Μέσα Φλεβάρη ξεσπάει η υπόθεση Οτσαλάν. Στις 14 του μήνα συλλαμβάνεται ο Κούρδος ηγέτης στην Κένυα, με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης. Η κυβέρνηση Σημίτη τα δίνει όλα για την εξυπηρέτηση των ΑμερικαΝΑΤΟικών συμφερόντων στην περιοχή.

Στις 16 του Φλεβάρη χιλιάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ και εκφράζουν την αντίθεσή τους στις συνθήκες του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ. Το μαχητικό συλλαλητήριο μετατράπηκε εκείνη τη μέρα, ταυτόχρονα, σε μια έμπρακτη αλληλεγγύη στον κουρδικό λαό και σε καταδίκη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Δεν έχουν περάσει ούτε πέντε μέρες από τη σύλληψη του Οτσαλάν και η Αθήνα γνωρίζει ένα τεράστιο συλλαλητήριο συμπαράστασης προς τον Κουρδικό λαό. Χιλιάδες νέοι και εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων γεμίζουν τους κεντρικούς δρόμους της πόλης και ανταποκρίνονται με τον καλύτερο τρόπο στο κάλεσμα όλων των πολιτικών οργανώσεων νεολαίας. Χιλιάδες άνθρωποι υψώνουν βροντερή φωνή αλληλεγγύης και πορεύονται μαζί με Κούρδους πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας.

Το κύμα αλληλεγγύης, μέρα με τη μέρα, διογκώνεται. Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) και η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης στις 19 Φλεβάρη συγκαλούν σύσκεψη με τη συμμετοχή μαζικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων. Στη σύσκεψη αποφασίζεται η διοργάνωση συλλαλητηρίου για την Πέμπτη 25 Φλεβάρη. Παράλληλα, σε πολλές πόλεις της χώρας γίνονται εκδηλώσεις συμπαράστασης προς τον Κουρδικό λαό. Εκείνη τη μέρα το κέντρο της Αθήνας σείστηκε. Η μεγάλη συγκέντρωση που έγινε στα προπύλαια και η συναυλία με τη συμμετοχή εκατοντάδων καλλιτεχνών, τραγουδιστών, ηθοποιών, συνθετών και λογοτεχνών, συγκλόνισε το πανελλήνιο. Μετά το τέλος της συναυλίας ακολούθησε μαχητική πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία.

Η πρώτη μέρα του Μάρτη, θα βρει την πλατεία Συντάγματος «πλημμυρισμένη» από δεκάδες χιλιάδες λαού. Η προπαγάνδα ορισμένων ΜΜΕ, οι δηλώσεις του ... Μίκη, τα κυβερνητικά επιτελεία βρίσκουν αντιμέτωπη τη λαοθάλασσα. Περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι θα πάρουν μέρος στο μεγαλειώδες μουσικό συλλαλητήριο που διοργάνωσαν γνωστοί καλλιτέχνες και διανοούμενοι της πατρίδα μας. Ο λαός της Αθήνας, θα διατρανώσει με έναν μοναδικό τρόπο την αλληλεγγύη προς τον αγωνιζόμενο κουρδικό λαό. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνη τη βραδιά τα λόγια του Κούρδου μετανάστη, που με σπαστά ελληνικά φωνάζει μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους: «Ο αγώνας μας είναι αγώνας όλων των καταπιεσμένων λαών της γης». Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις χιλιάδες του κόσμου, να ενώνουν τις φωνές τους και μαζί με τους καλλιτέχνες που βρίσκονται στην κεντρική εξέδρα να τραγουδούν, τους στίχους από το τραγούδι του Μ. Λοϊζου «ακορντεόν» και να καταλήγουν με τα λόγια: «Δε θα περάσει ο φασισμός...».

Στις μέρες που μεσολαβούν οι φωνές διαμαρτυρίας και οι καταγγελίες πληθαίνουν. Εκπρόσωποι εργατικών σωματείων, φοιτητές, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και κάθε ενεργό και δημοκρατικό κομμάτι αυτού του τόπου, μέσα από ψηφίσματα και ανακοινώσεις, απαιτούν την άμεση απελευθέρωση του Αμπ. Οτσαλάν και την οριστική λύση του κουρδικού προβλήματος. Ολο αυτό το μήνα σε γειτονιές της Αθήνας, αλλά και σε πολλές περιοχές της χώρας οι κινητοποιήσεις, οι πικετοφορίες αλλά και οι συσκέψεις εντείνονται. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού απομονώνει τους υποτελείς κυβερνώντες.

Η Θεσσαλονίκη παίρνει τη σκυτάλη. Στις 8 του Μάρτη, χιλιάδες πατριώτες αγωνιστές και υπερασπιστές της φιλίας των λαών, παρά το τσουχτερό κρύο και τη βροχή, παίρνουν μέρος στη μεγάλη συναυλία, στην πλατεία Αριστοτέλους, καταδικάζοντας την ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων και τους κάθε λογής εκφραστές. Συνάμα διαδηλώνουν την αλληλεγγύη για ακόμη μια φορά στον αγώνα του κουρδικού λαού.

Στις μέρες που ακολουθούν η υπόθεση Οτσαλάν και η παράδοση του Κούρδου ηγέτη από την ελληνική κυβέρνηση μπαίνουν μέσα στα γραφεία των εισαγγελέων. Τα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν να βγάλουν από πάνω τους τη «ρετσινιά»... Ο ελληνικός λαός, πλέον γνωρίζει και έχει καταδικάσει τις κυβερνητικές επιλογές. Μέσα στο κλίμα που έχει διαμορφωθεί, από τη μέρα της σύλληψης του Οτσαλαν, έρχονται σιγά - σιγά να προστεθούν και τα «μαύρα» σύννεφα του πολέμου. Η χώρα μας μετατρέπεται σε καθημερινή βάση όλο και περισσότερο σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ. Το λαϊκό κίνημα βγαίνει και πάλι στους δρόμους. Οι κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν ενάντια στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία θα συγκλονίσουν για δεύτερη φορά τον τόπο...