Οι προτεινόμενες διατάξεις προβλέπεται να προκαλέσουν μεγάλες αντιδράσεις σε όλα τα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας και σοβαρές σκέψεις για τη διαγραφόμενη πραγματική πολιτική βούληση της κυβέρνησης στο θέμα της χρήσης και εξάρτησης από εξαρτησιογόνες ουσίες.

Ενα από τα κρισιμότερα άρθρα είναι το άρθρο 10, το οποίο διατυπώνεται ως εξής:

"Σε περίπτωση διακίνησης ναρκωτικών με οποιονδήποτε τρόπο, μεταξύ χρηστών σε μικρή ποσότητα, που αποδεδειγμένα εξυπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες τους, επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους. Η ποινή αυτή μπορεί να μετατρέπεται σε χρηματική και να αναστέλλεται...".

Η διάταξη αυτή, η οποία μετατρέπει το σχετικό αδίκημα σε πλημμέλημα, είναι αόριστη, συγκεχυμένη και λογικά αστήρικτη.

• Ποια είναι η έννοια της μικρής ποσότητας; Είναι σταθερό μέγεθος;
• Παραμένει μικρή ή σταδιακά αυξάνεται;
• Με ποιο τρόπο αποδεικνύεται ότι η διακίνηση γίνεται μεταξύ χρηστών;
• Πώς αποδεικνύεται ότι και οι δύο "συμβαλλόμενοι" στην πράξη της διακίνησης είναι χρήστες;
• Τι εννοείται με τη φράση "...εξυπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες τους";
• Πώς συνδέεται η ενέργεια της διακίνησης των ουσιών με τις αποκλειστικά προσωπικές ανάγκες;
• Τίνος τις ανάγκες εξυπηρετεί η "μικροεμπορία"; Του χρήστη - αγοραστή; Του χρήστη - μικροεμπόρου;
• Υπάρχει λογικό έρεισμα στη σύνδεση της πράξης της "μικροεμπορίας" με την έννοια της ικανοποίησης αποκλειστικά προσωπικών αναγκών;

***

Ρύθμισε τις περιπτώσεις "μικροκαλλιέργειας", "μικροκατοχής" και "μικροχρήσης" οποιασδήποτε ναρκωτικής ουσίας. Τότε, η σχετική διάταξη είχε χαρακτηριστεί από την κοινωνία μας, σαν άλλη κερκόπορτα στα σπλάχνα της νεολαίας, που άνοιγε το δρόμο στην ανοχή και την υποταγή στους εμπόρους ναρκωτικών.

Σήμερα επαναχρησιμοποιείται ο όρος της "μικρής ποσότητας" και για τη διακίνηση, το εμπόριο.

Ποιο είναι το κοινωνικό - οικονομικό - πολιτισμικό πλαίσιο, στο οποίο η συγκεκριμένη διάταξη περί "μικροεμπορίας" διεκδικεί τη θέση της;

α) Ραγδαία αύξηση της χρήσης, διακίνησης και εξάρτησης από τη μια, δραματική πτώση του ηλικιακού δείκτη χρηστών και εξαρτημένων από την άλλη.β) Αύξηση της ανεργίας, ανασφάλεια, ταξικές διακρίσεις στη μόρφωση και σε όλες τις ανθρώπινες ανάγκες και δικαιώματα, ρατσισμός, κοινωνικός αποκλεισμός, ποινικοποίηση και βίαιη καταστολή των κοινωνικών αγώνων, απογοήτευση, αδιέξοδο.

γ) Φλυαρία και μονομερής δραστηριότητα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) γύρω από το θέμα, τα οποία, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της επιτροπής ελέγχου ναρκωτικών του ΟΗΕ διαμορφώνουν ευνοϊκό κλίμα και φιλική κουλτούρα προς τα ναρκωτικά.

δ) Κυβερνητική πολιτική περικοπής των δαπανών για την υγεία, απουσία ειδικού κονδυλίου στον προϋπολογισμό για την πρόληψη της χρήσης και εξάρτησης, συρρίκνωση αντί αύξησης του αριθμού των θεραπευτικών μονάδων.

