Πέμπτη 24 Ιούνη 1999
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΗΤΤΑ ΤΗΣ "ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"

Στη Βρετανία του Τόνι Μπλερ, το βράδυ των ευρωεκλογών υπήρξε δραματικό για το κόμμα των Εργατικών. Η κάλπη, τούς έδωσε ποσοστό ίσο με το 28% επί των ψηφισάντων. Μόλις δυο χρόνια πριν, στις εθνικές εκλογές της Βρετανίας, οι Εργατικοί του Μπλερ είχαν αποσπάσει το 44% των ψήφων...

Στη Γερμανία του Γκ. Σρέντερ, οι Σοσιαλδημοκράτες είχαν ανάλογη τύχη. Οι ψηφοφόροι τούς καταπόντισαν στο 30,7% αν και ένα χρόνο πριν, στις εθνικές εκλογές, το SPD είχε αποσπάσει ποσοστό 40,9%... Οσο για τους συνεργάτες των Σοσιαλδημοκρατών στην "κεντροαριστερή" κυβέρνηση της Γερμανίας, τους Πράσινους, τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Από το 10,1% στις ευρωεκλογές του '94, ο κ. Φίσερ είδε το κόμμα του να κατρακυλά στις φετινές ευρωεκλογές στο 6,4%...

Στην Ιταλία,το άλλο "αστέρι" της "κεντροαριστεράς", ο κ. Ντ' Αλέμα, είδε το κόμμα του από το 21,1% των ψήφων στις εθνικές εκλογές του 1998 να πέφτει το βράδυ της Κυριακής στο 17,4%...

Οσο για τη Γαλλία και τον κ. Ζοσπέν, εκείνοι που περιορίζονται να αναφέρουν ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας ήρθε πρώτο στις ευρωεκλογές, ξεχνούν να αναφέρουν ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, το εν λόγω κόμμα, από το 30% των εθνικών εκλογών, έπεσε στο 22% των ευρωεκλογών της Κυριακής.

Ακόμα και στην Ισπανία,όπου το κόμμα των σοσιαλιστών βρίσκεται στην αντιπολίτευση, η πτώση των ποσοστών του ήταν σημαντική. Από το 37,5% των ψήφων στις βουλευτικές του '98, φέτος, στις ευρωεκλογές, δεν ξεπέρασε το 35,3%..

Στην Ελλάδα,τέλος, η κυβέρνηση του κ. Σημίτη βρίσκεται από το βράδυ της προπερασμένης Κυριακής στη δίνη του εκλογικού "μηνύματος". Απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη, αφού το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές του '99 έλαβε 325.000 λιγότερες ψήφους από τις ευρωεκλογές του 1994 και 700.000 (!) λιγότερες ψήφους από τις εθνικές εκλογές του 1996. Το κυβερνητικό κόμμα απώλεσε 8 μονάδες από το ποσοστό που είχε λάβει πριν τρία χρόνια στις βουλευτικές εκλογές και κατρακύλησε στο χαμηλότερο εκλογικό του ποσοστό από το 1977 και μετά.

***

Εκείνοι που μέχρι πριν λίγο διάστημα πανηγύριζαν για τις επιδόσεις της"κεντροαριστεράς" στην ΕΕ (σ.σ.: πόσες και πόσες φορές δεν ακούσαμε για τις"ελπίδες" που δήθεν γεννά η διακυβέρνηση των 13 εκ των 15 χωρών της ΕΕ από"κεντροαριστερούς";), είναι φανερό ότι θα πρέπει να ανακαλύψουν πολλές φανταστικές ιστορίες και ακόμα πιο φανταστικές δικαιολογίες για να εξηγήσουν την αποδοκιμασία που υπέστησαν από το εκλογικό σώμα.

Μια μόνο εξήγηση δε δέχονται. Οτι οι λαοί της Ευρώπης "μαύρισαν" σε αυτές τις εκλογές τους "κεντροαριστερούς" λόγω της φιλελεύθερης πολιτικής τους που παράγει την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, την ανασφάλεια και την εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων, όπως ακριβώς υπαγορεύουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του διεθνούς κεφαλαίου. Οι "κεντροαριστεροί" δεν πρόκειται να ομολογήσουν και να παραδεχτούν ότι οι ψηφοφόροι τούς έδωσαν ένα γερό χαστούκι γιατί αποδείχτηκε, με τη μέγιστη μάλιστα σαφήνεια, ότι αποτελούν τους ισάξιους - αν όχι τους "ικανότερους" - υπηρέτες του ιμπεριαλισμού. Αποδείχτηκε με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία ότι είναι ισάξιοι με την άλλη πλευρά του νομίσματος, τους "κεντροδεξιούς" χριστιανοδημοκράτες, συντηρητικούς ή όπως αλλιώς λέγονται.

Ομως, είτε το παραδέχονται οι "κεντροαριστεροί" είτε όχι, αυτές είναι οι πραγματικές αιτίες της ήττας τους, όπως και οι αιτίες της πτώσης κομμουνιστικών κομμάτων που συμμετέχουν σ'αυτές τις κυβερνήσεις.

