«Δεν υπάρχει πρόβλημα κοινωνικό, δημοκρατικό και πολιτικό, διεθνών σχέσεων, που να μη μυρίζει ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ» υπογράμμισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, μιλώντας χτες βράδυ σε σύσκεψη γυναικών στον Ασπρόπυργο και συνέχισε τονίζοντας ότι: «Και τα δυο κόμματα είναι κόμματα της πλουτοκρατίας. Το έχουν αποδείξει με τη σταθερότητα και συνέπεια που δείχνουν στη συμμετοχή τους στις αντιλαϊκές αποφάσεις της ΕΕ, στη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης, στην υιοθέτηση των αμερικανικών τρομονόμων και του προσχήματος ότι σήμερα ο αντίπαλος των λαών είναι η τρομοκρατία. Και συναποφάσισαν και προσαρμόζουν τις αποφάσεις αυτές στα μέτρα της Ελλάδας».

«Δεν πρόκειται να αλλάξουν» συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα, αφού όπως ανέφερε «είναι κόμματα διαμορφωμένα πια, άρα αυτό που μπορεί και πρέπει να αλλάξει είναι η επιλογή όλων εκείνων των εργαζομένων που ως τώρα πίστεψαν στα κόμματα αυτά ή δίστασαν να κάνουν ένα βήμα προς τα εμπρός, έστω για να δοκιμάσουν μια διαφορετική θέση, όπως αυτή του ΚΚΕ. Ανεξάρτητα αν δε συμφωνούν σε όλα μαζί μας. Το ΚΚΕ έχει αποδειχθεί ότι είναι ο φερέγγυος και αταλάντευτος αντίπαλός τους.

Ούτε το καρότο, ούτε το μαστίγιο θα μας κάνει να αλλάξουμε αυτή τη διαπίστωση, που είναι βγαλμένη μέσα από τις εμπειρίες τουλάχιστον των τελευταίων 15 χρόνων, μιας περιόδου δηλαδή που είναι πολύ πρόσφατη για άντληση πείρας από το λαό».

Αναφερόμενη ειδικά στους λόγους που επιβάλλουν, οι γυναίκες και τα νέα ζευγάρια να καταδικάσουν με την ψήφο τους το δικομματισμό, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: «Το ΚΚΕ ως βασικό κριτήριο τιμωρίας και των δύο κομμάτων εξουσίας που διεκδικούν την πρωτιά στην αλλαγή σκυτάλης, θέτει ότι δε θέλουν και λόγω της πολιτικής τους δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις συνεχώς διευρυνόμενες σύγχρονες ανάγκες των γυναικών, των νέων ζευγαριών. Παρά τον ποταμό των συνθημάτων που χρησιμοποιούν για τους νέους, τις γυναίκες όπως ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΜΕΙΒΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Το λεγόμενο "κοινωνικό κράτος" τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ δεν έχει καμία σχέση με πολιτική που ικανοποιεί τις σύγχρονες και συνεχώς διευρυνόμενες ανάγκες των εργαζομένων, των νεότερων ηλικιών, των γυναικών.

Η πολιτική τους εκφράζει τη λαϊκή ρήση "να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω λάδι". Δεν έχει καμιά σχέση με την αντιμετώπιση της φτώχειας, πολύ περισσότερο με τη σχετική έστω βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Στο στόχαστρό τους είναι η πολύ προσωρινή και μειωμένων απαιτήσεων άμβλυνση των πιο ακραίων φαινόμενων της φτώχειας, για λόγους πολιτικής και εκλογικής ενσωμάτωσης και πελατείας. Και τα δύο κόμματα προτείνουν πενιχρές παροχές και ψευτοαπασχόληση χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα. Επιδιώκουν να εξαγοράσουν τη σιωπή των εργαζομένων απέναντι στα προβλήματα που γεννάνε οι γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις που σήμερα αφορούν όλους τους τομείς της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής, του αθλητισμού και του πολιτισμού.

Η λεγόμενη κοινωνική οικονομία, είναι προσφιλές σύνθημα και των κάθε λογής Ευρωπαίων και Ελλήνων οπορτουνιστών, με το σύνθημα "ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη". Λες και δεν ξέρουν και δεν καταλαβαίνουν ότι όσο υπάρχουν κέρδη η εργατική δύναμη θα αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα, ακόμα και όταν κάτω από τους αγώνες βελτιώνονται κάποιες παροχές. Κατά συνέπεια δε θα πάψει ο άνθρωπος θα γίνεται αντικείμενο της πιο σκληρής εκμετάλλευσης. Το απόλυτο θύμα των κερδών. Μόνο με μια πολιτική γραμμή ταξικής πάλης, που αντιπαραθέτει τον άνθρωπο στα κέρδη, είναι δυνατόν να υπάρχουν κάποιες κατακτήσεις, εφαλτήριο για ριζική λύση στην πορεία.

Το λεγόμενο "κοινωνικό κράτος" και η αποκαλούμενη "κοινωνική οικονομία" ή η "αλληλέγγυα οικονομία" αποτελεί προσφιλές πεδίο εγκλωβισμού ιδιαίτερα των γυναικών και των νέων, ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Είναι όργανο διάσπασης και ποδηγέτησης του εργατικού κινήματος. Είναι όργανο πίεσης των αποδοχών, των συντάξεων και των παροχών στο σύνολο των εργαζομένων. Είναι η μεγαλύτερη προσφορά στην καπιταλιστική εργοδοσία, ίσως και ακόμα μεγαλύτερης σήμερα σημασίας από τους φορολογικούς και αναπτυξιακούς νόμους που ψήφισαν και τα δύο κόμματα υπέρ των επιχειρηματιών. Η λεγόμενη κοινωνική οικονομία αποτελεί το βασικό μέσο τους για την επέκταση της μερικής, ελαστικής, ωρομίσθιας απασχόλησης.

Κλαίγοντας με κροκοδείλια δάκρυα και τα δύο κόμματα για τις χαμηλές συντάξεις, για την ακρίβεια του πετρελαίου θέρμανσης, για τη φτώχεια των ανέργων και ημιανέργων, για την υπογεννητικότητα, επιδιώκουν να ρίξουν προς τα κάτω όλες τις απαιτήσεις των εργαζομένων.

Με τα επιδόματα θέρμανσης για λίγους, με το κατώτατο εισόδημα που προβάλλει ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ και όπως πάντα από κοντά ο ΣΥΝ, με τα ΕΚΑΣ και την επιστροφή του ΛΑΦΚΑ που τόσο πολύ πρόβαλλε η ΝΔ, με τις συντάξεις στους ξεκληρισμένους αγρότες που ΘΑ τις ΔΩΣΟΥΝ, επιδιώκουν να ρίξουν προς τα κάτω τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.

Οσο πιο πολύ ο τομέας της κοινωνικής πολιτικής εμπορευματοποιείται και ιδιωτικοποιείται, τόσο πιο πολύ διαχωρίζεται σε δύο βασικά μέρη: Ο ένας βασικά ιδιωτικοποιημένος, που εξασφαλίζει ακριβοπληρωμένες κοινωνικές υπηρεσίες απλησίαστες για τα λαϊκά στρώματα, ο άλλος, δημόσιος και ημιδημόσιος, υποβαθμισμένος για το μεγαλύτερο μέρος της εργατικής τάξης και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα».