Με λόγια καθαρά, απλά και ξάστερα ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μίλησε χτες το απόγευμα στους εργάτες του μετάλλου, στους εργάτες από τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και τον Σκαραμαγκά σε συγκέντρωση που έγινε στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά και τους έθεσε απέναντι στις ευθύνες τους. Να συμβάλουν αποφασιστικά για την ανασύνταξη του εργατικού, λαϊκού κινήματος, για να μη φορτώσουν στις πλάτες των εργατών την καπιταλιστική κρίση, να συμβάλουν στη συγκρότηση του ενιαίου μετώπου πάλης της εργατικής τάξης με τους συμμάχους της, τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους, «διεκδικώντας όχι μόνο τη βελτίωση της θέσης τους, αλλά, να βάλουν στόχο τη δική τους προοπτική, την οριστική διέξοδο από την κρίση» τη δική τους, τη λαϊκή εξουσία. Καθοριστικός παράγοντας για ένα τέτοιο κίνημα είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και αυτό πρέπει να εκφραστεί και στις κάλπες στις ευρωεκλογές.

Την συγκέντρωση διοργάνωσαν οι Κομματικές Οργανώσεις Μετάλλου, Σκαραμαγκά και Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του ΚΚΕ.

«Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, διαμήνυσε, είναι καθοριστικός παράγοντας για ένα κίνημα που θα διεκδικεί και θα έχει τη δική του στρατηγική απέναντι στη στρατηγική του κεφαλαίου, των μονοπωλίων».

Ο Δ. Γόντικας έκανε ειδική αναφορά από την αρχή της ομιλίας του, στη σημασία που έχει η συμμετοχή της γυναίκας στην ταξική πάλη ειδικά αυτήν την περίοδο. Οπως σημείωσε, οι γυναίκες και οι νέοι είναι τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης, όπως αποδεικνύεται από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τις γυναίκες. «Ο αγώνας, τόνισε, θα είναι πάντα μισός αν δεν εξασφαλιστεί η συμμετοχή των γυναικών. Η συμμετοχή της γυναίκας στην ταξική πάλη δίνει μεγαλύτερη δύναμη».

Μιλώντας για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σημείωσε ότι δίνει μια ακόμα ευκαιρία για να βγάλουν οι εργαζόμενοι πολύτιμα συμπεράσματα τόσο για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, καθώς οι αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης είχαν αποφασιστεί με τους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όσο και για το ρόλο των συμβιβασμένων, υποταγμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες κ.ά., που ευλόγησαν «το άθλιο αντιλαϊκό πλήγμα στην Κοινωνική Ασφάλιση». Επίσης, συμπέρασμα που πρέπει να βγει είναι ποια θα πρέπει να είναι η στάση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και εδώ, όπως σημείωσε, έρχεται να απαντήσει το σύνθημα της απειθαρχίας και ανυπακοής που λέει το ΚΚΕ, «δεν υπάρχει - υπογράμμισε - άλλη επιλογή. Και το σύνθημα αυτό σημαίνει άνοδος του εργατικού, λαϊκού κινήματος, του ταξικού κινήματος, σημαίνει άνοδος του ΚΚΕ». Ενώ προειδοποίησε ότι η απόφαση αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, «είναι προπομπός και άλλων μέτρων».

Ειδικά για την οικονομική κρίση, ο Δ. Γόντικας ανέλυσε την αιτία της με πλούσια παραδείγματα και επιχειρήματα, που απέδειξαν ότι είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό, ότι είναι γνήσιο προϊόν του. Παρουσίασε αποσπάσματα από τον Μαρξ, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και σημείωσε ότι οι οικονομικές κρίσεις αποδεικνύουν ότι «το σύστημα έχει φτάσει τα όριά του, ότι είναι ώριμες οι συνθήκες για την αντικατάστασή του από ένα ανώτερο οικονομικό σύστημα, το σοσιαλισμό».

