ΘΕΛΟΥΝ «ΣΤΙΒΑΡΗ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: «Ο κ. Καραμανλής δεν είναι υποχρεωμένος, λόγω της περιπτώσεως του κ. Παυλίδη και μόνον, να παραιτηθεί και να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές. Μπορεί να σύρει τα πράγματα, έχοντας ως ακραίον όριο την προεδρική εκλογή του έτους 2010 (...) η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και οι συντεταγμένες πολιτικές δυνάμεις ασχολούνται με τα προικώα του ενός βουλευτή ή τις (πολύχρωμες) μίζες διαφόρων πολιτικών και προσώπων και όχι με την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Αν η θεραπεία της κρίσης απαιτεί τόσο σκληρά μέτρα που να προϋποθέτουν νωπή λαϊκή εντολή, τι χρείαν έχομεν σκανδάλων (που οδηγούν στις κάλπες); Ας είμεθα κάποτε ειλικρινείς. Και ας γίνει το παιχνίδι με ανοιχτά χαρτιά. Τι πραγματικά προτείνει ο καθένας;» (ο Στ. Ψυχάρης στο ΒΗΜΑ).

ΜΕ ΑΝΑΚΑΤΕΜΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΟΥΛΑΣ: «Αν μελετήσουμε προσεκτικά την πολιτική μας ιστορία από τις αρχές του 20ού αιώνα έως σήμερα θα καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα: οι κυρίαρχοι πολιτικοί σχηματισμοί που όρισαν τη μοίρα της χώρας, άλλες φορές προς το καλύτερο και άλλες προς το χειρότερο, μετεξελίσσονται και αναγεννώνται κάθε τριάντα χρόνια (...) τα κόμματα της Μεταπολίτευσης με την υπάρχουσα μορφή άντεξαν στο χρόνο υπερβαίνοντας και τις προσδοκίες των ιδρυτών τους (...) η ιστορία πλησιάζει στο να ξανακάνει τον κύκλο της (...) όλοι νιώθουν ότι από το 2007 και μετά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ζουν από τα λάθη τους (...) οι "μπράντες" φθείρονται, μόνο οι ηγεσίες αντέχουν. Σ' αυτά τα πρόσωπα (Καραμανλής - Γιώργος) ή σε άλλα - εφόσον εκείνοι δεν το θελήσουν - θα λάχει στο μέλλον, όχι στο κοντινό, να δημιουργήσουν απαρχής τη νέα Κεντροδεξιά ή τη νέα Κεντροαριστερά. Η υποκρισία της συστέγασης προσώπων που δεν συμφωνούν σε τίποτε μεταξύ τους δεν μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον» (ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).