Η ομοφωνία, λοιπόν, για τα αστικά κόμματα και στην προκειμένη περίπτωση για το ΠΑΣΟΚ αποτελεί επιστέγασμα της ...πολυδιαφημισμένης «συμμετοχικής δημοκρατίας» που επαίρεται ο Γ. Παπανδρέου. Ενα μεγάλο τμήμα όμως των συνέδρων και βασικοί ομιλητές ήταν πρώην υπουργοί, πρώην και νυν δήμαρχοι, πλήθος γραμματείς υπουργείων και ένα μεγάλο τμήμα υψηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι (κάποιοι από τους οποίους δεν είχαν εκλεγεί από κάποια τοπική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ αλλά συμμετείχαν θεσμικά στο συνέδριο). Μπορεί η σύνθεση ενός συνεδρίου, να είναι εσωκομματική υπόθεση, αλλά συγχρόνως μπορεί να αποτελέσει και ένα στοιχείο για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Ειδικά όταν τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ υπερψηφίζουν αυτοί που την προηγούμενη τετραετία εφάρμοσαν μια συγκεκριμένη πολιτική και που σήμερα από θέσεις τοπικών αρχόντων εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική. `Η που προαλείφονται να αναλάβουν την εφαρμογή της σε ενδεχόμενη αναρρίχηση του κόμματός τους στον κυβερνητικό θώκο, συμμετέχοντας στην κουτάλα...