Ο ελιγμός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το 1999 ήταν οφθαλμοφανής. Θέλοντας να «περάσει», πάση θυσία, ο νόμος για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας και προκειμένου να εξασφαλίσει τη συναίνεση της συνδικαλιστικής ηγεσίας στην επιχείρηση, επιχείρησε μια πασιφανή απάτη. «Πρόσφερε», στο νόμο «απελευθέρωση της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας - Ρύθμιση θεμάτων ενεργειακής πολιτικής», το άρθρο 34 που προέβλεπε τη δημιουργία Οργανισμού Ασφάλισης Προσωπικού της ΔΕΗ, ρύθμιση που υποτίθεται πως θα προστάτευε τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στην επιχείρηση. Με αυτό το «χαρτί» ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ και μαζί τους η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΕΝΟΠ, κατάφεραν να εξουδετερώσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων στο ίδιο το έγκλημα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και του κλάδου της ενέργειας.

Το σύνθημα δόθηκε από τους εκπροσώπους των κομμάτων αυτών στη Βουλή. Στη συζήτηση που έγινε στις 22 του Νοέμβρη του 1999, απαντώντας στην εισήγηση που έκανε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Σαλαγκούδης ήταν σαφής: «Δε θα είμαστε εμείς που θα εμποδίσουμε την όποια καλή λύση προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης των εργαζομένων, γιατί πραγματικά οι εισφορές τους χρησιμοποιήθηκαν από τη ΔΕΗ, η οποία από τη δεκαετία του '50 έχει προσφέρει πολύ μεγάλες υπηρεσίες στον ελληνικό λαό». Εξίσου σαφής και ο βουλευτής - εκπρόσωπος του ΣΥΝ Σπύρος Δανέλης: «Το κόμμα μας, ο Συνασπισμός παίρνοντας υπόψη του ότι με τις ρυθμίσεις του άρθρου 34 για το ασφαλιστικό ζήτημα του προσωπικού της ΔΕΗ (...) το κράτος μέσω του ΟΑΠ - ΔΕΗ εγγυάται (...) το σημερινό επίπεδο των κάθε είδους ασφαλιστικών παροχών των εργαζομένων, (...) υπερψηφίζει το άρθρο 34 του νομοσχεδίου».

Ξεκάθαρη και χωρίς το παραμικρό περιθώριο παρερμηνειών ήταν και η τοποθέτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Ν. Γκατζή, ο οποίος είχε τονίσει: «Από τους εργαζόμενους της ΔΕΗ και το ασφαλιστικό τους σύστημα κλέβουν σήμερα περίπου 3,2 τρισεκατομμύρια δραχμές, που τα χαρίζουν στους ιδιώτες, που αγοράζουν μετοχές της ΔΕΗ με το άρθρο 34. Ληστεύουν το σημαντικό κεφάλαιο, που έχουν συσσωρεύσει οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ για την κοινωνική τους ασφάλεια, για να μπορεί να πουληθεί η ΔΕΗ κοψοχρονιά στους ιδιώτες, χωρίς οι τελευταίοι να αναλάβουν καμία ευθύνη για το παραπάνω ποσό. Ετσι ο Οργανισμός Ασφάλισης Προσωπικού της ΔΕΗ που δημιουργείται είναι από γεννησιμιού του ελλειμματικός. Η επίθεση στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους της ΔΕΗ, ούτε κατ' αποκλειστικότητα τα υγιή ταμεία. Αλλωστε, βιώνουμε καθημερινά πόσο εύκολο είναι να οδηγηθεί στη διάλυση ένας εύρωστος ασφαλιστικός φορέας». Εννιά χρόνια μετά, είναι φανερό το ποιοι έσερναν τότε τους εργαζόμενους στο γκρεμό και ποιοι τους προειδοποιούσαν για τα χειρότερα, καλώντας σε ανατροπή της αντιασφαλιστικής πολιτικής και των φορέων της.