Εσπευσαν όλοι να «χαιρετίσουν» τη «νίκη της δημοκρατίας», τις αντεπαναστάσεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Εκτοτε, «μαύροι» όλοι οι αριθμοί που αφορούν τις χώρες αυτές: Ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση, άστεγοι, τοξικομανείς, αρρώστιες, εμπόριο λευκής σαρκός...

Το ίδιο εξοργιστικά είναι και τα πρόσφατα στοιχεία, που εξέδωσε, σε έκθεσή της, η UNICEF, για τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες). Σύμφωνα με αυτά, υπάρχουν περίπου 2,4 εκατομμύρια «απόντα παιδιά» πρώτης σχολικής ηλικίας, τα οποία θα έπρεπε να βρίσκονται στο σχολείο, αλλά δεν πηγαίνουν, και σχεδόν 12 εκατομμύρια «απόντα παιδιά» από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Δηλαδή, «περισσότερα από 14 εκατομμύρια παιδιά φτάνουν στην ενηλικίωση κάθε χρόνο χωρίς κανενός είδους δημόσια εκπαίδευση ή σχολικό δίπλωμα, ενώ πρόκειται για μια περιοχή ευρέως γνωστή στο παρελθόν για τα υψηλά ποσοστά πρόσβασης, την ποιότητα και την ισότητα στην εκπαίδευση», σημειώνεται στην έκθεση. Κι όταν οργανισμοί, όπως η UNICEF, αναγκάζονται να μνημονεύσουν το σοσιαλισμό που εφαρμόστηκε, σημαίνει ότι η κατάσταση είναι πολύ «μαύρη». Κι η σύγκριση - φυσικά - αναπόφευκτη...