***

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σε ευρωενωσιακό επίπεδο, επιβεβαίωσε και μια ακόμα αλήθεια, την οποία το ΚΚΕ τονίζει ήδη από τη δεκαετία του '80, όσον αφορά το ρόλο των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στο πλαίσιο του δικομματισμού, όπως το ΠΑΣΟΚ. Επιβεβαιώθηκε ότι τα κόμματα αυτά, αποτελούν τη μια από τις δυο χοάνες των συγκοινωνούντων δοχείων, που με τη δεξιά πολιτική τους "στέλνουν" ψηφοφόρους στα συντηρητικά κόμματα. Η δεξιά πολιτική των "κεντροαριστερών" και των σοσιαλδημοκρατών είναι εκείνη που συντηρεί και αναπαράγει τον εγκλωβισμό λαϊκών στρωμάτων στα "κεντροδεξιά" και συντηρητικά κόμματα. Αυτή είναι η πολιτική αντίδραση στην οποία "υποβάλλονται" με μεθοδευμένο τρόπο πλατιά στρώματα, που "διδάσκονται" από τους κυρίαρχους μηχανισμούς της άρχουσας τάξης να επιλέγουν - να επιλέγουν ακριβώς με τα κριτήρια εκείνα που τους έχουν υποβάλει οι μηχανισμοί ιδεολογικοπολιτικής χειραγώγησης - εκείνο το κόμμα της ολιγαρχίας που κάθε φορά λανσάρεται ως το "μη χείρον"... Καθόλου παράξενο δεν είναι, λοιπόν, που στις χώρες της ΕΕ ευνοημένοι από την ήττα των "κεντροαριστερών" είναι οι"κεντροδεξιοί".

***

Εδώ, όμως, υπεισέρχεται μια ακόμα πλευρά, με δυο συνιστώσες, που ξεδιαλύνει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Η πρώτη συνιστώσα είναι η έκρηξη που σημείωσε στις ευρωεκλογές το ποσοστό της αποχής στις χώρες της ΕΕ. Οσοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν αυτή την αποχή σαν "αδιαφορία", στην ουσία προσπαθούν να αποκρύψουν ότι πρόκειται, κυρίως, για στάση και "ψήφο" διαμαρτυρίας απέναντι στην ΕΕ και στα "κεντρο - αριστερο - δέξια" κόμματα που την υπηρετούν. Αν οι εκπρόσωποι των δυο όψεων του ίδιου νομίσματος παραδεχτούν ότι η αποχή πρέπει να ερμηνευτεί ως στάση αποδοκιμασίας των πολιτών, τότε θα πρέπει να παραδεχτούν ότι τα κόμματά τους και η ΕΕ δεν έχουν παρά την εμπιστοσύνη μιας - έως οικτρής - μειοψηφίας των λαών των "15". Γι' αυτό δεν το παραδέχονται... Γι' αυτό δε θα παραδεχτούν ότι οι πολίτες της ΕΕ απήχαν, όχι γιατί "ξεχάστηκαν" και δεν πήγαν να ψηφίσουν, αλλά δεν ψήφισαν γιατί "θυμήθηκαν" όλους τους λόγους που καθιστούν εχθρικό απέναντί τους τον ιμπεριαλιστικό οργανισμό της ΕΕ και τα όργανά της.

Η δεύτερη συνιστώσα είναι η ανυπαρξία αξιόπιστης στα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής φωνής σε πολλές χώρες της ΕΕ.

Οι δυο αυτές συνιστώσες οδηγούν σε μια συνισταμένη - ζητούμενο. Και το ζητούμενο για πολλές χώρες της ΕΕ είναι η διαμόρφωση, η δημιουργία εκείνης της αξιόπιστης, αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής φωνής, που θα καλύψει σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο το κενό που υπάρχει και θα δώσει δυναμική ώστε να αποτελέσουν οι λαοί το "αντίπαλο δέος" απέναντι στον ευρω - ατλαντικό ιμπεριαλισμό. Στην Ελλάδα, η ενίσχυση του ΚΚΕ, που προβάλλει και παλεύει για τη δημιουργία του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης, δείχνει το δρόμο της προοπτικής του "αντίπαλου δέους".

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

σποτ

Οι λαοί της Ευρώπης "μαύρισαν" τους "κεντροαριστερούς" λόγω της φιλελεύθερης πολιτικής τους που παράγει την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, την ανασφάλεια και την εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων, όπως ακριβώς υπαγορεύουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του διεθνούς κεφαλαίου. Τους "μαύρισαν" γιατί αποδείχτηκε, με τη μέγιστη μάλιστα σαφήνεια, ότι αποτελούν τους ισάξιους - αν όχι και τους "ικανότερους" από τους "κεντροδεξιούς" χριστιανοδημοκράτες, συντηρητικούς ή όπως αλλιώς λέγονται - υπηρέτες του ιμπεριαλισμού


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