Εσπευσαν πολλοί, πριν ακόμα αρχίσει η εξόρμηση, να αποδώσουν στο ΚΚΕ μικροκομματικές σκοπιμότητες για την πρωτοβουλία του. Ο πραγματικός τους φόβος είναι ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι θα μάθουν τις πραγματικές αιτίες των δεινών και το κυριότερο, θα πληροφορηθούν, για τα όσα επέρχονται, από το μοναδικό κόμμα που τους χαλάει τη "σούπα" της συναίνεσης στο "ευρωπαϊκό όραμα".

Και είναι τουλάχιστον αστείο να μιλούν για εθνική πολιτική οι θιασώτες του Μάαστριχτ, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον ακρωτηριασμό της εθνικής κυριαρχίας, που σύμφωνα με τους αρχιτέκτονές του έχει σαν βασικό σκοπό την κατάργηση του "εθνικού κράτους".

Ο,τι και να πουν όμως, το ΚΚΕ είναι το μόνο ελληνικό κόμμα που πραγματικά μπορεί να κοιτάξει τον ελληνικό λαό στα μάτια, αφού όλες οι εκτιμήσεις του για το χαρακτήρα της ευρωπαϊκής ενοποίησης και τις συνέπειες που θα έχει η συμμετοχή της χώρας, επιβεβαιώθηκαν πανηγυρικά από την ίδια την πραγματικότητα. "Η Ελλάδα με τη σύνδεση με την Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά μπαίνει σε αφάνταστους κινδύνους, γίνεται σωστή αποικία, που θα την αγκαλιάσει θανάσιμα ο μονοπωλιακός ιμπεριαλισμός για να ρουφήξει όλη την ικμάδα της", έγραφε το 1961 ο αείμνηστος κομμουνιστής καθηγητής Γιάννης Ιμβριώτης, σε άρθρο του που αναδημοσιεύει από σήμερα ο "Ριζοσπάστης".

Ο μεγαλύτερος βέβαια φόβος των θιασωτών του Μάαστριχτ οφείλεται στο ότι το ΚΚΕ αποδεικνύει πως αυτή η πορεία δεν είναι "μονόδρομος", είναι συγκεκριμένη επιλογή των πολυεθνικών που ξαναμοιράζουν τις αγορές, είναι επιλογή των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Ευρώπης στα πλαίσια της "νέας τάξης". Υπάρχει και ο δρόμος της ισότιμης συνεργασίας των κρατών, η ειρηνική συνύπαρξη, η κοινή πορεία των λαών για την κοινωνική πρόοδο.

Για άλλη μια φορά οι κομμουνιστές, τα στελέχη, τα μέλη, οι οπαδοί και φίλοι του ΚΚΕ καλούνται να προχωρήσουν στον γνώριμο γι' αυτούς δρόμο του καθήκοντος, αυτό που επωμίζονται από τα λαϊκά προβλήματα και την ιστορία.