"Η Ελλάδα με τη σύνδεση (σ. σ. με την Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά) μπαίνει σε αφάνταστους κινδύνους, γίνεται σωστή αποικία, που θα την αγκαλιάσει θανάσιμα ο μονοπωλιακός ιμπεριαλισμός για να ρουφήξει όλη την ικμάδα της. Και όχι μόνο η φτωχή της οικονομία θα καταστραφεί μα και η εθνική της υπόσταση θα κινδυνέψει και η πνευματική της οντότητα θα δηλητηριαστεί... ". Λόγια γραμμένα πριν από 36 χρόνια,όταν η άρχουσα τάξη της χώρας πανηγύριζε για τη σύνδεση της χώρας με την Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι υπόσχονταν στον ελληνικό λαό τη "Γη της Επαγγελίας". Λόγια προφητικά; Οχι. Εκτιμήσεις που βασίζονται στη μαρξιστική επιστημονική ανάλυση της πραγματικότητας, του πραγματικού χαρακτήρα των εξελίξεων, με την επένδυση όμως ενός οξυδερκούς πνεύματος, του κομμουνιστή καθηγητή Γιάννη Ιμβριώτη (1897 - 1979),όπως αποτυπώθηκαν σε άρθρο του στο περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης" το 1961 με τίτλο: "Η ιδεολογική προπαγάνδα της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς".

Ο "Ριζοσπάστης" αρχίζει από σήμερα, στα πλαίσια της δεκαήμερης καμπάνιας του ΚΚΕ κατά του Μάαστριχτ, την αναδημοσίευση αυτού του άρθρου σε συνέχειες. Οχι μόνο γιατί μετά από 36 χρόνια οι βασικές εκτιμήσεις και προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν, ή επιβεβαιώνονται πανηγυρικά, αλλά και γιατί αποδεικνύεται η συνέπεια, με την οποία το ΚΚΕ στάθηκε απ' την αρχή απέναντι στην ευρωπαϊκή ενοποίηση. Ομως, πιστεύουμε ότι η αναδημοσίευση αυτή μπορεί να λειτουργήσει και σαν μέτρο σύγκρισης για τη συμβολή της προοδευτικής διανόησης του τόπου στην ανάδειξη και τη μελέτη των μεγάλων πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών προβλημάτων, όπως εκφράζεται στο λόγο του Γιάννη Ιμβριώτη και ζητάει το ισοδύναμό της στη σημερινή δύσκολη εποχή.

Ο Γιάννης Ιμβριώτης, ένας από τους κορυφαίους μαρξιστές διανοητές στην Ελλάδα, ανήκει στην ομάδα των Γ. Σκληρού, Γ. Κορδάτου, Δ. Γληνού, Ν. Καρβούνη, Ν. Κιτσίκη κ. ά. Γεννήθηκε το 1897 στο Αϊβαλί και καταγόταν από αστική οικογένεια. Σπούδασε Φιλολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθήνας και στη συνέχεια, με την σύζυγο του Ρόζα, συνέχισαν τις σπουδές τους στη Γαλλία και τη Γερμανία. Το 1937 εκλέγεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, προσχωρώντας από τους πρώτους στο ΕΑΜ. Το 1947 απολύεται από το Πανεπιστήμιο και εξορίζεται πρώτα στη Μακρόνησο και μετά στον Αη Στράτη. Το 1951 και ενώ ήταν εξόριστος εκλέγεται βουλευτής της ΕΔΑ. Το 1967 εκτοπίστηκε στη Λέρο. Από το 1974 μέχρι το θάνατό του πρόσφερε όλες τις δυνάμεις του από τις γραμμές του ΚΚΕ. Το 1975 πρωτοστατεί στην ίδρυση του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ) και εκλέγεται πρώτος πρόεδρός του. Πέθανε το Νοέμβρη του 1979.