15 ΝΟΕΜΒΡΗ 1951.

Δυο μόλις μέρες πριν την ολοκλήρωση της πρώτης δίκης του Μπελογιάννη και των συντρόφων του και την απαγγελία της θανατικής καταδίκης.

Το «Βήμα» με αφορμή τον εντοπισμό από την Ασφάλεια των ασυρμάτων, υπό τον τίτλο «Προσοχή εις τα μέτρα επιείκειας», έγραφε στην πρώτη του σελίδα:

*

«Θεωρείται όμως ήδη ότι η αποκαλυφθείσα απόπειρα αναζωογονήσεως της κομμουνιστικής δράσεως εις το εσωτερικόν είναι σοβαρή και ότι ένα πλήθος κομμουνιστικών στελεχών και πρακτόρων μετείχαν εις αυτήν. Το νέον αυτό γεγονός (....) ειδοποιεί - σύμφωνα με το «Βήμα» - όπως τα μάτια της Ελληνικής Ασφαλείας είναι πάντοτε ανοικτά, είναι πάντοτε και άνευ αναπαύσεως εστραμμένα προς τον επίσης αδιάκοπον κίνδυνον (...).

Ευτυχώς - πανηγύριζε το «Βήμα» - και εις την περίπτωσιν αυτήν η Αστυνομία απέδειξεν ότι γνωρίζει καλά το έργο της και ότι εκτελεί την αποστολήν της με σύνεσιν και επιτυχίαν την οποία εκτιμά ολόκληρος ο ελληνικός λαός (...)».

*

Αυτά έγραφε το «Βήμα» όταν ο Μπελογιάννης ήταν ζωντανός.

Οτι αυτός και οι σύντροφοί του ήταν «πράκτορες».

Λογικό με βάση την «εκτίμηση» και τον «θαυμασμό» που δήλωνε ότι έτρεφε το «Βήμα» τόσο για την Ασφάλεια του μετεμφυλιακού κράτους, όσο και για το σκυλολόι των χαφιέδικων μηχανισμών του...