"Χορδές αχρήστων εντολών τα πλήκτρα/ Δείκτες τιμών χλωμά τα προσωπεία/ Εικόνες πλαστές σε Ιστογράμματα/ Βίοι λαών ανταλλάσσονται στα ταμεία".

Wall Street

Την ίδια στιγμή ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν μπορούν να καλύψουν βασικές ανάγκες διαβίωσης. 120 εκατομμύρια παιδιά εργάζονται σε συνθήκες εκμετάλλευσης ή σκλαβιάς. Η "καλύβα του μπάρμπα Θωμά δεν γκρεμίστηκε". 225 κεφαλαιοκράτες, έχουν περιουσία ίση με αυτή των 2,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Ο πλούτος της Κίνας με τους 1,2 δισ. κατοίκους είναι μικρότερος του πλούτου των 48 πλουσιότερων καπιταλιστών. Το σύνολο των καταναλωτικών δαπανών του 20% των πιο πλούσιων φθάνει στο 87% της ανθρώπινης κατανάλωσης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το 20% των πιο φτωχών στο 2%. Μια φούχτα ανθρώπων ορίζει το 48% της Γης. Το 1/5 των πιο πλούσιων, καταναλώνει το 50% του κρέατος και του ψαριού, το 60% όλων των μορφών ενέργειας, ενώ κατέχει το 87% των αυτοκινήτων και το 75% των τηλεφωνικών γραμμών. Την ίδια ώρα η ανεργία στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι 20 εκατομμύρια και άλλα 40, ζουν στα όρια της φτώχειας. Στην Ινδονησία, ο μισός πληθυσμός των 220 εκατομμυρίων, δεν έχει να αγοράσει τα προς το ζην. Συνολικά στην Ασία με την κρίση των αγορών και την παγκοσμιοποίηση "βγήκαν" 120 εκατομμύρια νεόφτωχοι. Η επίθεση του κεφαλαίου έχει εκτινάξει τα ποσοστά της ανεργίας και της υποαπασχόλησης σ' όλο τον πλανήτη. Ο καπιταλισμός παράγει θανάτους. Οι ετήσιες παγκόσμιες δαπάνες για ναρκωτικά, φθάνουν τα 400 δισ. δολάρια, και οι στρατιωτικές τα 800 δισ. Οι προμήθειες των μεσαζόντων, φανερού ή μαύρου χρήματος, ξεπερνούν τα 500 δισ. δολάρια. Ενα εφιαλτικό σκηνικό με ευθύνες στις μητροπόλεις του καπιταλισμού και τους υπηρέτες του.

Οι διάφοροι μακροοικονομικοί συντελεστές, το επίπεδο του χρέους, η ποιότητα διαβίωσης, ακόμη και τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά του πλανήτη μας, εξηγούν αυτή την απληστία του παγκόσμιου καπιταλιστικού και χρηματιστηριακού συστήματος. Ολες αυτές οι φωνές τους, "τίποτε δε θα είναι όπως πριν", η "Λευκή Βίβλος", οι εργασιακές σχέσεις, τα ελαστικά ωράρια, η κατοχύρωση της"ελευθερίας δράσης" των παλαιοκαπιταλιστών ή εκσυγχρονισμένων χρηματιστηριακών κύκλων, σε βάρος της ελευθέρας δράσης της εργασίας, μας οδηγεί σε μια νέα βαρβαρότητα. Καπιταλισμός και διευρυνόμενη βαρβαρότητα είναι το αποτέλεσμα του κέρδους.

Σ' αυτόν τον νέο εργασιακό μεσαίωνα και τη βαρβαρότητα του μοντέρνου καπιταλισμού, οι εργαζόμενοι απαντούν με νέους ανειρήνευτους αγώνες.

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