Παρά την ευελιξία στην τακτική τους και την εναλλαγή στους ρόλους, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, συνολικά ο πολιτικός μηχανισμός της άρχουσας τάξης, δε φαίνεται να πετυχαίνουν το σκοπό τους να «κατευνάσουν τα πνεύματα» στα θέματα της Παιδείας. Κι αυτό γιατί παρά τις επίμονες προσπάθειές τους να περιοριστεί το όλο πρόβλημα στην αναθεώρηση ή όχι, τώρα ή αύριο, στο άρθρο 16, η υπόθεση της Παιδείας των λαϊκών αναγκών έχει από καιρό αρχίσει να αποκτά διαστάσεις που δε χωρούν στους σχεδιασμούς τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ.

Για πλατιές λαϊκές μάζες γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι το πρόβλημα με την Παιδεία δεν είναι μόνο η αναθεώρηση του άρθρου 16. Αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, που αποκαλύπτει ότι ακολουθεί ένας ολόκληρος όγκος καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που είναι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου προκειμένου να παράγει τους αποφοίτους που επιθυμεί. Επομένως, η εκπαίδευση σε όλες της τις βαθμίδες πρέπει να υπηρετεί με κάθε τρόπο την κερδοφορία του κεφαλαίου, την επιβίωση του καπιταλισμού. Γι' αυτό νεολαία και εργαζόμενοι βρίσκονται εδώ και πολλούς μήνες στους δρόμους όχι μόνο ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, αλλά ενάντια στα σημερινά προβλήματα της εκπαίδευσης και το μέλλον που της ετοιμάζουν με τις αναδιαρθρώσεις.

Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται και αυτή τη βδομάδα με σταθερή και ξεκάθαρη απαίτηση όχι μόνο να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16, αλλά και να μην κατατεθεί ο νόμος - πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση, να μην προχωρήσει καμιά μορφή επιχειρηματικής λειτουργίας μέσα στην εκπαίδευση. Φοιτητές, σπουδαστές και μαζί τους εκπαιδευτικοί, γονείς και εργαζόμενοι βροντοφωνάζουν την απαίτησή τους για αποκλειστικά δημόσια και πραγματικά δωρεάν Παιδεία. Αξιολογούν τα προβλήματα του «σήμερα», αναγνωρίζουν τις ευθύνες όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων γι' αυτά, αλλά κυρίως διαμορφώνουν τα αιτήματά τους με βάση τις δυνατότητες της εποχής και τις πραγματικές τους ανάγκες.

Γιατί είναι σύγχρονη απαίτηση και είναι εφικτό σήμερα ένα παιδί να ολοκληρώνει το σχολείο στα 18 του χρόνια έχοντας ολόπλευρη μόρφωση, να μη χρειάζεται να διακόψει το σχολείο για να δουλέψει ή να καταρτιστεί για κάποιο επάγγελμα (η επαγγελματική εκπαίδευση μπορεί να ακολουθεί σε ανάλογες, δημόσιες και δωρεάν σχολές). Είναι σύγχρονη απαίτηση να είναι η Παιδεία στο σύνολό της δημόσια και δωρεάν, ισότιμη και υψηλού επιπέδου για όλα τα παιδιά. Είναι εφικτό (όταν υπάρχει σχεδιασμός με βάση τις κοινωνικές ανάγκες) να βρίσκουν δουλιά όλοι οι απόφοιτοι στο αντικείμενό τους (είτε επιλέξουν να σπουδάσουν σε επαγγελματικές σχολές, είτε στην ανώτατη εκπαίδευση).

Αυτές οι ανάγκες συνενώνουν την εργατική τάξη με τη νεολαία και όλα τα τμήματα του λαού. Δε χρειάζεται να είναι κανένας «ειδικός» για να διεκδικεί και να διαδηλώνει γι' αυτά τα δίκια του. Επιβάλλεται μόνο να εντοπίζει το συμφέρον της τάξης του και να κινείται με γνώμονα αυτό. Το συμφέρον της εργατικής τάξης είναι συμφέρον της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Γύρω από αυτό το συμφέρον χτίζεται ένα ελπιδοφόρο αγωνιστικό μέτωπο στο οποίο συναντώνται όλο και περισσότεροι φοιτητές, σπουδαστές, μαθητές, γονείς, εργαζόμενοι μέσα κι έξω από την εκπαίδευση.