Στις 21 Ιούλη του 1965, το βράδυ, στη συμβολή των οδών Σταδίου και Χρήστου Λαδά, έπεσε από τα χτυπήματα των αστυνομικών ο νεολαίος λαϊκός αγωνιστής, στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, Σωτήρης Πέτρουλας. Ηταν τότε που λαός και νεολαία -μετά το παλατιανό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, που οδήγησε στην παραίτηση της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου - για 100 ολόκληρες ημέρες διαδήλωναν καθημερινά στους δρόμους της πρωτεύουσας, διεκδικώντας στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες. Κι αυτό δεδομένου ότι το αστικό μετεμφυλιακό καθεστώς μπρος στον τρόμο που του προκαλούσε το γεγονός ότι ο λαός, τη δεκαετία του '40 είχε έρθει στο προσκήνιο της ιστορίας, ούτε αυτές μπορούσε να εξασφαλίσει.

Ο Σωτήρης Πέτρουλας γεννήθηκε στο Οίτυλο της Μάνης το 1942. Η οικογένειά του ήταν αγροτική αλλά το 1946 υποχρεώθηκε να καταφύγει στην Αθήνα για να γλιτώσει από το μαχαίρι των συμμοριών της Λευκής τρομοκρατίας. Ο Σωτήρης γράφτηκε στο δημοτικό σχολείο στην περιοχή Ακαδημία Πλάτωνος και, ταυτόχρονα, άρχισε να εργάζεται για βιοποριστικούς λόγους, όπως τα περισσότερα παιδιά των φτωχών οικογενειών εκείνης της εποχής. Το δημοτικό το τελείωσε 1954. Κατόπιν σπούδασε στη Μέση Εμπορική Σχολή Εμποροϋπαλλήλων Αθηνών στην πλατεία Μητροπόλεως και στη Μέση Εμπορική στην πλατεία Κουμουνδούρου, την οποία και τελειώνει το 1960. Τον Οκτώβρη του ιδίου χρόνου, ύστερα από εξετάσεις μπήκε στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή κερδίζοντας ταυτόχρονα και υποτροφία.

Το ίδιο διάστημα αρχίζει και η πολιτική του δράση μέσα από τη Νεολαία της ΕΔΑ. Συμμετέχει δραστήρια στους αγώνες του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος και στη συνέχεια, εντάσσεται στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη - με την οποία συγχωνεύεται η Νεολαία της ΕΔΑ - όπου συμμετέχει και στο πρώτο Ιδρυτικό της Συνέδριο το Μάρτη του 1965. Λίγους μήνες αργότερα, θα αφήσει τη ζωή του στις επάλξεις του αγώνα για να παραμείνει ολοζώντανος στην ιστορία ως σύμβολο και παράδειγμα αγωνιστή για όλες τις επόμενες γενιές.