"Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία έδειξε ότι είναι ακόμα μακρύς και δύσκολος ο δρόμος για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Ο σημερινός κόσμος χρειάζεται μια πολιτικά ισχυρή Ευρώπη, ένα δυνατό συνομιλητή, με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Η ισχυρή Ευρώπη, η Ευρώπη με κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα θα ήταν σε θέση να παρεμβαίνει εγκαίρως σε εξελίξεις, θα ήταν σε θέση να αποτρέπει κρίσεις. Θα δρούσε προληπτικά στην περίπτωση του Κοσσόβου. Θα είχε μια έγκαιρη παρέμβαση και άλλοτε και τώρα και θα μπορούσε να δρομολογήσει λύσεις". Από την ομιλία του Κ. Σημίτη στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για την Ευρωπαϊκή Ενωση.

• Το τελευταίο διάστημα προβάλλεται το επιχείρημα ότι αν υπήρχε η ΚΕΠΠΑ (Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Αμυνας), θα ήταν διαφορετικές οι εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία, εννοώντας προφανώς ότι δε θα γινόταν πόλεμος, αφού η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), θα αντιτάσσονταν σαν "δυνατός συνομιλητής" στις ΗΠΑ. Είναι μια μεγάλη απάτη. Οι θιασώτες της ΕΕ, όλοι ανεξαίρετα, προσπαθούν μπροστά στις ευρωεκλογές να παρουσιάσουν ως ανύπαρκτη μια πραγματικότητα, δηλαδή τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και ρόλο της ΕΕ, τον οποίο αποκάλυψε σε όσους ακόμη πίστευαν στα παραμύθια των κομμάτων του ευρωμονόδρομου η συμμετοχή της στον πόλεμο, κλονίζοντας συνειδήσεις σχετικά με την αναγκαιότητα ύπαρξής της και την ωφελιμότητα για τους λαούς.
• Είναι ψέμα και απάτη ότι δεν μπορούσε να αποτρέψει τον πόλεμο η ΕΕ ή δεν μπορούσε να μη συμμετέχει, γιατί τα κράτη - μέλη της είναι και κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ και συναποφάσισαν με τις ΗΠΑ, ομόφωνα τον πόλεμο, όπως και κάθε συμπληρωματική επιθετική ενέργεια (εμπάργκο, συνέχιση των βομβαρδισμών κλπ). Αν αυτή δεν είναι κοινή εξωτερική πολιτική τότε τι είναι;
• Η ΚΕΠΠΑ υπάρχει και εφαρμόζεται αμέσως μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Η Γερμανία, αφού είχε υποδαυλίσει τον πόλεμο της Κροατίας κατά της Γιουγκοσλαβίας, εξοπλίζοντας μισθοφόρους για να τον διεξάγουν, μετά την απόσχισή της, όπως και της Σλοβενίας, αναγνώρισε τα δυο νέα κράτη. Αμέσως όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, αναγνώρισαν επίσης ομόφωνα τη Σλοβενία και την Κροατία, επιβάλλοντας τον πρώτο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Αν αυτό δεν είναι κοινή εξωτερική πολιτική τότε τι είναι;
• Η τότε ελληνική κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ, η ΠΟΛ.ΑΝ, παρά το ότι η επιβληθείσα εκείνη αλλαγή συνόρων προκαλούσε κρίσιμα προβλήματα στα Βαλκάνια, συμφώνησαν, λόγω της αναγκαιότητας κοινής εξωτερικής πολιτικής από την ΕΕ, γιατί αυτή θα προασπίσει τα "εθνικά συμφέροντα", περιορίζοντάς τα τότε στο όνομα της ΠΓΔΜ. Από τότε ως τα σήμερα ο λαός αντιμετωπίζει όλους τους κινδύνους για τα κυριαρχικά δικαιώματά του. Τώρα η Ελλάδα είναι μπλεγμένη στον πόλεμο, λόγω και της εφαρμογής της ΚΕΠΠΑ.
• Στην ΕΕ εφαρμόζεται απ' όλα τα κράτη - μέλη κοινή εσωτερική και εξωτερική πολιτική ενάντια στους λαούς τους και στους λαούς άλλων κρατών, τα οποία θεωρούν ότι αποτελούν ζωτικό οικονομικό τους χώρο. Από τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και ρόλο της ΕΕ, ως ένα από τα τρία κέντρα (ΗΠΑ - Ιαπωνία - ΕΕ), εκπορεύεται και ασκείται από τα κράτη - μέλη της κοινή πολιτική. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει μορφή κρατικής οντότητας, αλλά διακρατικών συμφωνιών, οφείλεται στα ιδιαίτερα μονοπωλιακά συμφέροντα των κρατών - μελών της, κυρίως των ισχυρών ηγητόρων της ενοποίησης. Και δε φαίνεται, ακριβώς λόγω των ιδιαίτερων συμφερόντων, εύκολη μια τέτοια προοπτική.
• Η ΕΕ και λόγω των εσωτερικών της ανταγωνισμών, "βολεύεται", από τη συμμετοχή των κρατών - μελών της στο ΝΑΤΟ, για την εκπλήρωση των ιδιαίτερων ιμπεριαλιστικών της συμφερόντων και κάθε κράτους - μέλους της, γι' αυτό τα κράτη που υπέγραψαν το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, έχουν τη ΔΕΕ, σαν ευρωπαϊκό μηχανισμό του ΝΑΤΟ. Αν κάποτε αποσπαστεί από το ΝΑΤΟ, με δικό της αντίστοιχο οργανισμό, καθόλου δε θα αλλάξει ο ιμπεριαλιστικός της χαρακτήρας. Θα εκφράζεται και με στρατιωτικό οργανισμό ο ανταγωνισμός της, ως ιμπεριαλιστικό κέντρο, με τις ΗΠΑ.

* * *

Αρα είναι απάτη ότι η πολιτική ένωση θα μετατρέψει τον αντιδραστικό της χαρακτήρα σε φιλολαϊκό. Μόνο η ανατροπή στα κράτη - μέλη, της πολιτικής των πολυεθνικών και της εξουσίας που την ασκεί, από τους λαούς, θα ξηλώσει αυτό το αντιδραστικό οικοδόμημα. Ο λαός μας πρέπει να αγωνίζεται με το δικό του μέτωπο πάλης σ' αυτήν την κατεύθυνση. Οι ευρωεκλογές είναι ένας πολιτικός σταθμός να το εκφράσει, ενισχύοντας το πλατύ ενωτικό ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.