Το λάκκο των εργαζομένων σκάβουν μεγαλοεπιχειρηματίες, κυβέρνηση και ΓΣΕΕ, βάζοντας μπουρλότο στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ανοίγοντας το δρόμο για την οριστική κατάργησή τους και τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.

Με την ανακοίνωση και μόνο του νομοσχεδίου για τις επιχειρησιακές συμβάσεις, βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές προχωρούν σε ανοιχτούς εκβιασμούς, απειλούν με απολύσεις και κλείσιμο των επιχειρήσεων, βάζουν το πιστόλι στον κρόταφο 2,5 εκατ. εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, αξιώνοντας νέα μείωση των μισθών τους. Να θυμίσουμε ότι η πρώτη μείωση υπογράφηκε από τη ΓΣΕΕ, μέσω του 3ετούς παγώματος των μισθών, για το οποίο πανηγύριζε ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, λέγοντας ότι κατοχύρωσε το θεσμό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας!

Προχτές, όμως, το αντεργατικό έγκλημα προχώρησε ακόμη περισσότερο. Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά από κρυφές επαφές της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ και τους άλλους μεγαλοεργοδότες, η πρόταση των κοινωνικών εταίρων προς την κυβέρνηση διαμορφώνεται ως εξής:

1. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα επιτρέπεται να αποκλίνουν έως και 12% των κλαδικών για διάστημα δύο χρόνων.

Φυσικά, από τη στιγμή που ανοίγει ο δρόμος για κάτι τέτοιο, όλοι οι εργοδότες θα «κολλήσουν το πιστόλι στον κρόταφο» των εργαζομένων και θα το εφαρμόσουν σε μόνιμη βάση. Δεν πρόκειται μετά να γίνουν οικειοθελείς ....αυξήσεις από την εργοδοσία.

2. Είναι προφανές ότι η υποτιθέμενη απαγόρευση των απολύσεων για αυτό το διάστημα των δύο χρόνων δεν μπορεί να ισχύσει.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη, οι σφοδροί ανταγωνισμοί, η καπιταλιστική οικονομική κρίση, που σημαίνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, συνεπάγονται έτσι κι αλλιώς κλείσιμο επιχειρήσεων και απολύσεις εργαζομένων.

3. Στις επιχειρήσεις κάτω των 50 ατόμων, όπου δε συνάπτονται επιχειρησιακές συμβάσεις, θα απαιτείται πλειοψηφία 2/3 για την αποδοχή της μείωσης των μισθών, δηλαδή θα εκβιάζονται οι εργαζόμενοι να τη δεχτούν. Επιπλέον, στις μικρότερες επιχειρήσεις (κάτω των 21 ατόμων) για τη σύναψη της «ειδικής σύμβασης» θα έχει λόγο και συμμετοχή η κλαδική ομοσπονδία.

Οπως και να 'χει οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι αυτές που ωφελούνται. Αλλωστε οι μικρές επιχειρήσεις, και λόγω κρίσης και λόγω ανταγωνισμού με τα μονοπώλια, βρίσκονται στις συμπληγάδες της πολιτικής που χτυπά και μικρούς επιχειρηματίες και εργαζόμενους ταυτόχρονα.

Με το νομοσχέδιο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις καταργούνται οριστικά οι κλαδικές που καλύπτουν περίπου τα 4/5 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, πέρα από τη δραστική μείωση των μισθών, μειώνεται και με άλλες μορφές η τιμή της εργατικής δύναμης. Οι άλλες διατάξεις που θα περιλαμβάνει το νομοσχέδιο, σύμφωνα με το επικαιροποιημένο μνημόνιο, προβλέπουν:

• Την παραπέρα μείωση των υπερωριακών αποδοχών, εκτός αυτής που επιβλήθηκε με το νόμο 3863/2010.
• Την ενίσχυση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και άρα την υπονόμευση του 8ωρου και 7ωρου, δίνοντας το δικαίωμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες να αυξάνουν τη διάρκεια του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου χωρίς καμιά αλλαγή στην πληρωμή μισθού και μεροκάματου. Ετσι αυξάνεται η απλήρωτη δουλειά των εργαζομένων αυξάνοντας την εκμετάλλευση και τα κέρδη, ενώ θα προκαλούνται και ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία των εργαζομένων, αφού δε θα μπορεί να αναπληρώνεται η εργατική τους δύναμη κανονικά.
• Την επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου για τους νεοπροσλαμβανόμενους από τους 2 στους 12 μήνες. Θα μπορούν οι επιχειρήσεις να απολύουν εργαζόμενους όταν δεν τους χρειάζονται χωρίς καμιά αποζημίωση.
• Τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων για μεγαλύτερη χρήση συμβάσεων προσωρινής και μερικής απασχόλησης.