Η πέτρα έπεσε και τα νερά ταράχτηκαν. Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο - το ΠΑΜΕ - είναι από το Σάββατο πραγματικότητα. Καρπός της κοινής πεποίθησης εκατοντάδων συνδικαλιστικών στελεχών από όλη την Ελλάδα, όλων των συνδικαλιστικών αντιλήψεων, που δήλωσαν ότι "πρέπει να γίνει κάτι και πρέπει να γίνει τώρα", για να βγει στο προσκήνιο η εργατική τάξη της χώρας. Πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των ταξικών δυνάμεων, που στο αμέσως επόμενο διάστημα θα δώσουν πολλές μικρές και μεγάλες μάχες, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε κάθε εργοστάσιο και χώρο δουλιάς, σε κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο, με κάθε εργαζόμενο, για να "σπάσει" η γραμμή της ταξικής συναίνεσης, η γραμμή της υποταγής και του συμβιβασμού που καλλιεργούν με όλες τους τις δυνάμεις οι πλειοψηφίες στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, σε όλο το συνδικαλιστικό κίνημα. Από την ίδια μέρα κιόλας που ολοκληρώθηκε η πανελλαδική σύσκεψη του Σαββάτου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, οι συνδικαλιστές που αναχωρούσαν για τις πόλεις τους κουβαλούσαν στις "αποσκευές" τους, όχι μόνο την απόφαση για δράση, αλλά και τη σιγουριά ότι με τη δουλιά όλων, αυτή η προσπάθεια θα ανδρωθεί γρήγορα και θα "αγκαλιάσει" όλο και περισσότερους εργαζόμενους μέρα τη μέρα.

Είναι μεγάλη η ευθύνη που πέφτει στις πλάτες αυτών των συνδικαλιστών. Είναι πολλές οι προσδοκίες. Και πολύ περισσότερες οι ανάγκες των εργαζομένων, σαν συνέπεια της διαρκούς υποχώρησης στις απαιτήσεις κεφαλαίου- κυβέρνησης, των επικεφαλής των μεγάλων συνδικαλιστικών οργανώσεων, γεγονός που οδήγησε στην αφαίρεση βασικών δικαιωμάτων. Αυτή τη στιγμή - μια στιγμή ιδιαίτερα κρίσιμη για τους εργαζόμενους όλων των Βαλκανίων, καθώς τα ΝΑΤΟικά βομβαρδιστικά σκορπούν το θάνατο στη Γιουγκοσλαβία - έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία η ταξική αντεπίθεση, καθώς στις προτεραιότητές της δεν μπορεί παρά να έχει, μαζί με τον αγώνα διεύρυνσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, και την προστασία της ειρήνης στην περιοχή. Και πώς μπορείς να υπερασπιστείς καλύτερα την ειρήνη, τα εργασιακά δικαιώματα, τις συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες, πώς μπορείς να προστατέψεις αυτά που έχεις και να τα διευρύνεις, αν δε βγουν οι εργαζόμενοι και όλος ο λαός στους δρόμους, αν δεν αντιταχθούν άμεσα, δυναμικά, μαζικά, σε όσα τους απειλούν;

Βασική προϋπόθεση επιτυχίας αυτής της προσπάθειας, είναι η δράση για την αλλαγή της κατάστασης στο συνδικαλιστικό κίνημα, με την ενίσχυση των αγωνιστικών και ταξικών χαρακτηριστικών του, σ' αντίθεση με όσους στηρίζουν τη γραμμή της ενσωμάτωσής του στις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου. Αλλά και η προσπάθεια μαζικοποίησης των σωματείων, ανασυγκρότησης της λειτουργίας των διοικήσεών τους, ενίσχυσης του συντονισμού των εργαζομένων σε κλαδικό και τοπικό επίπεδο. Η πάλη ενάντια στους μηχανισμούς σήψης και διαφθοράς. Η ακύρωση της επιλογής της ταξικής συνεργασίας, μέσα από τους κάθε λογής"κοινωνικούς διαλόγους", οι οποίοι υπάρχουν και λειτουργούν σε μια προσπάθεια υποκατάστασης της πάλης των εργαζομένων. Πρόκειται για την καλύτερη ευκαιρία των εργαζομένων να ορθώσουν το δικό τους μέτωπο ενάντια στον εργασιακό οδοστρωτήρα της ΟΝΕ. Ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Ενάντια στην ανεργία, στα κλειστά εργοστάσια και τις ερειπωμένες περιοχές. Ομως, μαζί με τις μεγάλες δυσκολίες, υπάρχουν και τα μεγάλα πλεονεκτήματα, με πρώτο και καλύτερο αυτό της συσπείρωσης που εκδηλώθηκε με την επιτυχία της πανελλαδικής σύσκεψης, ύστερα από τρεις και πλέον μήνες έντονων προσπαθειών της Επιτροπής Πρωτοβουλίας. Κι αυτή είναι μόνο η αρχή.