«Πρόσφατο είναι το παράδειγμα του παραδικαστικού κυκλώματος. Σελίδες επί σελίδων στις εφημερίδες, ώρες τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού χρόνου στα αντίστοιχα μέσα. Ονόματα, ποσά, λεπτομέρειες, πουλημένες υποθέσεις, διωγμοί, προφυλακίσεις. Εως εκεί. Μετά; Εγιναν δίκες; Δεν έγιναν ακόμη; Ουδείς ασχολείται. Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και αυτή τη φορά. Και ο λαός ως εξασκημένος θεατής το ξέρει καλά. Γι' αυτό και δεν περιμένει» (η Σ. Αλεξίου στα ΝΕΑ).

«Πολλοί εργοδότες σήμερα προκρίνουν τη λύση της μείωσης του χρόνου εργασίας με ανάλογη μείωση των μισθών και όχι τη λύση των απολύσεων. Οι απολύσεις φαίνεται να αφορούν περισσότερο το ανειδίκευτο εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό. Ακόμη και εκεί όμως μπορεί να μετριασθούν εάν υπάρξει συμφωνία εργοδοσίας - εργαζομένων για μικρότερη εργάσιμη εβδομάδα (...) κάτι που φαίνεται να κατακτά ολοένα περισσότερο έδαφος μπροστά στο φάσμα της διογκούμενης ανεργίας και την απειλή ολοκληρωτικής απώλειας του μισθού» (το ρεπορτάζ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Αλγεινή εντύπωση άφησε το άδειασμα της πλατείας την ώρα της συναυλίας των καλλιτεχνών γιατί "έπρεπε" να ξεκινήσει μια πορεία προς τα γραφεία του ΣΕΒ. "Δείγμα" απρέπειας στους δημιουργούς (...) έτσι τραυματίζεται μια εικόνα "ενότητας" (...) αν κάποιοι "προτιμούν" τις "επιδείξεις" ας το αναλάβουν απέναντι στον κόσμο» (το σχόλιο για τη συγκέντρωση των εργατοπατέρων, στην ΑΥΓΗ).