Είναι λαϊκή απαίτηση να σταματήσει η χρήση χημικών ουσιών - που απαγορεύεται ακόμη και εν καιρώ πολέμου - εναντίον των διαδηλώσεων. Να σπάσει η κρατική βία και τρομοκρατία κατά όποιου επιλέγει να αγωνιστεί για τα δίκαιά του. Το δε λαϊκό κίνημα οφείλει να υπερασπιστεί συνολικά το δικαίωμα στη διαδήλωση, που βάλλεται ποικιλοτρόπως, με διαρκώς προστιθέμενες νέες μεθοδεύσεις και «προσαρμογές» του ευρωενωσιακού και κρατικού θεσμικού πλαισίου.

Τα παραπάνω τονίστηκαν χτες σε συνέντευξη Τύπου της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη» ενόψει της εκδίκασης σήμερα μήνυσης που κατέθεσε κατά παντός υπευθύνου, λόγω των γεγονότων στις 27/6/2006, όταν διαδήλωση στο Λαγονήσι Αττικής - ενάντια σε Σύνοδο των υπουργών Παιδείας και σε όσα αποφάσιζαν εκεί - πνίγηκε στα χημικά που έριξαν δυνάμεις των Σωμάτων Ασφαλείας, με συνέπεια ο σπουδαστής τότε Ν. Διακογεωργίου να τραυματιστεί βαριά ακριβώς από τη χρήση αυτών των αερίων.

Κάνοντας την κεντρική εισήγηση, εκ μέρους της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης», ο Δημήτρης Καλτσώνης περιέγραψε τα γεγονότα εκείνων των ημερών κι ακολούθως επισήμανε ότι τα χημικά αέρια με βάση το διεθνές δίκαιο απαγορεύονται, αλλά επιτρέπονται ενάντια σε διαδηλωτές για «σκοπούς διατήρησης της δημόσιας τάξης». «Ο,τι δεν επιτρέπεται στον πόλεμο, χρησιμοποιείται κατά διαδηλωτών», σημείωσε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι τα τελευταία χρόνια και οι Ενοπλες Δυνάμεις εκπαιδεύονται στη ρίψη τέτοιων αερίων εναντίον διαδηλωτών.

Περιέγραψε συνολικά το ευρωενωσιακό και εθνικό πλαίσιο του περιορισμού του δικαιώματος στη συνάθροιση, στάθηκε στις αποφάσεις για φακέλωμα των διαδηλωτών και την ανταλλαγή αυτών των στοιχείων μεταξύ διαφόρων υπηρεσιών και χωρών, ενώ κατήγγειλε τις πρακτικές του ασφυκτικού αστυνομικού κλοιού γύρω από διαδηλώσεις και της παρείσφρησης μυστικών αστυνομικών ακόμα και σε συναθροίσεις σε κλειστούς χώρους, με στόχο φυσικά τον με κάθε τρόπο εκφοβισμό των διαδηλωτών και γενικά του λαού.

Ζήτησε να απαγορευτεί η χρήση χημικών ενάντια σε διαδηλωτές. Να αποσυρθεί η σχετική εγκύκλιος Πολύδωρα - Δημοσχάκη και το ΠΔ που προβλέπει κινητά φράγματα και χρωμόσφαιρες κατά διαδηλώσεων. Να τερματιστεί η τακτική των προαναφερόμενων διεισδύσεων, των προληπτικών προσαγωγών και της περικύκλωσης διαδηλωτών και μάλιστα από δυσανάλογα μεγάλο αριθμό αστυνομικών.

Ο Αγγελος Βρεττός, ένας από τους δικηγόρους της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» που χειρίζονται το θέμα της μήνυσης, ανέπτυξε το νομικό σκέλος της υπόθεσης. Επισήμανε ότι η «Δημοκρατική Συσπείρωση» κάνει μια προσπάθεια να οδηγήσει και στη Δικαιοσύνη ένα ζήτημα πολιτικό, αυτό της επίθεσης ενάντια σε ένα λαϊκό δικαίωμα (του συνέρχεσθαι). Συμπλήρωσε ότι η δίκη αποκτά μεγάλη πολιτική σημασία καθώς μπορεί και πρέπει εκεί να αναδειχτούν οι πολιτικές αποφάσεις κι εντολές που «άνωθεν» λαμβάνουν οι αστυνομικές δυνάμεις για χρήση χημικών. Κατέληξε ότι το λαϊκό κίνημα μπορεί να αποκρούσει αυτή τη γενικευμένη επίθεση ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα, να τα υπερασπιστεί, να διεκδικήσει και να κερδίσει και νέα.

Ο Νίκος Κατσαρός, πρ. πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Χημικών, σημείωσε με νόημα το γεγονός ότι όταν επισκέφτηκε τον τραυματισμένο σπουδαστή στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν επί μήνες, όλη η πλάτη του ήταν ξεφλουδισμένη θυμίζοντας εικόνες από τη Χιροσίμα. Η δε Αστυνομία αρνιόταν να ενημερώσει τους θεράποντες ιατρούς για τη σύσταση των αερίων που είχε χρησιμοποιήσει κατά των διαδηλωτών. Περιέγραψε αναλυτικά τις συνέπειες που υφίσταται ο ανθρώπινος οργανισμός από την εισπνοή τέτοιων ουσιών, καταλήγοντας συμπερασματικά: Τα χρησιμοποιούμενα δακρυγόνα σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, σοβαρές βλάβες στα μάτια και το δέρμα, που σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να είναι μόνιμες. Υπάρχουν δε υπόνοιες ότι προκαλούν μακροχρόνια καρκινογενέσεις, τερατογενέσεις και άλλες σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία.

Στο ίδιο μήκος κύματος ο Γεράσιμος Ρηγάτος, παθολόγος ογκολόγος, διευθυντής του Νοσοκομείου «Αγ. Σάββας», ο οποίος επίσης περιέγραψε τα χρησιμοποιούμενα είδη αερίων και τις συνέπειές τους. Ακόμα τόνισε ότι σαφώς μπορούν να οδηγήσουν σε θανάτους, αναφέροντας ότι θάνατοι από δακρυγόνα έχουν σημειωθεί κατά τη χρήση τους, τόσο σε ανοιχτούς όσο και σε κλειστούς χώρους σε διάφορες χώρες (π.χ., Αμβούργο το 1960, στα παλαιστινιακά στρατόπεδα συγκέντρωσης το 1987-'88). Οτι συνολικά τεκμαίρονται τουλάχιστον 78 θάνατοι από τα αέρια CN και CS, κι άλλοι 60 από «σπρέι πιπεριού». Επέμεινε δε στην ανάγκη το λαϊκό κίνημα πολύμορφα να διεκδικήσει την απαγόρευση χρήσης αυτών των «δακρυγόνων».

Τέλος, ο Τεύκρος Παντελόγλου, παρών τότε στα γεγονότα ως μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Γεωπονικής, τα περιέγραψε μιλώντας για απρόκλητη και βάναυση επίθεση που δέχτηκαν οι διαδηλωτές, στο πλαίσιο τρομοκράτησης του φοιτητικού κινήματος και γενικευμένης προσπάθειας καταστολής του αγώνα συνολικά των εργαζομένων.

Σημειωτέον ότι η μήνυση έχει προγραμματιστεί να εκδικαστεί σήμερα, Τρίτη, στα δικαστήρια της Ευελπίδων, στο κτίριο 8, αίθουσα 2, και έχοντάς της ορίσει οι υπεύθυνοι τον τελευταίο αριθμό πινακίου...