Αξίζει να σημειώσουμε ότι η συμφωνία συνάφθηκε αρχικά μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με την αιτιολογία της «λανθασμένης νομικής βάσης». Ετσι η ΕΕ προχώρησε στη δημιουργία μίας νέας συμφωνίας, ανάλογης της προηγούμενης. Βάσει τόσο της νέας όσο και της παλαιάς απαίτησης των ΗΠΑ θα διαβιβάζονται στις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών 19 στοιχεία προσωπικών δεδομένων των επιβατών που ταξιδεύουν προς τις ΗΠΑ, εντός 15 λεπτών από την αναχώρηση της πτήσης. Σε αυτά περιλαμβάνονται από τον αριθμό της πιστωτικής κάρτας του επιβάτη, μέχρι τις θρησκευτικές και πολιτικές του πεποιθήσεις, συνδικαλιστική δράση, τα οποία θεωρούνται ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.

Το Ευρωκοινοβούλιο, με κοινό ψήφισμα Σοσιαλιστών, Φιλελευθέρων, GUE και Πρασίνων, σημειώνει ότι και το νέο κείμενο «πάσχει όσον αφορά την ασφάλεια δικαίου, την προστασία των δεδομένων και τα ένδικα μέσα για τους πολίτες της ΕΕ, ιδιαίτερα λόγω των ανοιχτών και συγκεχυμένων ορισμών και των πολλαπλών δυνατοτήτων για εξαιρέσεις», εκφράζοντας ιδιαίτερες ανησυχίες, αναφορικά με τη χρήση των στοιχείων, το σκοπό για τον οποίο αξιοποιούνται, τη μεταβίβαση των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, το χρόνο διατήρησης σε αναλυτικές βάσεις δεδομένων επί 15 χρόνια, για τα 34 στοιχεία που έγιναν 19, όχι αφαιρώντας κατηγορίες, αλλά συγχωνεύοντας, καθώς και για τη δυνατότητα διαβίβασης των δεδομένων αυτών σε τρίτες χώρες, κατά την κρίση των ΗΠΑ.

Ωστόσο οι αιτιάσεις των ευρωβουλευτών, οι οποίοι αποφάσισαν να επικρίνουν τελικά τη συμφωνία, έπεσαν στο κενό, αποδεικνύοντας τη «δημοκρατία των Βρυξελλών»...