Σημείωσε ότι η κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν μπορεί να προβλεφθεί η διάρκειά της, όλες οι συνέπειες που θα προκύψουν. «Μπορούμε όμως να προβλέψουμε, είπε, τις βασικές πολιτικές και τις κύριες τάσεις εξέλιξης. Είναι η αύξηση της επιθετικότητας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων απέναντι στην εργατική τάξη, τη μικρομεσαία ιδιοκτησία και παραγωγή στις πόλεις και την ύπαιθρο. Τόσο εκείνου του κομματιού που πλήττεται άμεσα και έντονα όσο και εκείνου του τμήματος που καραδοκεί να εκτοπίσει ανταγωνιστές ή να καταλάβει κομμάτια της αγοράς και να επεκτείνει την κυριαρχία του. Είναι η αύξηση της έντασης του ανταγωνισμού ανάμεσα σε διάφορες ιμπεριαλιστικές χώρες για αγορές, σφαίρες επιρροής και μεταφοράς του κόστους της κρίσης ή ενός μέρους σε πιο αδύνατους. Είναι οι πολιτικές των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων και κυβερνήσεων να μεταφέρουν το βάρος των συνεπειών της κρίσης στις πλάτες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων άμεσα ή έμμεσα, για να στηρίξουν τα μονοπώλια και το σύστημα που απειλείται». Και όπως ανέφερε, οι εργάτες μετάλλου και των ναυπηγείων Σκαραμαγκά έχουν ήδη αρχίσει να βιώνουν αυτήν την επίθεση, με ανεργία, απολύσεις, με την επιχείρηση κατάργησης των Συλλογικών Συμβάσεων. «Σε αυτήν την κατεύθυνση - συνέχισε - είναι έτοιμοι από πριν με ολόκληρο πλέγμα μέτρων που έχει ως σκοπό το βάθεμα της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης», όπως με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, τη «Λευκή Βίβλο», τη στρατηγική της Λισαβόνας κλπ. «Η εργατική τάξη, σημείωσε, πλήρωσε πολύ ακριβά την καπιταλιστική ανάπτυξη. Τώρα καλείται να πληρώσει και την κρίση».

«Επίσης, σημαντικό ακόμα στοιχείο - ανέφερε - ή και πρόβλεψη είναι ότι κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, η οικονομική κρίση μπορεί να προκαλέσει πολιτικές κρίσεις και ανακατατάξεις, συνθήκες λαϊκής αφύπνισης και απότομη άνοδο της ταξικής πάλης, της επαναστατικής δράσης των λαϊκών μαζών. Και αυτό ακριβώς φοβούνται οι ιμπεριαλιστές. Εμείς επιδιώκουμε και θέλουμε τη λαϊκή αντεπίθεση».

Αναφερόμενος στην κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΝ, συνολικά τους ρεφορμιστές και οπορτουνιστές, ξεκαθάρισε ότι με τα ανυπόστατα επιχειρήματα περί «κακής διαχείρισης», ή «κακής κυβέρνησης», και άλλα παρόμοια και τις προτάσεις τους από «πράσινη οικονομία» μέχρι «μερική κρατικοποίηση» ή «γενικευμένη ρύθμιση των αγορών» και άλλα, θέλουν να κρύψουν την «υποχρεωτικότητα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων ως εσωτερική ανάγκη του κεφαλαίου. Επομένως και τις ευθύνες τους ως συνδιαμορφωτών», ότι «δεν αμφισβητούν τον καπιταλισμό» και «είναι στηρίγματα του συστήματος», ενώ οι προτάσεις τους «είναι παραλλαγές συνέχισης του ίδιου δρόμου καπιταλιστικής ανάπτυξης. Διάφορες παραλλαγές ειδικά από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ καλλιεργούν ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες και οδηγούν το εργατικό λαϊκό κίνημα στην υποχώρηση και το συμβιβασμό». Και σε αυτό συμβάλουν πλήρως οι συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος.

«Σήμερα το ΚΚΕ, πρόσθεσε, είναι γερά εξοπλισμένο θεωρητικά, πολιτικά πιο έμπειρο και καλύτερα προετοιμασμένο να εκπληρώσει το ρόλο του. Το καθήκον του ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης». Πρώτο καθήκον είναι «να εντείνουμε με όλες μας τις δυνάμεις, τον αγώνα για να διαφωτίσουμε και να προσανατολίσουμε την εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, για πιο αποφασιστική οργάνωση και αντίσταση. Κάτω από το σύνθημα: "Να πληρώσει η οικονομική ολιγαρχία την κρίση", το Κόμμα έχει επεξεργαστεί μια σειρά άμεσα καθήκοντα πάλης. Εχει σημασία να καταλάβει ο κόσμος, οι εργαζόμενοι ποια είναι η αιτία της κρίσης. Για να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους. Να προετοιμαστούμε και να προετοιμάσουμε την εργατική τάξη στον αγώνα για ανατροπές, ρήξεις με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Η εργατική τάξη να συσπειρωθεί για τη δική της εξουσία».

«Εμείς υποστηρίζουμε σαν απάντηση στη σημερινή εξουσία, την πάλη για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας που θα εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των μικρομάγαζων και της φτωχής αγροτιάς».