Σ' αυτό το κοινωνικό - οικονομικό - πολιτικό πλαίσιο, τι προσδοκά η κυβέρνηση μ' αυτή τη διάταξη:

• Να μειώσει τον αριθμό των χρηστών;
• Να αντιμετωπίσει ριζικά το πρόβλημα;
• Να σωφρονίσει, να θεραπεύσει και να επανεντάξει τους χρήστες;

Κανένα δε θα πείσουν τέτοιοι ισχυρισμοί.

Χωρίς την ύπαρξη χρηστών δε θα υπήρχαν οι έμποροι. Επομένως η ύπαρξη και αύξηση των χρηστών είναι το ζητούμενο των εμπόρων. Η άνεση που προσφέρεται στη διακίνηση των ναρκωτικών, με την προτεινόμενη διάταξη θα αυξήσει σταδιακά τον αριθμό των χρηστών, οι οποίοι θα συντηρούνται ουσιαστικά από τους "μικροεμπόρους". Ο "μικροέμπορος" που αποτελεί τον ασφαλέστερο κρίκο μεταξύ εμπόρου και χρήστη, αποκτά, πλέον, ζωτικό χώρο, προστατευμένο, στον οποίο κινείται άνετα και εμποδίζει τους ήδη εξαρτημένους χρήστες να αποφασίσουν να απεξαρτηθούν, χορηγώντας τους ανενόχλητα τη δόση τους,συντηρεί τους ήδη χρήστες και μυεί καινούριους χρήστες. Οι έμποροι ποτέ δε θα εμφανιστούν στην "αγορά". Στα "στέκια" των χρηστών παρουσιάζονται μόνον τα "βαποράκια" και οι "μικροέμποροι", ανέξοδοι και σταθεροί πλασιέ των εμπόρων.

***

Η ποινική μεταχείριση του "μικροεμπόρου" χρήστη, είναι μέγεθος ανάλογο με τη βαρύτητα του αποτελέσματος της πράξης του και όχι ανάλογο με τη βαρύτητα της διακινούμενης ναρκωτικής ουσίας.

Η εισαγωγή της έννοιας της "μικρής ποσότητας" στη διακίνηση ναρκωτικών είναι το κυνικό επακόλουθο της "μικρής ποσότητας" της καλλιέργειας, κατοχής και χρήσης και το ύπουλο προστάδιο της αποποινικοποίησης της χρήσης και της νομιμοποίησης των ναρκωτικών ουσιών.

Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί, στο όνομα ενός επιπόλαιου και αγοραίου "ανθρωπισμού", μια ακόμα υποχώρηση στο φαινόμενο, που κυκλώνει ασφυκτικά την ελληνική κοινωνία και ειδικά τη νεολαία και προοιωνίζεται υποχώρηση και υποταγή στο σύστημα διακίνησης και εμπορίας των εξαρτησιογόνων ουσιών.

Αν η κυβέρνηση τοποθετούσε την πολιτική διόπτρα της προς την πλευρά της "ανθρώπινης αξίας", θα επέλεγε σαν απόλυτη προτεραιότητά της την ανάγκη θεσμοθέτησης ουσιαστικών, σοβαρών και συγκεκριμένων προγραμμάτων πρόληψης, θεραπείας και επανένταξης των χρηστών. Θα κυβερνούσε με επίκεντρο τον άνθρωπο. Αλλά τότε θα μιλούσαμε για άλλη κυβέρνηση, άλλη πολιτική, άλλη κοινωνία, άλλο κόσμο.

***

Οι ισχύουσες διατάξεις που ρυθμίζουν το συγκεκριμένο θέμα είναι επαρκείς και απομένει η εφαρμογή τους από τους δικαστές με σωφροσύνη, γνώση και συνείδηση.

Η κυβέρνηση πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της την ομόφωνη απόρριψη από τη διακομματική επιτροπή της Βουλής των προτεινόμενων ρυθμίσεων και άμεσα να τις αποσύρει.

Εμείς θα δώσουμε καθημερινούς αγώνες για το σκοπό αυτό.

Ελένη ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ

Γενική γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ)

Η εισαγωγή της έννοιας της "μικρής ποσότητας" στη διακίνηση ναρκωτικών είναι το κυνικό επακόλουθο της "μικρής ποσότητας" της καλλιέργειας, κατοχής και χρήσης και το ύπουλο προστάδιο της αποποινικοποίησης της χρήσης και της νομιμοποίησης των ναρκωτικών ουσιών