Η ενεργός συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή καθορίζει τη στάση της κυβέρνησης τόσο στο Κόσσοβο όσο και στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους χειρισμούς και την έκβαση των συγκεκριμένων ζητημάτων.

Με τη χτεσινή ομολογία του ο Κ. Καραμανλής επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που γίνονται για την περιοχή, διεκδικώντας ρόλο «περιφερειακής δύναμης» και μερίδιο στη μοιρασιά της λείας των πολέμων. Ο πρωθυπουργός ουσιαστικά παραδέχτηκε ότι γνώμονας της κυβέρνησης είναι τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και όχι η τήρηση του διεθνούς δικαίου, η μη επαναχάραξη των συνόρων, κ.ο.κ.

Η τοποθέτηση αυτή «φωτίζει» και τον τρόπο που η κυβέρνηση χειρίζεται την υπόθεση της ονομασίας της ΠΓΔΜ, καθώς την εντάσσει στο συνολικότερο παζάρι και τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Στις δηλώσεις που έκανε μετά τη συνάντηση που είχε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημ. Χριστόφια, ο Κ. Καραμανλής διέψευσε κατηγορηματικά ότι η κυβέρνηση δέχεται πιέσεις τόσο για το Κόσσοβο όσο και για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί πως η κυβέρνηση έχει τα δικά της σχέδια που έχει εναρμονίσει στα συνολικότερα σχέδια των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση καυχήθηκε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε η κυβέρνησή του για να «περάσει» το σχέδιο για την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου από την ΕΕ. Αφού επανέλαβε ότι δεν αισθάνεται από πουθενά πιέσεις για να προχωρήσει στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου τόνισε: «Στο Κόσσοβο ήταν η ελληνική πλευρά που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στο να υπάρξει συμφωνία σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, για την παρουσία της ευρωπαϊκής αποστολής εκεί». Στη συνέχεια επισήμανε ότι «είναι στην ευχέρεια κάθε κράτους - μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης να αποφασίσει τι θα κάνει, σε ό,τι αφορά την αναγνώριση του τελικού καθεστώτος της περιοχής», αποφεύγοντας να αποσαφηνίσει την ημερομηνία που θα το πράξει η κυβέρνησή του.

Αναφορικά με το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ επίσης είπε ότι δεν αισθάνεται πιέσεις από πουθενά και υπεραμύνθηκε της «πολύ καθαρής πολιτικής», που την έχει κάνει γνωστή «σε συμμάχους, σε εταίρους και βέβαια και στην ίδια την κυβέρνηση της FYROM». «Θέλουμε -συνέχισε - να πάμε σ' ένα συμβιβασμό. Θέλουμε να βρεθεί λύση. Εάν όμως δε βρεθεί λύση - με ευθύνη προφανώς της πλευράς εκείνης που, μέχρι στιγμής, δε δείχνει να ανταποκρίνεται να καλύψει το δικό της τμήμα της απόστασης για μια τέτοια αμοιβαία συμφωνημένη λύση - τότε βεβαίως δεν μπορεί να συναινέσει η Ελλάδα στην πρόσκληση στο ΝΑΤΟ».

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση εμφανίζεται θορυβημένη από το σενάριο που εμφανίζεται να προωθούν οι ΗΠΑ για πρόσκληση ένταξης στο ΝΑΤΟ της ΠΓΔΜ υπό αίρεση και με χρονοδιάγραμμα την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ντ. Μπακογιάννη, που μέχρι πρόσφατα διατυμπάνιζε ότι το χρονικό όριο για την επίλυση του προβλήματος της ΠΓΔΜ είναι η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, προχτές έσπευσε να διευκρινίσει ότι «οι διαπραγματεύσεις μπορούν να συνεχιστούν και μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ». Πάντως, ο Ε. Αντώναρος προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, με τη γενικόλογη φράση ότι «η Ελλάδα προσέρχεται με εποικοδομητικό τρόπο και πρόθεση να βρεθεί λύση στο θέμα της ονομασίας»...

Στο ζήτημα των διαπραγματεύσεων αναφέρθηκε χτες ο πρέσβης των ΗΠΑ, Ντ. Σπέκχαρντ, μετά τη συνάντηση που είχε με τον υπουργό Πολιτισμού. Ερωτηθείς για το αν θα επηρεάσει τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις ενδεχόμενο «βέτο» της χώρας μας για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, δήλωσε: «Δε συζητήσαμε γι' αυτό εδώ. Ελπίζουμε, όμως, ότι θα υπάρξει συμφωνία. Από τις συζητήσεις μου με τους Ελληνες ομολόγους μου (!) νομίζω ότι επιθυμούν πολύ να υπάρξει επιτυχημένο αποτέλεσμα στις συνομιλίες και ακούμε το ίδιο από τους ηγέτες στα Σκόπια. Νομίζω λοιπόν ότι υπάρχει χρόνος για να διευθετηθεί το θέμα». Από την πλευρά του ο Μ. Λιάπης δήλωσε ότι «στην αδιαλλαξία των Σκοπίων η Ελλάδα παραθέτει ρεαλισμό, αποφασιστικότητα και πρωτόγνωρη εθνική ομοψυχία. Οταν είμαστε μονιασμένοι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα».