Βασικό στοιχείο της θέσης του ΣΥΝ για το σύστημα Υγείας - Πρόνοιας αποτελεί η συνύπαρξη και παράλληλη δράση του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Ισχυρίζεται ότι μπορεί να αναπτυχθεί ο δημόσιος τομέας που ουσιαστικά να καλύπτει τους εργαζόμενους και ταυτόχρονα να δρα «με έλεγχο και περιορισμούς» ο ιδιωτικός τομέας, λέγοντας μάλιστα ότι αυτό πρέπει να γίνει λόγω της δράσης του σε ένα κοινωνικό τομέα, όπως είναι η Υγεία.

Στο σχέδιο Πολιτικής Απόφασης της Πανελλαδικής Σύσκεψης του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΠΕ του ΣΥΝ στις 31/3/2007 - 1/4/2007 αναφέρεται σχετικά: «Η πολιτεία (πρέπει να) θέτει κανόνες λειτουργίας και ελέγχου της ποιότητας των υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα ο οποίος (πρέπει να) λειτουργεί αυστηρά συμπληρωματικά προς το δημόσιο με στόχο το δημόσιο σύστημα να καλύψει σε βάθος χρόνου όλες τις ανάγκες του». Ο ΣΥΝ με αυτή τη θέση δημιουργεί συγχύσεις και αυταπάτες για τη δράση του κεφαλαίου. Κρύβει ότι αυτό που κινεί τη δράση του είναι το μέγιστο δυνατό κέρδος, σε βάρος των εργαζομένων και των ασθενών και η διευρυμένη αναπαραγωγή του. Αποπροσανατολίζει από τη μοναδική συμφέρουσα για το λαό λύση: Την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της Υγείας και Πρόνοιας.

O ΛΑ.Ο.Σ. για την Υγεία προτείνει μια σειρά μέτρων διαχειριστικού χαρακτήρα και τοποθετείται υπέρ της επιχειρηματικής δράσης στην υγεία. Συγκεκριμένα, δεν απορρίπτει την ύπαρξη ιδιωτικών κλινικών και νοσοκομείων, υπό τον όρο όμως ότι ο έλεγχος των εγκαταστάσεων και των παρεχόμενων υπηρεσιών τους να πραγματοποιείται από το κράτος και ότι πρέπει να διαθέτουν το 15% των κλινών σε άπορους που θα υποδεικνύονται από την πολιτεία!

Η πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ. όχι μόνο δεν ξεφεύγει από τη φιλανθρωπική ή την κρατική διαχείριση της απόλυτης εξαθλίωσης ως στοιχείο της καπιταλιστικής εξουσίας, αλλά συμπληρώνεται και μ' ένα ακόμη στοιχείο: Ο ΛΑ.Ο.Σ. προτείνει οι γιατροί να παρέχουν τις υπηρεσίες από τα αστυνομικά τμήματα. Προσπαθεί να δώσει φιλολαϊκό πρόσωπο σε τμήματα του κατασταλτικού μηχανισμού.