η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια επανάπαυσης: Σε διάστημα τεσσάρων χρόνων, το μόνιμο προσωπικό στην "Ολυμπιακή Αεροπορία" μειώθηκε κατά 31,7%. . "Στην ουσία, με την επιλογή αυτή όχι μόνο καταστρατηγούνται οι εργασιακές σχέσεις, αλλά ταυτόχρονα, απαξιώνεται η εμπειρία και η τεχνογνωσία, κατά συνέπεια η ίδια η επιχείρηση", σημείωσε ο υποψήφιος της ΝΑΣ.

Στο σημείο αυτό, με αφορμή και σχετικές παρατηρήσεις των εργαζομένων, ο Σπ. Χαλβατζής τόνισε πως οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, "αξιοποιούν" το δημόσιο τομέα ως μέσο ρουσφετολογικού προγραμματισμού και εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου. Πώς; "Παντρεύοντας" το δημόσιο τομέα με το ιδιωτικό κεφάλαιο, στο οποίο παραχωρούν φιλέτα του πρώτου, σταδιακά. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του ΟΤΕ που ανέφερε στους εργαζόμενους ο Σπ. Χαλβατζής:"Μία μετοχή έλεγε ο Α. Παπανδρέου ότι θα έχει ο ΟΤΕ και αυτή θα ανήκει στο κράτος. Σήμερα η μετοχοποίηση του ΟΤΕ αγγίζει το 50%. Και όχι μόνον αυτό... Οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας κερδοσκοπούν αξιοποιώντας το δίκτυο του ΟΤΕ, καθώς δίνουν στον Οργανισμό 18 δραχμές για κάθε μονάδα ενώ εισπράττουν 150 δραχμές από τον συνδρομητή".

Τελικά τι συνεπάγονται αυτές οι επιλογές των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος του δημοσίου πλούτου; "Την υποθήκευση, οικονομική και κοινωνική της χώρας για δεκάδες χρόνια", τόνισε ο Σπ. Χαλβατζής. "Ταυτόχρονα όμως - συνέχισε - αναδεικνύουν την ανάγκη οι εργαζόμενοι στην "Ολυμπιακή Αεροπορία" και αλλού να στείλουν, και με την ψήφο τους στις ερχόμενες εκλογές, ένα μήνυμα καταδίκης της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής και των επιλογών της, όπως εκπορεύονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Στην κατεύθυνση αυτή ο υποψήφιος της ΝΑΣ κάλεσε τους εργαζόμενους να συνεχίσουν τον αγωνιστικό τους δρόμο, να παλέψουν για αλλαγή των συσχετισμών τόσο στο συνδικαλιστικό κίνημα όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Στον αγώνα αυτό, όπως είπε, η ΝΑΣ θα είναι - όπως και είναι - δίπλα τους, μαζί τους".

Πολλά, ωστόσο, ήταν τα ερωτήματα και οι ανησυχίες των εργαζομένων στην Τεχνική βάση της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" αναφορικά με τρέχοντα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. "Τι γίνεται με την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων;", "Τι θα γίνει με την ανεργία;", "Είναι τελικά τέχνη τα εσώρουχα του Κάλβιν Κλάιν;" και άλλα. "Κανένα πρόβλημα ή ζήτημα δεν είναι ξεκομμένο", ήρθε η απάντηση από τον Σπ. Χαλβατζή. Στο όνομα της εισόδου της χώρας στην ΟΝΕ - συνέχισε - ξεπουλάνε τα πάντα, υπηρετώντας σταθερά το μεγάλο κεφάλαιο, "βιάζοντας" ταυτόχρονα την ελληνική γλώσσα. Χαρακτηριστικά στο σημείο αυτό ο υποψήφιος της ΝΑΣ τόνισε: Την κατάργηση του 8ωρου, τη βαφτίζουν "διευθέτηση του χρόνου εργασίας". Την επίδειξη εσωρούχων, τη βαφτίζουν "τέχνη". Την κατάργηση ουσιαστικά των συντάξεων, τη βαφτίζουν "ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων".

Απάντηση στα παραπάνω - κατέληξε ο Σπ. Χαλβατζής - θα δώσει ο αγώνας ο δικός σας και όλων των εργαζομένων καθώς και η ανάδειξη διεκδικητικών δημοτικών και νομαρχιακών αρχών. Η καταδίκη της κυβερνητικής τακτικής να μετατρέψει την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια Αυτοδιοίκηση σε μακρύ χέρι του κράτους, σε μηχανισμούς επιβολής φόρων και τελών.