Δυο παρεμβάσεις στην περιοδεία αξίζουν να σημειωθούν. Ενας μαυροφορεμένος πατέρας που 'χασε το γιο του σε εργατικό «ατύχημα» πήρε το λόγο. Λένε συνέχεια «πως θα πάει το μαχαίρι στο κόκαλο» αλλά την εργοδοσία δεν την πειράζουν, είπε σαρκάζοντας τις υποσχέσεις του δικομματισμού. Τόνισε, δε, πως σχεδόν δύο χρόνια μετά δεν έχει γίνει δίκη και δεν έχει οριστεί δικάσιμος για ένα ακόμα εργοδοτικό έγκλημα. Σε λίγο «θα δικάζουν έναν τραυματία εργάτη και ένα νεκρό, θα δικάζουν και την οικογένειά του επειδή δεν πρόσεξε ο ίδιος και έχασε τη ζωή του», σχολίασε η Αλ. Παπαρήγα. Και πρόσθεσε: «Αυτά είναι ταξικό κράτος, ταξική κυβέρνηση, ταξική Δικαιοσύνη».

Μάλιστα, αναφέρθηκε και στις αποζημιώσεις της εργοδοσίας, όποτε δίνονται: «Εχουν τόσα λεφτά που μπορούν να σκοτώνουν, να πληρώνουν και να ξανασκοτώνουν και να ξαναπληρώνουν. Μια αποζημιωσούλα δεν είναι τίποτα γι' αυτούς». Το λόγο πήρε μετά ένας μετανάστης που μετέφερε την εμπειρία του απ' την εκμετάλλευση που γίνεται στους ξένους εργάτες και απ' τους εργοδότες και απ' τις κυβερνήσεις. Επισήμανε πόσο χρειάζεται να ταλαιπωρείται ένας μετανάστης, μεταφέροντας πως, εδώ και δύο χρόνια, προσπαθεί να συμπληρώσει τον αριθμό για τα μεροκάματα που χρειάζονται για να μονιμοποιηθεί. Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επανέλαβε την πάγια θέση του ΚΚΕ για «ίσα δικαιώματα ξένων και Ελλήνων εργατών» και τις ευθύνες των κυβερνήσεων που ανοίγουν και κλείνουν τη βρύση των μεταναστών, αναλόγως πότε τους χρειάζεται το κεφάλαιο.

Η συζήτηση, έπειτα, πήγε στο συνταξιοδοτικό, όπου η Αλ. Παπαρήγα καυτηρίασε τη λεγόμενη «ενεργό γήρανση» για την οποία μιλάνε, υπογραμμίζοντας: Αλλο να είσαι ενεργός και άλλο να δουλεύεις μέχρι τα 70, επειδή δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς ή επειδή πρέπει να βοηθήσεις, πληρώνοντας το φροντιστήριο του εγγονού σου! Μετά τις δύο συγκεντρώσεις, η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ επισκέφθηκε το Ζ' Λιμενικό τμήμα και συζήτησε με τους εργαζόμενους και το διοικητή του, για τα προβλήματα στη Ζώνη.