Με «ψευδοφάρμακα» σε μια εσκεμμένα λανθασμένη διάγνωση, απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ στην καπιταλιστική οικονομική κρίση, την κατ' αυτόν «κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος» για την οποία ξαναπαρουσίασε χτες, σε συνέντευξη Τύπου, τις προτάσεις του.

«Είναι φανερό - ανέφερε εισηγητικά ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας - ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια δομική και ολιστική κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου οικονομίας και ανάπτυξης» και υπερθεμάτισε των «αναγκαίων, ριζικών δομικών αλλαγών στην αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού συστήματος στη δομή του».

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ περίλυπος διαπίστωσε πως «η ελληνική οικονομία δεν ακολουθεί απλώς έναν κατήφορο. Βρίσκεται σε πορεία ελεύθερης πτώσης και μάλιστα χωρίς δίχτυ προστασίας». Και πως «δυστυχώς (...) οι κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ εμμένουν σε μια δογματική προσήλωση σε νεοφιλελεύθερες συνταγές, αυτές που μας οδήγησαν στην κρίση». Χαρακτήρισε παραλογισμό τη διατήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας αλλά και τη διατήρηση στις θέσεις τους αξιωματούχων όπως ο Μπαρόζο!

Ο Αλ. Τσίπρας δεν παρέλειψε να επαναλάβει τους όρκους πίστης του κόμματός του στην ΕΕ των μονοπωλίων και στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αποκρούοντας με το χαρακτηρισμό «ανέκδοτο» τις αναφορές στον Τύπο που θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν μια «αντιευρωπαϊκή δύναμη», λέγοντας ότι αντιευρωπαϊστές είναι όσοι θέτουν την πορεία της ΕΕ σε κίνδυνο και υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή «που είναι μια βόμβα στα θεμέλια της ίδιας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της ευρωπαϊκής προοπτικής». Είχε δε το θράσος να χαρακτηρίσει την υποστήριξη στο ευρωοικοδόμημα των μονοπωλίων σαν «υπεράσπιση του ευρωπαϊκού κεκτημένου», όπου σαν τέτοιο παρουσίασε τις κατακτήσεις του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Εντοπίζοντας την κρίση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα μοιραία ο πρόεδρος του ΣΥΝ ισχυρίστηκε ότι «κύρια ευθύνη έχουν οι τράπεζες γι' αυτό το σύστημα. Δε θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι οι τράπεζες σε πολλές περιπτώσεις και στη χώρα μας λειτούργησαν και λειτουργούν ως κράτος εν κρατεί». Συνεπώς, αντέτεινε μέτρα για αλλαγή της «δομής και αρχιτεκτονικής του χρηματοπιστωτικού συστήματος» ενταγμένα στην προοπτική - ανύπαρκτη στο πλαίσιο του καπιταλισμού που ουδόλως αμφισβητεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - μιας «οικονομίας των κοινωνικών αναγκών και των συλλογικών αγαθών».

Ο Αλ. Τσίπρας έφτασε ως το σημείο να διατυπώνει ελπίδες για σωστές αποφάσεις του G20, λέγοντας «συνεδριάζουν για τις τύχες μας και περιμένουμε με μεγάλη αγωνία να δούμε αν θα καταλάβουν την ανάγκη για ριζικές αλλαγές»! Ενώ κάλεσε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ «να δουν κατάματα και να αναγνωρίσουν την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου οικονομικής διαχείρισης και ανάπτυξης και να υιοθετήσουν μια σειρά από προτάσεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς».

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναπτύχθηκαν απ' τον Π. Λαφαζάνη, δεν παρεκκλίνουν χιλιοστό απ' τη γραμμή αποπροσανατολισμού του λαού με μυθεύματα που παρουσιάζονται σαν ρεαλιστική πολιτική. Ετσι, το «ναι» στην ΕΕ και την ολοκλήρωσή της δεν τους εμποδίζει να διατυπώσουν πρόταση για κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας και «ένα πολύ διαφορετικό, υπό πολιτικό έλεγχο, ρόλο και προσανατολισμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας». Το «ναι» στον καπιταλισμό δεν τους εμποδίζει να διατυπώσουν πρόταση για «προοδευτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που θα λειτουργεί σε όφελος του λαού». Στο πλαίσιο ενός τέτοιου συστήματος εντάσσονται υποπροτάσεις όπως δημόσιος έλεγχος στην Εθνική Τράπεζα, ενίσχυση του ρόλου του δημοσίου στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την Αγροτική Τράπεζα, κλπ.