ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ 18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ | 18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ ΣΥΖΗΤΑΜΕ

18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ ΣΥΖΗΤΑΜΕ

Στη θέση 46 αναφέρεται: «Κύρια επιλογή της (σ.σ. της ΝΔ) είναι η διαχείριση της φτώχειας με τα ταμεία αλληλεγγύης, τον "εθελοντισμό", με εράνους μέσω ΜΚΟ στο πλαίσιο της "κοινωνικής αλληλεγγύης", τις χορηγίες με την αποκαλούμενη "φιλανθρωπία" των επιχειρηματιών, μέσω της "Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης" (ΕΚΕ)». Τι είναι η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη;

Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ) είναι μια σχετικά νέα τακτική των επιχειρηματικών ομίλων που υπηρετεί το στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου να γίνει η ΕΕ «η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία ανά την υφήλιο, (...) και με μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή». Ηδη, από τη δεκαετία του '50 είχαν διατυπωθεί συγγενικές θεωρίες. Ωστόσο, «επίσημη» αφετηρία της ΕΚΕ είναι η Σύνοδος Κορυφής της Λισαβόνας. Μέσα σε μια δεκαετία, η ΕΚΕ έχει αναδειχτεί σε σημαντικό ζήτημα διαβούλευσης ανάμεσα στους καπιταλιστές, τους οικονομολόγους τους και τους πολιτικούς τους, καθώς από πολλούς χαρακτηρίζεται σαν το μεγάλο «στοίχημα» για τη βιωσιμότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Σύμφωνα με τον ορισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η ΕΚΕ είναι μια ιδέα, όπου οι επιχειρήσεις ενσωματώνουν - σε εθελοντική βάση - κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Δηλαδή οι επιχειρήσεις είναι - υποτίθεται - ηθικά υποχρεωμένες (και όχι νομικά) να επιστρέφουν (μέσω χορηγιών, «φιλανθρωπιών» κλπ.) στο κοινωνικό σύνολο μέρος της προστιθέμενης αξίας που κέρδισε η εταιρεία από το σύνολο. Συγκάλυψη, εν ολίγοις, της εκμεταλλευτικής φύσης του καπιταλισμού, με στόχο την ταξική ύπνωση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. «Δεξί χέρι» των επιχειρήσεων σε αυτό τους το εγχείρημα είναι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, το κράτος, η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Σε ιδεολογικό επίπεδο η ΕΚΕ καλλιεργεί την αντίληψη ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να περιορίσουν ή και να εξαλείψουν τις αρνητικές συνέπειες που προκαλούνται από τις δραστηριότητές τους. Την αντίληψη για την «ανθρώπινη», «ευαίσθητη» και «κοινωνικά υπεύθυνη» πλευρά των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, του καπιταλισμού συνολικά. Την αντίληψη ότι οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες έχουν μόνο κοινά συμφέροντα. Σε πολιτικό επίπεδο συμβάλλει ώστε να περιορίζονται οι κραυγαλέες ελλείψεις του κράτους, να εκτονώνονται οι ακραίες κοινωνικές αντιθέσεις και να εξασφαλίζεται σε ένα βαθμό η πολιτική σταθερότητα.

Ταυτόχρονα, η ΕΚΕ ανοίγει το δρόμο για την είσοδο του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Συνδέεται ακόμα με τον «Καποδίστρια 2», με το πέρασμα κοινωνικών δομών και υπηρεσιών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και μέσω αυτής στις επιχειρήσεις. Πολλές φορές αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για τις επιχειρήσεις και μάλιστα με ελάχιστο κόστος. Δημιουργεί σε τελευταία ανάλυση στους εργαζόμενους ψυχολογία σεβασμού στο κεφάλαιο, την αίσθηση ότι οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις είναι εντελώς απαραίτητες στην κοινωνία.

Ορισμένα παραδείγματα του τι θεωρείται ΕΚΕ και πώς ωφελεί τις επιχειρήσεις: Η είσοδος των επιχειρήσεων σε σχολεία και ερευνητικά προγράμματα Ανώτατων Ιδρυμάτων, η ανάγκη των εταιρειών για εναλλακτικές μορφές ενέργειας, με δεδομένη και την πετρελαϊκή κρίση, η διά βίου μάθηση και η μετεκπαίδευση του προσωπικού τους, όλα αυτά «βαφτίζονται» κοινωνική υπευθυνότητα. Ιδιαίτερα οι βιομηχανίες δίνουν μεγάλη έμφαση στην ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών, αφού η δραστηριότητά τους έχει τραγικές συνέπειες (σ.σ. μόλυνση περιβάλλοντος, εργατικά ατυχήματα κ.ά.). Ετσι για να παρουσιαστούν «κοινωνικά υπεύθυνες» και να «φιμώσουν» τις λαϊκές αντιδράσεις, οι επιχειρήσεις χρηματοδοτούν πολιτιστικές εκδηλώσεις, τοπικές ομάδες, το φωτισμό μιας πλατείας, μια δεντροφύτευση κλπ.

Χρηματοδοτούν ακόμα προγράμματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, με αποτέλεσμα την αύξηση του κύρους τους, τη φθηνή διαφήμιση, αλλά και προκειμένου να προετοιμαστεί το έδαφος για την είσοδό τους στους τομείς αυτούς με βάση και τις αλλαγές που θα συντελεστούν με τον «Καποδίστρια 2».