Κράμα εξαγγελιών, προγραμμάτων και υποσχέσεων ήταν η τοποθέτηση του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη, ο οποίος στην ωριαία σχεδόν ομιλία του δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να κάνει την οποιαδήποτε αυτοκριτική για την επικρατούσα κατάσταση, για την οποία και το κόμμα του είναι συνυπεύθυνο.

Την τοποθέτησή του την άρχισε με την προσφιλή, αν και περίεργη για την εμμονή του, υπενθύμιση, που πλέον μοιάζει έντονα με απροκάλυπτη απειλή, λέγοντας ότι ο ελληνικός λαός στις 22 Σεπτέμβρη έδωσε στο ΠΑΣΟΚ την εντολή να κυβερνήσει. Αρα, σύμφωνα με τη λογική του εκσυγχρονιστή - καθηγητή πρωθυπουργού, μπορεί πια να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λόγο στο λαό. Λόγο πάντως δίνει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τις εντολές της οποίας έχει αναλάβει να υλοποιήσει. Είναι χαρακτηριστικό πως με υπερηφάνεια ανέφερε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει διαπιστώσει την πρόοδο που γίνεται στην ελληνική παιδεία. Αλλωστε, τα συγχαρητήρια των Ευρωπαίων "εταίρων" αφορούσαν τη λιτότητα και την πλήρη προσαρμογή της παιδείας στην οικονομία της αγοράς. Στη "ζήτηση", όπως είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν είπε τίποτα για τον περιορισμό της ιδιωτικής παιδείας, όπου φυσικά δεν έχουν πρόσβαση όλοι, αλλά μόνο οι "έχοντες και κατέχοντες". Για τα παιδιά των λαϊκών τάξεων η τύχη που επιφυλάσσει η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι να μάθουν απλά ανάγνωση και γραφή για την ικανοποίηση των εργασιών που προορίζονται. Ιδιαίτερα προκλητικός στάθηκε ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών. Κατ' αρχάς εξέφρασε την ικανοποίησή του για την αναστολή της απεργίας των δασκάλων, χωρίς φυσικά να πει τον τρόπο που έγινε, εκφράζοντας παράλληλα την ευχή σύντομα να ανασταλεί και η απεργία των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης. Ακολούθως, προσπάθησε να δυσφημήσει τη συνδικαλιστική ηγεσία της ΟΛΜΕ, λέγοντας ότι αγνοεί τους μισθούς του κλάδου. Αυτοδιαψεύστηκε όμως όταν υποχρεώθηκε στη δευτερολογία του να διαβάσει τα πρακτικά της προχτεσινής συνεδρίασης της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, όπου ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ είχε κληθεί να εκφράσει τις απόψεις του για το νέο μισθολόγιο. Από εκεί φάνηκε ολοκάθαρα ότι τη λαθροχειρία σχετικά με τους μισθούς των καθηγητών την κάνει η κυβέρνηση, αναφερόμενη στις ακαθάριστες αποδοχές και όχι στον καθαρό μισθό.

Επί της ουσίας των αιτημάτων των εκπαιδευτικών πάντως ο Κ. Σημίτης ήταν σαφής, όταν ξεκαθάρισε ότι την... ευαισθησία της η κυβέρνηση την έδειξε με το νέο μισθολόγιο, που διαμορφώθηκε "στα πλαίσια της δημοσιονομικής πολιτικής, που θέλει να προχωρήσει ισορροπημένα την κοινωνία μας στον επόμενο αιώνα"... Συνεπώς, ο διάλογος πουείναι αποφασισμένη να κάνει με τους εκπαιδευτικούς ουσιαστικά είναι άνευ περιεχομένου ή διάλογος κουφών.