Στη Γερμανία του Γκ. Σρέντερ, οι Σοσιαλδημοκράτες είχαν ανάλογη τύχη. Οι ψηφοφόροι τούς καταπόντισαν στο 30,7% αν και ένα χρόνο πριν, στις εθνικές εκλογές, το SPD είχε αποσπάσει ποσοστό 40,9%... Οσο για τους συνεργάτες των Σοσιαλδημοκρατών στην "κεντροαριστερή" κυβέρνηση της Γερμανίας, τους Πράσινους, τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Από το 10,1% στις ευρωεκλογές του '94, ο κ. Φίσερ είδε το κόμμα του να κατρακυλά στις φετινές ευρωεκλογές στο 6,4%...
Στην Ιταλία,το άλλο "αστέρι" της "κεντροαριστεράς", ο κ. Ντ' Αλέμα, είδε το κόμμα του από το 21,1% των ψήφων στις εθνικές εκλογές του 1998 να πέφτει το βράδυ της Κυριακής στο 17,4%...
Οσο για τη Γαλλία και τον κ. Ζοσπέν, εκείνοι που περιορίζονται να αναφέρουν ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας ήρθε πρώτο στις ευρωεκλογές, ξεχνούν να αναφέρουν ότι μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, το εν λόγω κόμμα, από το 30% των εθνικών εκλογών, έπεσε στο 22% των ευρωεκλογών της Κυριακής.
Ακόμα και στην Ισπανία,όπου το κόμμα των σοσιαλιστών βρίσκεται στην αντιπολίτευση, η πτώση των ποσοστών του ήταν σημαντική. Από το 37,5% των ψήφων στις βουλευτικές του '98, φέτος, στις ευρωεκλογές, δεν ξεπέρασε το 35,3%..
Στην Ελλάδα,τέλος, η κυβέρνηση του κ. Σημίτη βρίσκεται από το βράδυ της προπερασμένης Κυριακής στη δίνη του εκλογικού "μηνύματος". Απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη, αφού το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές του '99 έλαβε 325.000 λιγότερες ψήφους από τις ευρωεκλογές του 1994 και 700.000 (!) λιγότερες ψήφους από τις εθνικές εκλογές του 1996. Το κυβερνητικό κόμμα απώλεσε 8 μονάδες από το ποσοστό που είχε λάβει πριν τρία χρόνια στις βουλευτικές εκλογές και κατρακύλησε στο χαμηλότερο εκλογικό του ποσοστό από το 1977 και μετά.
***
Μια μόνο εξήγηση δε δέχονται. Οτι οι λαοί της Ευρώπης "μαύρισαν" σε αυτές τις εκλογές τους "κεντροαριστερούς" λόγω της φιλελεύθερης πολιτικής τους που παράγει την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, την ανασφάλεια και την εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων, όπως ακριβώς υπαγορεύουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του διεθνούς κεφαλαίου. Οι "κεντροαριστεροί" δεν πρόκειται να ομολογήσουν και να παραδεχτούν ότι οι ψηφοφόροι τούς έδωσαν ένα γερό χαστούκι γιατί αποδείχτηκε, με τη μέγιστη μάλιστα σαφήνεια, ότι αποτελούν τους ισάξιους - αν όχι τους "ικανότερους" - υπηρέτες του ιμπεριαλισμού. Αποδείχτηκε με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία ότι είναι ισάξιοι με την άλλη πλευρά του νομίσματος, τους "κεντροδεξιούς" χριστιανοδημοκράτες, συντηρητικούς ή όπως αλλιώς λέγονται.
Ομως, είτε το παραδέχονται οι "κεντροαριστεροί" είτε όχι, αυτές είναι οι πραγματικές αιτίες της ήττας τους, όπως και οι αιτίες της πτώσης κομμουνιστικών κομμάτων που συμμετέχουν σ'αυτές τις κυβερνήσεις.
***
***
Η δεύτερη συνιστώσα είναι η ανυπαρξία αξιόπιστης στα μάτια των Ευρωπαίων πολιτών αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής φωνής σε πολλές χώρες της ΕΕ.
Οι δυο αυτές συνιστώσες οδηγούν σε μια συνισταμένη - ζητούμενο. Και το ζητούμενο για πολλές χώρες της ΕΕ είναι η διαμόρφωση, η δημιουργία εκείνης της αξιόπιστης, αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής φωνής, που θα καλύψει σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο το κενό που υπάρχει και θα δώσει δυναμική ώστε να αποτελέσουν οι λαοί το "αντίπαλο δέος" απέναντι στον ευρω - ατλαντικό ιμπεριαλισμό. Στην Ελλάδα, η ενίσχυση του ΚΚΕ, που προβάλλει και παλεύει για τη δημιουργία του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης, δείχνει το δρόμο της προοπτικής του "αντίπαλου δέους".
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
σποτ
Οι λαοί της Ευρώπης "μαύρισαν" τους "κεντροαριστερούς" λόγω της φιλελεύθερης πολιτικής τους που παράγει την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, την ανασφάλεια και την εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων, όπως ακριβώς υπαγορεύουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών και του διεθνούς κεφαλαίου. Τους "μαύρισαν" γιατί αποδείχτηκε, με τη μέγιστη μάλιστα σαφήνεια, ότι αποτελούν τους ισάξιους - αν όχι και τους "ικανότερους" από τους "κεντροδεξιούς" χριστιανοδημοκράτες, συντηρητικούς ή όπως αλλιώς λέγονται - υπηρέτες του ιμπεριαλισμού